معرفی منطقه 2000 و چالدره تنکابن
دوهزار نام یک منطقه ی توریستی از توابع بخش خرم آباد شهرستان تنکابن درشمال ایران می باشد.این منطقه در سال1372 با عنوان دهستان دوهزار با مرکزیت روستای امامزاده قاسم از طرف معاون سیاسی امنیتی استان مازندران به تصویب رسید.
دهستان دوهزار مشتمل بر31 روستا با وسعت5 / 268 کیلومتر می‌باشد آب و هواي آن معتدل کوهستاني با تابستانهاي مطبوع و زمستان هاي نسبتاً سرد است
دره سرسبز دو هزار در ارتفاعات البرز و در جنوب شهر تنکابن، شرايط طبيعي ويژه اي را پديد آورده است. اين منطقه فوق العاده زيبا است و چشم اندازهای بديع کوهستاني، چمنزار و جنگل هاي مرتفع جلگه اي دارد. دره دوهزار يک مقصد طبيعت گردي با جاذبه هاي متنوع است .
مردم روستاهای دوهزار به زبان مازندراني با لهجه گيلاني سخن ميگويند، مسلمان و پيرو مذهب شيعه جعفري هستند.
الگوي معيشت و سکونت
بر اساس نتايج سرشماري سال 1385، دهستان دوهزار 1494 نفر جمعيت داشته است که 742 مرد و 752 زن می‌باشد.
درآمد اکثر مردم روستاهای دوهزار از فعاليت هاي زراعي، باغداري و دامداري تأمين مي شود. گندم، گردو، سيب، فندق از محصولات زراعي و باغي این منطقه است. پرورش گل گاوزبان نيز در مزارع روستاهای آن رايج است. دامداري از فعاليت هاي اصلي روستاييان است و گوشت و لبنيات، از محصولات دامي روستاهای دوهزار است.
مردان و زنان این منطقه، در کنار فعاليت هاي زراعي و دامداري به توليد محصولات صنايع دستي چوخا، چادر شب، جاجيم، سفره، کلاه پشمي، کولگير، پوستين کلاه و جوراب پشمي نيز ميپردازند.
روستاهای پايکوهي دوهزار با بافت مسکوني پراکنده در شيب ملايمي استقرار یافته‌اند و اکثر ساختمان هاي آن سقف هاي شيرواني و ديوارهاي گلي دارند. معماري سنتي روستاها با محيط اطراف، سازگاري مناسبي يافته است.
خانه هاي ساکنين روستاها از نوع فعاليت و معيشت آنان تأثير پذيرفته است. در اطراف روستاها ساخت و سازهاي ويلايي توسط غير بوميان بسيار زياد شده است. مصالح به کار رفته در بناهاي روستا غالباً گل، سنگ، آجر و چوب است، ولي در ساخت خانه هاي جديد از مصالح سيمان، گچ، تيرآهن، آجر و آلومينيوم استفاده شده است .
جاذبه هاي گردشگري
دره سرسبز و زيباي دو هزار در ضلع شمالي ارتفاعات البرز و در جنوب شهر تنکابن، به علت شرايط طبيعي و اقليمي ويژه، مجموعه زيستي و طبيعي کمنظيري است که قلهها، چمنزارها، جنگل ها، مرتع ها و يخچالهاي طبيعي را در خود جاي داده است.
رودخانه دو هزار، که از ارتفاعات الموت قزوین و تخت سليمان سرچشمه مي گيرد، از حاشيه روستا عبور ميکند و حواشي بسيار زيبايي دارد. اين حواشي زيبا، در فصل تابستان محل مناسبي براي گذراندن اوقات فراغت گردشگران محسوب ميشود.
ارتفاعات دو هزار از مناظر زيباي اين منطقه است که قله سيالان و ارتفاعات گردکوه از مهمتر ین جاذبه هاي آن است.
قله سيالان مرتفع ترین قله شهرستان تنکابن است. اين قله با ارتفاع 4250 متر يکي از جاذبه هاي مهم ورزشي است، که در مسير صعود، مناظر کم نظير آن بسيار جالب توجه است. اين مسير از ميان جنگل هاي سرسبز و کوه هاي مرتفعي زيبا ميگذرد. براي دست‌یابی به قله سيالان، که با شکوهي وصف ناپذير جلوه گري مي کند 5 ساعت پياده روي لازم است.
ارتفاعات گردکوه، که 1300 متر ارتفاع دارد، با شيب ملايم، از فضاهاي مستعد و زيباي گردشگري دره دوهزار است.
دشت درياسر در مسير صعود به قله سيالان قرار دارد. اين منطقه 20 هکتار مساحت دارد و در ارتفاع 1800 متري از سطح دريا واقع شده است. اين دشت زيبا با آب و هواي بسيار مطبوع و پوشيده از گلها و گياهان متنوع و چشم اندازهای کوههاي زيباي هر تنگ لات ،خان بن، سياه کل و کل لات و چشمه سارهاي پرآب، يکي از جاذبه هاي منحصر به فرد طبيعي ايران به شمار ميرود.
پارک جنگلي چال دره در مسير تنکابن به دو هزار، با مساحت 94 هکتار، در ميان دلتاي دو رود سه هزار و دو هزار قرار دارد. اين پارک، از امکانات رفاهي و تسهيلات بهداشتي نيز برخوردار است.
جنگل هاي متراکم منطقه دوهزار، با انواع درختان راش، ون، چنار و هيرکاني، درفصول بهار،تابستان و پاييز، سرشار از رنگهاي الوان مي شوند و چشم اندازهای زيبا و سحرانگيزي پديد مي آورند.
آبشار ماهي ورزان در سرچشمه رود دو هزار، مزارع گل گاوزبان و چشمه‌های گرخاني، ولگ توک، ويني، بقعه عون بن علی در پایین اشتوج ، بقعه امامزاده قاسم در جزما، بقعه آقاسيد علي در قاشق تراش، بقعه امامزاده حسن در نرس، بقعه سيد يحيي و زکريا در عسل محله،از دیگر جاذبه هاي طبيعي و تاريخي و زيارتي پيرامون دره دوهزار مي باشند.
مردم روستاهاي دوهزار همانند ساير روستاييان عيد ملي نوروز و اعياد مذهبي قربان، فطر و غدير را به جشن و سرور و ايام محر و وفات ائمه را به عزاداري ميپردازند.
مراسم سيزده شو، جشن تيرماه، مراسم نوروز خواني، سيزده بدر، چهارشنبه سوري، شب يلدا و مراسم جمع آوري گل گاوزبان ازسنت هاي جالب توجه این منطقه مي باشد.
موسيقي محلي روستاهای دوهزاربا آواها وآهنگ هاي محلي درعروسي ها و جشنها به صدا درميآيد.
پوشاک غالب مردان دوهزار مانند مردم شهرهاي مازندران است و برخي از آنها از کلاه و نيم تنه استفاده ميکنند. اما زنان لباس محلي مي پوشند. آنها از دامن پرچين و بلند، پيراهن بلند گل‌دار، نيم تنه، روسري و پيژامه استفاده ميکنند و بستن چادرشب بر دور کمر رايج است. زنان لباس هاي خود را به وسيله نوارها، زيورآلات و پولکهاي رنگي تزيين ميکنند.
غذاهاي محلي گوشتي (کباب و انواع خورشت) همراه با برنج (کته) و مواد لبني مانند شير، ماست، پنير و کره در روستا تهيه مي شود. ترش تره، ميرزا قاسمي، هلو آبي و نان کماج از غذاهاي محلي خاص مردم اين منطقه به شمار مي آيند.
دسترسي:
اين به این منطقه از طريق شهر تنکابن و مسير زيباي دره دو هزار قابل دسترسي است و جادهاي مناسب و آسفالت دارد.
معرفی منطقه ی گردشگری چالدره ی 2000
چالدره نگین غرب مازندران و گل سرسبد جاده دوهزار است، سرزمینی با وسعت 110 هکتار و جریان دو رودخانه دائمی دوهزار و سه هزار، مفروش شده با سنگ های گرانیتی، پوشیده از خزه و درختان کهن توسکا، افرا، لرگ [1] و انواع سرخس ها، گرامینه و پرندگان گونه گون و رنگارنگ همراه با طبیعتی بکر و منحصر بفرد.
این منطقه که چند صد متر از سطح دریا فراتر است، با رونقی از سبز و آبی هایش، دنیای دل انگیزی خلق کرده که در سایر روستاها و مناطق یافتنی نیست. از همین روست که به این منطقه از سالیان پیشتر به چشم تفرجگاه نگریسته اند. در بلندترین یال این ساحت یگانه (جایی که دو رود یاد شده در طرفین آن جاری است)، آثاری از قلعه های قدیمی مشاهده می شود. وضعیت آب انبار، بناها و دیگر آثار باقی مانده، تاریخ چالدره را به سده های پیش از اسلام پیوند می دهد. گویا اجداد ما بر آن فراز شگفت، از بهشت پاسداری می کرده اند.
«جنگل گردی» عبارت خاصی است برای تفکیک سیر و سیاحت در طبیعت که بیشتر به منظور حظ بصری انجام می شود و شامل فعالیت هایی همچون بازدید از حیات وحش، چشم اندازها، آثار طبیعی، آموزش و پرورش در طبیعت و سفرهایی است که صرفاً به منظور تفرج و استفاده از آن برای تغییر حال و هوای زندگی روزمره انجام می شود.
ایران نیز با داشتن هفت پارک ملی، 25 پناهگاه حیات وحش، 46 منطقه حفاظت شده، افزون بر یکصد شکارگاه رسمی و غیر رسمی، دریاچه ها، تالاب های بین المللی و پهنه کوهستانی با مساحت تقریبی بیش از 500 هزار کیلومتر مربع پهنه جنگلی در شمار پنج کشور بهره مند از بیشترین تنوع زیستی در جهان است؛ دارا بودن این منابع نشانگر آن است که ایران می تواند یکی از مهم ترین قطب های طبیعت گردی در جهان باشد.
با وجود تمامی این منابع و امکانات، متأسفانه تا کنون کمتر بهره برداری مفیدی از این بخش صورت گرفته است که در این راستا شرکت پارک جنگلی چالدره، یکی از نگین های گمشده طبیعت بکر و جنگلی واقع در غرب استان مازندران را به منظور درک قابلیت های منابع طبیعی در جهت توسعه پایدار اکوسیستم و با هدف حفاظت آنجا برای فعالیت های توریستی توسعه یافته، آماده و تجهیز کرده است.
معرفی اجمالی چالدره
در غرب مازندران و در جنوب شهرستان تنکابن، در دل جنگل های سرسبز منطقه ای شمال، ناحیه ای به نام دو هزار و سه هزار با 268/5 کیلومتر مربع وسعت، هر سال در ایام تعطیلات سیل عظیم مشتاقان طبیعت و گردشگران بومی و غیر بومی را به سوی خود می کشد.
دو هزار و سه هزار، با بهره مندی از مواهب طبیعی، کوه، جنگل و رودخانه فضایی دلنشین برای گذراندن اوقات فراغت مردمی است که به میهمانی طبیعت می آیند؛ کوههای سر به فلک کشیده البرز و رودخانه «چشمه کلیه» که از میان دره های زیبا عبور می کند، مناطق دلنوازی را پیش روی شما می گستراند. در یک نظر اجمالی منطقه دوهزار به سه بخش تقسیم می شود. کوهپایه ها و روستاهای لتاک و حوالی آن تا دو راهی دوهزار- سه هزار(گلیج پل) امتداد می یابد و در این منطقه مزارع شالی به صورت پلکانی است و اغلب بومی نشین است.
منطقه مرکزی دو هزار، چالدره است که به وسعت 110 هکتار، گل سرسبد این منطقه محسوب می شود. با وجود رودخانه دوهزار در حد غربی و سه هزار در حد شرقی که در تمام فصول سال پرآب است و همچنین سنگ های بزرگ گرانیت پوشیده از خزه که در عرصه چالدره پراکنده می باشد، زیبایی و چشم انداز منحصر بفردی بوجود آورده است که هر بیننده ای را شیفته خود می سازد. بالادست دوهزار که از جنگل های انبوه پوشیده شده است، وا دوردستها مراتع سرسبز خودنمایی می کند. سرآمد طبیعت بکر دوهزار، دشت دریاسر و منطقه عسل محله و قله سیالان (سیالان مرتفع ترین قله تنکابن است كه درمسير صعود داراي مناظري بكر و بكم مي باشد)، است که با ارتفاعی بیش از 4000 متر منتظر گام های کوهنوردان است. دریا سر اردیبهشت ماه هرسال، همزمان با باز شدن گل های بهاری، پذیرای سیل عظیم عاشقان سرزمین های سبز شمال است.
دوهزار و سه هزار تنکابن علاوه بر این مواهب طبیعی یعنی کوه و جنگل و رودخانه، جاذبه های گردشگری دیگری نیز دارد. از آن جمله می توان به امامزاده سیدقاسم، قبرستان زرتشتیان، آب گرم فلک ده و قلعه های فراوان و دژهایی اشاره کرد که پیش از دوران حسن صباح ساخته شده اند.
ویژگی های جغرافیایی چالدره
فاصله چالدره تا شهرستان تنکابن حدود 18 کیلومتر و مساحت آن در حدود 110 هکتار می باشد. پارک مورد نظر از ارتفاع 400 متر از سطح دریا از دماغه رودخانه دوهزار سه هزار در ضلع شمالی شروع، و تا ارتفاع 650 متر از سطح دریا در جنوب ختم می گردد. این پارک از شمال به تقاطع رودخانه دوهزار سه هزار، از جنوب به دامنه ارتفاعات کوههای سیالان و از شرق به جاده سه هزار و از غرب به جاده دو هزار متصل است، و جزء جنگل های میان بند و جلگه ای محسوب می شود. با این اوصاف می توان گفت، اقامت در طبیعت چالدره، جنگل گردی ، قدم زدن در ساحل رودخانه و اقامت شبانه در کلبه های جنگلی توسکا، افرا و... به مثابه دعوت نامه ای است که نمی توان بی پاسخش گذاشت.
در چالدره به زمان نیازی نیست، نبض ساعت آرام است و اضطراب لحظه ها در هماهنگی آبی رودخانه ها محو می شود. درختان، آسمان و طلایی های خورشید به تو نیز رخصت می دهند تا در گفت وگوی زندگی بخش و روح افزایشان دمی شریک باشی تا سبزه شوی چون جنگل، جاری شوی چون رود، جان یابی چون برگ های خیس از باران و شکوفا شوی، از آن دست که هستی در اینجا شکفته است؛ شکفتنی جاودانه.
در این میهمانی بهشت آرامش و پذیرش که گل می کنی، همه جا را چه زیبا در رؤیاهای سیالت غوطه ور می یابی که نی نی چشمانت به جستجو می نگرد و خدایی که در همین نزدیک است راحس می کنی. در چالدره تنکابن با همه قدمت هزار ساله اش طنین هایی هست که کوهساران جان تو را لبریز از خلوص و خشوع می کند و در این تنهایی ناب، صدایی آرام آرام در گوش تو نجوا می کند که هنوز جنگل هایی هست که می توان در آن گم شد و در آن، از یاد برد که کمی آن طرف تر، آدم هایی می میرند از دود، بی نوری، از سردی، از آهن، از تلخی هوایی که استنشاق می کنند و می شکنند از گسیختگی واژگان طراوت و زندگی. و در انبوهی این جنگل، هیچ تکنولوژی، هیچ کامپیوتری و هیچ ماهواره ای نمی تواند شبنم ها را بشمارد، از عطر شکفتن صبحگاهی شباهتی بسازد، از مه عصرگاهی موجی بر دل پرنیازت بیفکند. در اینجا، صبحگاهان خورشید بر این خطه طلایی طلا می پاشد و می بارد. ظهرها ابعاد آسمان در گردش اطلسی ابرها قدم می زند. عصرها بارانی که از حریر و شبنم است، که انگار بر طراوت خاک، نوازش می ریزد و می بارد. شباهنگام، همان انتظاری که نیما می گفت، روحت را پر می سازد و ستاره باران احساست کامل می شود و خط نقره ای مهتاب می تراود.
اینجا گویا جایی است که رحمت الهی به طرز خاصی برای همیشه اش در بر گرفته است. از همین رو گفته اند: «همه جا آفتاب؛ چالدره باران» در چالدره چقدر آسمان به زمین نزدیک است و چقدر ای خدا! اینجایی؛ چقدر زیبایی! و اگر از همه بلندا و زلال واژگان که بالا بروی، در کرانه آب، آسمان و علف، چون اشک بر گونه ها جاری خواهی شد و نگاه و کلام و وجودت یکپارچه زمزمه خواهند
+ نوشته شده در چهارشنبه سیزدهم آبان ۱۳۹۴ ساعت 3:38 توسط مجید صیادزاده
|