تا چه حد باید نگران چاقی خود باشم؟ روش محاسبه

 

چاقی مشكلی است كه این روزها خیلی از ما با آن دست و پنجه نرم می‌كنیم اما مرز چاقی نقطه مهمی است. پس تا وقتی آب از سرتان نگذشته به فكر چاره باشید. به كمك این تست می‌فهمید تا عبور از مرز چاقی و اضافه وزن چقدر فاصله دارید و تا چه حد باید نگران باشید.
 

1- هر چند وقت یك‌بار فست‌فود می‌خورید؟

 
الف- در طول سال به‌ندرت سراغ فست‌فود می‌روم.
ب- یك‌بار در ماه
ج- یك‌بار در هفته
د- دو تا چهار بار در طول هفته
ه- پنج تا هفت بار در هفته
 

2- قبل از ناهار به خانه می‌رسید و به‌شدت گرسنه هستید. چه غذایی را انتخاب می‌كنید؟

 
الف- چیزی نمی‌خورم و تا وقت ناهار صبر می‌كنم.
ب- یك یا دو عدد میوه می‌خورم.
ج- یك تكه نان تست با مقداری پنیر انتخاب می‌كنم.
د- یك بسته چیپس عالی است!
ه- مقداری شكلات، چیپس و آبنبات كه همیشه روی میز پیدا می‌شود.
 

3- نوشیدنی مورد علاقه‌تان كدام است؟

 
الف- آب
ب- آبمیوه‌های طبیعی
ج- چای و قهوه
د- نوشابه‌های گازدار
ه- همه موارد
 

4- هر چند وقت یك‌بار ورزش می‌كنید؟

 
الف- تقریبا هر روز
ب- چند بار در هفته
ج- هر چند هفته یك‌بار
د- یك یا دوبار در سال
ه- تقریبا هیچ‌وقت
 

5- وزن دوستان‌تان نسبت به شما چگونه است؟

 
الف- دوستان من نسبت به خودم لاغر‌تر هستند.
ب- به دنبال این هستم كه مانند دوستانم متناسب باشم.
ج- بعضی از آنها وزن‌شان از من بیشتر است.
د- نسبت به دوستانم كمی اضافه وزن دارم.
ه- من و دوستانم همگی چاق هستیم!
 

6- در یك روز تعطیل پاییزی كه هوا خوب است چه فعالیتی انجام می‌دهید؟

 
الف- برای ورزش و فعالیت در هوای خوب بیرون می‌روم.
ب- با دوستانم برای پیاده روی قرار می‌گذارم.
ج- همراه دوستانم به پیك‌نیك می‌رویم.
د- ترجیح می‌دهم در خانه بمانم، روی كاناپه لم بدهم و تلویزیون ببینم.
ه- تمام روز در خانه  استراحت می‌كنم و غذاهای مورد علاقه‌ام را می‌خورم.
 

7-وقتی به ‌مهمانی دعوت می‌شوید چطور خودتان را سرگرم می‌كنید؟

 
الف- فعالیت زیادی دارم و از موسیقی لذت می‌برم.
ب- ضمن حرف زدن با دوستان حركات موزون انجام می‌دهم.
ج- ساندویچ‌های كوچكی انتخاب می‌كنم و كمتر روی صندلی می‌نشینم.
 د- ترجیح می‌دهم به میز سرو غذا و پیش‌غذا نزدیك باشم و كمتر از جایم بلند می‌شوم.
ه- یك صندلی مناسب نزدیك میز غذا پیدا می‌كنم، به دنبال خوراكی‌های مختلف هستم و صندلی‌ام را حفظ می‌كنم!
 

8-درباره تناسب‌اندام‌تان چطور فكر می‌كنید؟

 
الف- فكر می‌كنم اندام متناسبی دارم و وزن من نسبت به قدم متناسب است.
ب- در مرز چاقی هستم و اگر كمی زیاده‌روی كنم، به سرعت چاق می‌شوم.
ج- كمی اضافه وزن دارم و بهتر است چند كیلو لاغر‌تر باشم.
د- این روزها كم‌تحرك هستم و زیاد غذا می‌خورم و روز به روز چاق‌تر می‌شوم.
ه- اضافه وزن زیادی دارم و فكر می‌كنم بیش از حد چاق هستم.
 

9- وزن شما چقدر برای‌تان مهم است؟

 
الف- می‌دانم اندام متناسبی دارم و هر چند وقت یك‌بار وزنم را كنترل می‌كنم.
ب- كمی نگران افزایش وزنم هستنم و گاهی خودم را وزن می‌کنم.
ج- در خانه یك ترازو دارم و مراقب افزیش وزنم هستم.
د- هر روز خودم را وزن می‌كنم تا مبادا وزنم زیاد شده باشد.
ه- هر روز صبح خودم را وزن می‌كنم و از اینكه عقربه‌های ترازو بالا می‌رود، حسابی دلخور می‌شوم.
 

10- وقتی حوصله‌تان سر می‌رود با غذا خوردن خودتان را سرگرم می‌كنید؟

 
الف- هرگز، به دنبال فعالیت‌های دیگری می‌روم.
ب- سعی می‌كنم خودم را از مواد غذایی پركالری دورنگه دارم.
ج- با غذا خوردن خوشحال می‌شوم و احساس كسالت و بی‌حوصلگی ندارم.
د- گاهی اوقات خودم را با خوردن مشغول نگه می‌دارم.
ه- دوری از غذاهای خوشمزه برایم غیر ممكن است و هر وقت فرصت كنم غذا می‌خورم.
 
gallery_201601223630014597226

نحوه امتیازدهی

 
حال وقت حساب و کتاب است. برای اینکه بفهمیم تا مرز چاقی چقدر فاصله داریم امتیازها را با دقت محاسبه کنید.
 
به هر پاسخ الف 5 امتیاز، به هر پاسخ ب 4 امتیاز، به هر پاسخ ج 3 امتیاز، به هر پاسخ د 2 امتیاز و به هر پاسخ هـ  یک‌امتیاز دهید. نتایج آزمون به شما کمک می کند تا  نسبت به وزن تان آگاهی بیشتری داشته باشید  و با تغییر سبک زندگی از چاقی دور بمانید.
 
10 - 20
شما به‌شدت چاق هستید. این احتمال وجود دارد كه به دلیل اضافه وزن در كارها و فعالیت‌های روزمره دچار مشكل شوید. شاید نظر شخصی شما این باشد كه چندان هم چاق نیستید اما تست به شما می‌گوید كه به زودی از این هم چاق‌تر می‌شوید. نداشتن فعالیت كافی، تنبلی و پرخوری سلامت شما را تهدید می‌كند.
 
این احتمال وجود دارد كه امراض و بیماری‌های مزمنی مانند دیابت، ناراحتی قلبی، مشكلات گوارشی و. . . در كمین شما باشد یا شاید در حال حاضر هم به آنها مبتلا باشید. همین حالا فرصت خوبی است تا برای سلامت‌تان فكر كنید. حتی اگر با وجود چاقی خودتان را دوست دارید و از اندام‌تان راضی هستید، باز هم لازم است برای كاهش وزن و پیشگیری از بروز بیماری‌ها هر چه سریع‌تر خودتان را به مطب متخصص تغذیه برسانید و خیلی زود در یك باشگاه ورزشی ثبت نام كنید.
 
21 - 30
در مرز چاقی قرار دارید و با كمی بی‌احتیاطی به سمت اضافه وزن جزئی سوق پیدا می‌كنید اما هنوز خیلی دیر نشده و می‌توانید با تغییرات كوچكی در سبك زندگی‌تان از چاقی، اضافه وزن و بیماری‌های مرتبط با آن در امان بمانید. كافی است از همین امروز برنامه غذایی‌تان را تغییر دهید، برنامه‌ای برای ورزش روزانه داشته باشید و از خوراكی‌های ناسالم دست بكشید.
 
علاوه بر این زمان مناسبی را برای خوردن غذاهای سالم در نظر بگیرید و سعی كنید از پرخوری یا مصرف میان‌وعده‌های پرچرب و پركالری پرهیز كنید. به این ترتیب می‌توانید برای كنترل وزن‌تان اقدام كنید و زمان مناسبی است كه به خودتان بیایید و برای تغییر مصمم شوید. شاید در ابتدا برای‌تان سخت باشید ولی با رژیم و ورزش به سرعت متناسب می‌شوید.
 
31 - 40
وزن شما نسبتا متناسب است و تا رسیدن به مرز چاقی كم و بیش فاصله دارید. با این وجود شاید چند مورد سبك زندگی ناسالم هم داشته باشید كه سبب چاقی شما نمی‌شود اما در طولانی‌مدت ممكن است اضافه وزن جزئی را همراه داشته باشد. در هر دهه از زندگی سوخت و ساز بدن‌تان كم می‌شود. پس اگر به چهار یا پنجمین دهه زندگی‌تان رسیده‌اید كالری كمتری به بدن‌تان برسانید.
 
چربی‌های ناسالم و شیرینی‌جات دشمن اصلی سلامت شما هستند. اگر تحرك روزانه‌تان كافی نیست برای داشتن برنامه ورزشی منظم همین امروز اقدام كنید و از مشورت با مربیان غافل نشوید. چربی‌های موضعی تناسب اندام شما را به‌شدت به هم می‌زند و بهترین راه برای مقابله با آنها ورزش است.
 
41 - 50
اندام متناسبی دارید و نیازی نیست از بابت چاقی نگرانی داشته باشید. ورزش منظم و پرهیز از فست‌فودها به شما كمك می‌كند تا بدن سالمی داشته باشید. نسبت به مواد پركالری و چاق‌كننده آگاهی دارید و به‌موقع از غذا خوردن دست می‌كشید. از طرف دیگر در زمینه مواد غذایی مختلف، كالری دریافتی روزانه و توجه به مواد غذایی مفید اطلاعات خوبی دارید و سعی می‌كنید دانش‌تان را در زمینه تغذیه و تناسب اندام بالا ببرید.
 
با این سبك زندگی می‌توانید خودتان را از ابتلا به بیماری‌های مزمن رایج دور نگه دارید و به طول عمرتان بیفزایید. اگر این سبك زندگی سالم را ادامه دهید، چاقی و بیماری‌های مرتبط با آن سراغ‌تان نمی‌آید و از داشتن اندامی متناسب همیشه به خودتان افتخار می‌كنید.
 
gallery_201601222799653570176
 
چطور در رستوران چاق نشویم؟ 
 
شاید یكی از عادت‌های شما این است كه آخر هفته‌ها همراه با دوستان‌تان به رستوران می‌روید و در یك دورهمی دوستانه لحظات لذت‌بخشی را می‌گذرانید. اما این عادت می‌تواند با اضافه وزن همراه باشد. اگر می‌بینید رستوران رفتن سبب چاقی شما شده كافی است بعضی از عادت‌های‌تان را تغییر دهید.
 
شریكی غذا سفارش ندهید
 
شاید دوست شما بخواهد دونفری یك پیتزا مخصوص بزرگ بخورید. این پیشنهاد‌های شراكتی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر هستند و هزینه آخر هفته شما را كاهش می‌دهند اما اگر به فكر سلامت و پیشگیری از اضافه وزن هستید چنین پیشنهای را قبول نكنید. شاید دوست شما وزن متناسبی دارد یا فعالیت بدنی‌اش بیشتر است. پس به توصیه متخصصان توجه كرده و رژیم غذایی خودتان را دنبال كنید. از روی منو به دنبال غذاهایی باشید كه به نظر كم‌حجم و سالم‌تر هستند. با یك پیتزا سبزیجات كوچك موافقید؟

 

نکاتی مهم در مورد جلب توجه کردن کودکان

چگونه با جلب توجه کودک مقابله کنید

 
همه انسان‌ها نیازمند توجه هستند، اما برخی افراد بیش از دیگران خواستار این حس بوده، طالب توجه همیشگی و انحصاری هستند. روان‌شناسان معتقدند شدت این حس، در کودکان نسبت به بزرگ‌ترها بیشتر است و بسیاری از کودکان با دریافت احساس خوب از جلب توجه، سعی می‌کنند نهایت استفاده را از این کشف خویش ببرند و برای پیشبرد اهداف خود بیشتر به آن متوسل شوند. گاهی اتکای بیش از حد کودک بر جلب توجه و از سوی دیگر، تقویت این حس از جانب والدین باعث می‌شود هم کودک و هم والدین دچار مشکلاتی شوند. به همین دلیل بر والدین هوشیار واجب است با اتخاذ تدابیری خاص در تربیت، به فرزندشان بیاموزند جلب توجه نیاز بحق آنهاست ولی باید بدرستی برآورده شود. به این منظور پیشنهاد می‌شود:
 

از میزان توجهات منفی خود بکاهید

 
اگرچه رفتارهای منفی کودک، باعث ناراحتی و عصبانیت‌تان می‌شود ولی برای موفقیت در کنترل رفتار کودک، بهتر است از میزان توجه خود به رفتار منفی کودک بکاهید. هر قدر بیشتر حساسیت نشان دهید شدت رفتار نامطلوب کودک بیشتر خواهد شد. بدانید کودکان بیشتر متمایلند رفتارهایی را تکرار کنند که با انجام آنها، توجه والدین را به خود جلب کنند. برای مقابله با این خواسته کودک، کمی صبور باشید و سریعا مقابل رفتار نامطلوب کودک، هرچند کوچک و جزئی، واکنش نشان ندهید. به جای برخورد مثبت با رفتار کودک مثلا با گفتن «پسر خوب از این کارها نمی‌کند»، «عزیزم، این کار را نکن» و... یا برخورد منفی با رفتار کودک مثلا «دیگه دوستت ندارم»، «کاری نکن تنبیه‌ات کنم» و... سعی کنید از روش «نادیده گرفتن سنجیده» استفاده کنید و با توجه به نوع و شدت رفتار منفی کودک، کمتر به رفتار نامطلوب او توجه کنید.
 

به رفتار مطلوب و دلخواه توجه داشته باشید

 
اصلی در روان‌شناسی کودک می‌گوید: «اگر رفتارهای مثبت بیش از رفتارهای منفی مورد توجه قرار گیرند، احتمال تکرار آنها نیز افزایش می‌یابد». با توجه به این اصل مهم، بهتر است رفتارهای مطلوب و مثبت کودک را مورد توجه قرار دهید و رفتارهای نامطلوب و منفی کودک را نادیده بگیرید. با اجرای این اصل، بی‌شک فرزندتان هم متوجه خواهد شد برای جلب توجه شما، باید چه رفتارهایی انجام دهد و از چه رفتارهایی دوری کند.
 

کمتر حرف بزنید و بیشتر عمل کنید

 
اگر زمان زیادی را صرف صحبت کردن یا توضیح دادن کنید کودک، شما را جدی نمی‌گیرد. بنابراین پیشنهاد می‌شود خواسته و تقاضای خود را به کودک بگویید و پیامد مثبت و منفی فرمانبری یا سرپیچی را برایش توضیح دهید. فقط لازم است یک بار درخواست خود را بیان کنید و متعاقب آن به چیزی که گفته‌اید عمل کنید. مثلا به کودک یک بار بگویید وسایلش را مرتب کند، بعد از اتاق خارج شوید. بعد از گذشت چند دقیقه، اگر کودک اطاعت نکرد، باید متوجه پیامد منفی رفتارش شود. شما باید تنبیه مورد نظر را بی‌فوت وقت اجرا کنید و به هیچ وجه از اشتباه کودک چشمپوشی نکنید. کودک به این طریق خواهد دانست که خود مسئول این تنبیه است و دیگران را نباید به خاطر سهل‌انگاری و بی‌توجهی خود، مقصر بداند.
 

حس جلب توجه کودک را ارضا کنید

 
با محول کردن برخی کارها می‌توانید در جهت رفع‌کردن احساس جلب توجه کودک گام بردارید. مثلا می‌توانید با توصیه کارهایی چون خرید برخی مایحتاج خانه، چیدن سفره، گردگیری خانه و جمع و جور کردن اتاق به کودک، به او در دریافت این حس کمک کنید. کودک با انجام این گونه فعالیت‌ها، احساس مفید بودن می‌کند و توجه مثبت دیگران را نیز به دست می‌آورد.
 

احساس تعلق را به کودک القا کنید

 
با بیان عباراتی چون تو مایه افتخار منی، از داشتن فرزند گلی مثل تو به خودم می‌بالم، از تو راضی هستم و... یا با گفتن کلمات محبت‌آمیزی چون نازم، عزیزم، امیدم، بهترینم، دختر / پسر خوبم می‌توانید حس تعلق داشتن را به فرزندتان انتقال دهید.
 

بی‌قید و شرط به فرزندتان محبت کنید

 
به دنبال دلیل یا بهانه‌ای برای در آغوش گرفتن فرزندتان نباشید. گاهی اوقات لازم است بی‌هیچ دلیل خاصی او را در بغل گرفته، نوازش کنید و ببوسید. اگر محبت بی‌دریغ خود را در همه حال ارزانی کنید، بی‌تردید کودکتان نیز متوجه علاقه فراوان شما نسبت به خود می‌شود و خواهد دانست شما در هر شرایطی او را دوست دارید و برای دریافت مهر و محبت شما لازم نیست کار خاصی انجام دهد یا حرفی بزند.
 

چگونه با قدرت‌نمایی کودک مقابله کنید

 
هدف کودک از قدرت‌نمایی نشان دادن توانایی است.با شناخت و فهم علت نمایش قدرت نه‌تنها می‌توان پاسخ بهتری به این رفتار کودک داد بلکه می‌توان خشم خود را نیز مهار کرد. از سوی دیگر، والدین آگاه می‌توانند از این فرصت برای هدایت رفتار کودک استفاده و با تقویت رفتارهای سازنده‌تری در جهت احساس توانایی، رفتارهای اشتباه را متوقف کنند. به این منظور بهتر است:
 

با کودکتان درباره آنچه می‌تواند انجام دهد صحبت کنید، نه آنچه نمیتواند.

 
به جای بیان جمله‌ای منفی که نشان‌دهنده نتوانستن کودک است و منجر به مقاومت و رفتار دفاع جویانه می‌شود، می‌توانید با جملات مثبت از رفتارهای قابل انجام کودک صحبت کنید. مثلا به جای این که بگویید: «حق بازی کردن نداری، مگر آن که وسایل اتاقت را جمع کنی»، به کودکتان بگویید: «اول وسایل اتاقت را جمع کن و بعد بازی کن.»
 

بدرفتاری‌های کودک را متذکر شوید

 
بر رفتارهای نامطلوب کودک تمرکز کنید. سعی کنید هرگز شخصیت او را زیر سوال نبرید. بدانید اعمال کودک غیر‌قابل تحمل و ناپسند است، اما خود کودک مورد پذیرش و قابل احترام است؛ مثلا، به جای این که به کودک بگویید: «تو بسیار شلخته هستی» بگویید: «وسایل اتاقت به هم ریخته است». به این طریق کودک را مورد توجه قرار داده‌اید و فرصت و اجازه تغییر در او ایجاد کرده‌اید.
 

به کودک مسئولیت بدهید

 
با توجه به توانایی‌های کودک، کارهای خاصی را به او واگذار کنید و وی را برای انجام آنها تشویق کنید. به این طریق کودک احساس توانایی کرده و قدرت کسب می‌کند.
 

درباره قوانین و عواقب رفتارها با کودک صحبت کنید

 
درباره رفتارهای نامطلوب با کودک گفت‌وگو و به صورت مشارکتی قوانینی را وضع کنید. بهتر است برای اِعمال پیامدها تصمیم بگیرید و از عواقب مثبت یا منفی اجرا یا تخطی از قوانین نیز صحبت کنید. در این صورت، حتی زمانی که رفتاری مغایر با قرارداد رخ دهد، کودک با شما مقابله نمی‌کند زیرا پیش از این با شما به توافق رسیده است.
 

از کودک نظرخواهی کنید

 
در انجام یا تصمیم‌گیری برخی امور خانه، کودک را دخالت دهید و از او مشورت بگیرید. بهتر است برای تشویق کودک، هرازگاه پیشنهادهای او را بپذیرید و در برخی موارد طبق نظرات او رفتار کنید.
 

به کودک حق انتخاب بدهید

 
برای مقابله با مقاومت کودک، از روش حق انتخاب استفاده کنید. گزینه‌های مختلفی به کودک معرفی کنید و از او بخواهید یکی از آنها را انتخاب کند.
 

چگونه با حس انتقام کودک مقابله کنید

 
وقتی کودکتان به انتقام متوسل می‌شود، ممکن است رفتارهایی انجام دهد که باعث شود شما عصبی و برآشفته شوید و ناگهان از کوره در بروید و رفتارهایی از خود بروز دهید که اوضاع را وخیم‌تر کند. برای مقابله بهتر با این رفتار کودک، بهتر است از راهکارهای پیشنهادی زیر استفاده کنید:
 

فهرستی از نکات مثبت فرزندتان تهیه کنید

 
با تهیه این فهرست می‌توانید کودکتان را درکل ببینید نه در جزء. به دیگر سخن، تهیه این فهرست به شما کمک می‌کند تا بدانید اگر فرزندتان یک رفتار منفی دارد، در مقابل آن رفتاری مثبت هم موجود است. با این نگاه، کودکتان را قابل تحمل خواهید دید و کمتر احساس باخت و رنجش خواهید کرد. از این فهرست می‌توانید در مواقع لزوم برای تمجید و تشویق کودک نیز استفاده کنید.
 

هرگز تلافی نکنید

 
معمولا کودکان هنگام انتقامجویی برای جریحه‌دار کردن احساسات یا جری کردن والدینشان از بددهنی و ناسزاگویی استفاده می‌کنند. در چنین مواقعی ممکن است والدین مستاصل شوند و مقابله به مثل کنند و به کودک فحش و ناسزا بدهند. این رفتار دوسویه، اشتباهی است که منجر به تشکیل دور باطلی می‌شود که گاه نمی‌توان آن را پایان داد.
 

رفتارهای مثبت را تشویق کنید

 
بر رفتارهای مثبت بیش از رفتارهای منفی او توجه کنید. هرگاه عمل مثبتی را در کودک دیدید بلافاصله تشویق و تحسین کنید. به جملات تشویقی خود توجه بسیار داشته باشید. سعی کنید رفتار مثبت را بزرگ‌نمایی کنید و آن رفتار را مورد توجه بسیار قرار دهید، نه آن که رفتارهای منفی پیشین را در مقابل رفتار مثبت قرار دهید. مثلا به جای آن که بگویید: «این رفتار خوب بود نه مثل آن روز که...» می‌توانید بگویید: «این رفتارت چقدر زیباست، من که خیلی خوشحال شدم.»
 
برخی والدین به جای تشویق، کودک را مورد سرزنش قرار می‌دهند؛ مثلا می‌گویند: «چه عجب، این رفتار از تو بعید است»، «از این کارها هم بلد بودی ما نمی‌دونستیم؟!» و...
 

آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید

 
گاهی ممکن است کودک شما به قدری گستاخی کند که قادر به تحمل نباشید، در چنین مواقعی، بر عصبانیت لحظه‌ای خود غلبه داشته باشید و با ترک موقت موقعیت، آرامش خود را بازیابید.
 

چگونه با احساس بی‌کفایتی کودک مقابله کنید

 
اگر در تربیت خود احساس بی‌کفایتی می‌کنید یا کودکتان را فرد ناتوانی می‌بینید، بهتر است به جای احساس دلسردی و ناامیدی به موارد زیر توجه کنید:
 

برای تربیت درست وقت بگذارید

 
احساس بی‌کفایتی، حسی کشنده و ویرانگر برای کودک است، دایره عمل این حس بسیار گسترده است و می‌تواند بر دیگر ابعاد زندگی کودک نیز تاثیر بگذارد. بنابراین بر والدین آگاه واجب است تا دیر نشده، درصدد رفع این مشکل برآیند.
 

به فرزندتان نشان دهید که بعضی اوقات اشتباه کردن رفتاری طبیعی است.

 
زمانی که کودکتان در انجام رفتاری شکست خورد یا خطایی مرتکب شد، می‌توانید با پرسش‌هایی چون به نظرت چه کار باید کرد که دفعه بعد این اتفاق نیفتد؟ می‌توانی دفعه بعد جبران کنی یا با بیان داستان‌هایی که نشان می‌دهد افراد بعد از شکست خوردن، توانسته‌اند به موفقیت‌های بسیاری دست یابند، کودک را دلگرم و امیدوار سازید.
 

از کودک کارهایی بخواهید که بتواند انجام دهد

 
هنگام دستور دادن یا درخواست تقاضایی از کودک، به شرایط و توانایی‌های او توجه داشته باشید. هرگز کارهایی را به فرزندتان واگذار نکنید که قادر به انجام دادن نباشد.
 

هر تلاش و موفقیت کوچکی را تشویق کنید

 
هر بار که کودکتان توانست از عهده فعالیت‌ها و وظایف محوله، هرچند کوچک و جزئی، بخوبی برآید، او را به طرق مختلف تشویق کنید و به او این حس را القا کنید که می‌تواند موفق‌تر از الان هم باشد، به شرط آن که بخواهد و تلاش کند.
 

خودگویی مثبت را به کودک یاد دهید

 
به فرزندتان یاد دهید که راجع به خود جملات مثبت و امیدوارکننده بگوید: «من می‌توانم موفق شوم»، «من دوست‌داشتنی هستم»، «من این کار را انجام می‌دهم» و... بیان این جملات باعث می‌شود کودک در خود احساس توانایی و کفایت کند و برای ظهور توانایی‌هایش تمام تلاش خود را به کار گیرد.
 

هرگز تسلیم نشوید

 
زمانی که فرآیند جبران را آغاز کردید، در همه حال کنار فرزندتان باشید. این امر بسیار زمان بر است، اما شما نباید ناامید و دلسرد شوید. صبر داشته باشید و هرگز به خاطر بی‌تابی کودک یا بی‌حوصلگی، کار کودک را خودتان انجام ندهید.

 



 

یاد گرفتن عذرخواهی یکی از مهم ترین نکات در تربیت کودکان می باشد.

عذرخواهی کردن کودک

 
برای كودك عذرخو اهی می تواند واژه و مفهوم پیچیده ای باشد . اما از سنین خیلی پایین قادر به یادگیری احساس تاسف و عذرخواهی است . در ذیل چند توصیه كارشناسان آورده می شود :
 
1 - از همان سنین خیلی پایین به توضیح قوانین رفتاری بپردازید .
 
2 - هم چنین با او درباره كار غلطی كه انجام می دهد صحبت كنید .
 
3 - با مثال آموزش دهید در صورت لزوم عذرخواهی كنید و به كودكتان نشان دهید كه بزرگسالان از این كار مبرا نیستند . 
 
یك عذرخواهی صمیمانه می بایست شامل كار غلطی كه كودك در جهت آسیب به گروههای دیگر انجام می دهد باشد .با دقت هر چه تمام راه جلوگیری از بروز اشتباه در آینده را تععین نموده و آن را به یك درس تجربی تبدیل نمایید
 
 هر انساني بايد از مراحل مختلف رشدي عبور کند تا به بزرگسالي برسد. اين مراحل رشد شامل رشد جسمي، جنسي، رواني و اجتماعي است. اگر دوران شيرخوارگي را کنار بگذاريم، کودک از 3 سالگي تا 7 سالگي و بعد از 7 تا 11 سالگي در دوران کودکي به سر مي‌برد. از 3 تا 7 سالگي يعني سنين پيش از دبستان کودک تفکر شهودي دارد، فکرهاي عميق ندارد و در کارهاي خود، بي‌منطق است. علاوه بر اين خودش را مرکز عالم مي‌داند و تصور مي‌کند همه بايد مطيع او باشند و همه‌چيز را از آن خود مي‌داند. نکته مهم‌تر اينکه کودک خوب و بد را به صورت انتزاعي در نظر نمي‌گيرد و کارهايي را که انجام مي‌دهد خطا نمي‌داند. اما از سن 6 سالگي به مرور زمان خوب و بد را مي‌شناسد و منطق کم‌کم در افکار و اعمالش شکل مي‌گيرد. در سنين کودکي، بچه‌ها همه‌چيز را بزرگ‌تر از حد واقعي‌اش در نظر مي‌گيرند و به بيان ديگر همه‌چيز در نظر بچه‌ها غلوشده است بنابراين والدين بايد بدانند در اين سنين بچه‌ها را زياد تنبيه يا تشويق نکنند چون بسيار مضر است.
 
 اما اگر کودک واکنش مثبتي نشان نداد يا سن کودک در حدي بود که خوب و بد را تشخيص بدهد و کارش خيلي بد بود به صورت مستقيم از او بخواهيد که عذرخواهي کند. اما والدين بايد توجه داشته باشند که اين تقاضا همراه با خشم و خرد کردن شخصيت کودک نباشد. به عنوان نمونه «تو بچه خوبي هستي ولي انتظار من از تو اين نبود» يا «من تو را دوست دارم اما اين رفتارت خيلي زشت بود بايد عذرخواهي کني» يا «حتما خسته بودي يا حواست نبوده که چنين رفتاري را مرتکب شدي» بعد از کودک بخواهيد که عذرخواهي کند و سپس بگوييد از دوستت مي‌پرسم عذرخواهي کردي يا نه!
 

 



 

کشمکش و درگیری را بین خواهر و برادرها کاهش دهید

 

رقابت بین بچه ها

 
 
 زمانیکه بچه ها وارد سنین ابتدایی می شوند، ممکن است وارد مرحله جدیدی به نام رقابت شوند. همانطور که خصوصیات شخصیتی و تمایلات آنها بیشتر رشد می کند و بدن آنها قوی تر می شود، ممکن است درگیریهای جدید و شدیدی را با یکدیگر آغاز کنند.
 
والدینی که طلاق گرفته اند و مجدد ازدواج کرده اند اغلب با قرار دادن بچه هایشان  در کنار یکدیگر، با مسائل پیچیده ای مواجه می شوند. هل دادن، ضربه زدن،استدلال، اذیت کردن و سخن چینی کردن بیشتر اوقات آنها را پر می کند و در نهایت ممکن است منجر به عصبانیت پدر و مادر شود.
 
حقیقت این است که بعضی از خواهر و برادرها  کل زندگی خود را با یکدیگر سروکله می زنند. این درگیریها و سرو صداها اجتناب ناپذیر است. از طرفی دیگر، زمان خوبی است تا به فرزندان خود اهمیت حل و فصل محترمانه مشکلات بین یکدیگر را آموزش دهید و با کنترل و درک بیشتر می توان سردردها را کاهش داد و فضای مناسب در خانه را حکم فرما ساخت.
 

درمورد رقابت خواهر و برادران چکار می توان انجام داد

 
زمانیکه بچه ها در سنین ابتدایی با یکدیگر بحث و بگو مگو می کنند، بهترین روش این است که دخالت نکنید. به جای آن می توانید آنها را تشویق کنید تا خودشان این مسئله را حل و فصل کنند. به آنها توضیح دهید که این مسئله از دید شما چگونه است. به صحبتهای هر دو طرف گوش دهید و به فرزندان خود بگویید که چه شنیده اید.
 
به آنها بگویید که متوجه وضعیت موجود هستید و اینکه مطمئن هستید که آنها می توانند راه حلی برای آن پیدا کنند. در دراز مدت، حل و فصل کردن مشکلات توسط خودشان به یک مهارت برای آنها تبدیل می شود که آن را می آموزند و همچنین باعث کاهش تنشهای عصبی در خانه می شود 
 
البته بعضی از مسائل وجود دارد که به تنهایی و توسط خود آنها قابل حل کردن نیست. بنابراین می توانید یک جلسه مشورتی خانوادگی تشکیل دهید.
 
صحبت بچه ها را برای خودشان بازگو کنید و نکات اصلی صحبت آنها را بنویسید. سپس هر وضعیت را برای آنها بخوانید و از آنها بخواهید تا راه حلی برای آن پیدا کنند. در خصوص نظرات و راه حلها با یکدیگر بحث کنید. اگر مشکل برطرف نشد و بچه ها همچنان ناراحت هستند، نیم ساعت به آنها وقت استراحت بدهید سپس مجدد امتحان کنید.
 
جلسات مشورت را ادامه دهید تا ببینید که چگونه راه حلها جواب می دهد. در نهایت این احتمال وجود دارد که آنها از برگزاری جلسات مشورت خسته شوند و برای جلوگیری از آن، خودشان راه حل مناسبی پیدا کنند. 
 
توهین و اذیت کردن در دعواهای بین خواهر و برادرها مسئله ای شایع و اجنتاب ناپذیر است. توهین و نیش زدن می تواند رقابت را تشدید کرده و اثر منفی روی آنها بگذارد. زمانیکه متوجه می شوید یکی از فرزندان شما به برادر یا خواهرش در حین بحث و گفتگو توهین می کند، در حضور او چیزی نگویید. اجازه دهید تا تنها شود سپس به او بگویید که کار درستی نکرده است که این توهین را به برادر یا خواهر خود کرده است. اگر جلوی خواهر یا برادرش سعی کنید که او را متوجه اشتباهش کنید ممکن است که به خاطر این تحقیر، حس انتقام جویی در او شکل بگیرد.
 
 اگر مشکل جدی و شدید باشد با مشورت تمام اعضای خانواده تنبیهی برای او در نظر گرفته شود. مثلا از مدت زمان تماشای تلویزیون یا مقدار پول توجیبی او در ازای هر دشنام یا کار خطایی که از او سر می زند، کاسته شود. به این شکل او یاد می گیرد که چگونه جلوی دهان خودش را بگیرد.
 

با خواهر و برادر ناتنی مدارا کنید

 
معمولا رقابت بین خواهر و برادرهای ناتنی زیاد دیده می شود و این امکان وجود دارد تا رقابت و جنگ بین بچه های طلاق منجر به اضطراب، سردرگمی و پوچی می شود.
 
گام نخست این است که در ابتدا، انتظار زیادی از او نداشته باشید. ممکن است سالها زمان ببرد تا خواهر و برادرهای ناتنی به یکدیگر عادت کنند. بنابراین در ابتدا سعی کنید با آنها صحبت کنید و اجازه دهید که با نقطه نظرات یکدیگر آشنا شوند. هرگونه تغییر یا تغییرات مسئولیتی را برای آنها توضیح دهید و قانون و اساس روال خانوادگی را برای آنها شرح دهید.
 
سپس تلاش کنید تا جائیکه امکان دارد، از آنها بخواهید مشکلاتشان را خودشان برطرف کنند. اگر مشکل جدی است بهتر است تا شما هم در جلسات آنها شرکت کنید یا از آنها بخواهید برای پیدا کردن راه حل جلسه تشکیل دهند. از آنجائیکه ممکن است در سالهای اولیه مشکلاتی بین خود زن و مردی که مجدد با یکدیگر ازدواج کرده اند وجود داشته باشد بنابراین سعی کنید تا از مقایسه کردن فرزندان با یکدیگر و قضاوت کردن آنها خودداری کنید. 
  
اگر امکان سفر برای خانواده وجود دارد پس بهترین موقعیت است تا در طول سفر پروژه های مشارکتی بین فرزندان گذاشته شود تا بیشتر با یکدیگر تعامل و همکاری داشته باشند. به طور مثال تمیز کردن پارکینگ یا حیاط آنها را مجبور می کند تا همکاری و توافقاتی بین آنها بوجود بیاید اما هرگز به زور باعث پیوند میان آنها نشوید اجازه دهید که آنها به فضاها و مرزهای مابین خود ادامه بدهند.
 
اگر آنها مجبور هستند که از یک اتاق مشترک استفاده کنند، فضا را برای آنها تقسیم کنید و برای هریک قانونهای مشخصی بگذارید. اداره خانواده ای که بچه های ناتنی دارد ممکن است دشوار به نظر برسد اما با انعطاف پذیری، صبر، عشق و درک می توان به راحتی این دشواریها را از میان برداشت.
 

 

 

دغدغه ای به نام اسباب بازی و چگونگی خرید

هنگام خرید اسباب بازی دقت داشته باشید و نكات زیر را مورد توجه قرار دهید:

 
۱) هنگام خرید به برچسب و اطلاعات روی بسته بندی اسباب بازیتوجه كنید. اسباب بازی هایی بخرید كه با سن و توانایی های بچه ها تناسب داشته باشد.
 
۲) اگر كودك تان زیر سه سال سن دارد یادتان باشد بچه ها در این سن دوست دارند اشیا و اجسام را در دهان شان بگذارند. اسباب بازی های كوچك، تیله و توپ های كوچك یا پازل، اسباب بازی هایی كه قسمت های ریز آنها جدا می شود و اسباب بازی های با قطر كمتر از ۶ سانتی متر برای آنها مناسب نیست.
 
۳)مراقب اسباب بازی های نرم پلاستیكی سوت دار باشید و زیرا ممكن است سوت آن از جایش دربیاید و موجب خفگی بچه شود.
 
۴) ماشین هایی بخرید كه چرخ، چراغ و سایر قسمت هایش جدا نشود.
 
۵) مراقب باشید اسباب بازی، گوشه های تیز و برنده نداشته باشد تا موجب زخم و بریدگی نشود.
 
۶) اسباب بازی هایی كه بند، كش و طناب بلند دارند برای بچه های كوچك تر مناسب نیست زیرا ممكن است دور گردن آنها بپیچد و موجب خفگی شود.
 
۷) اگر فرزندتان حدود ۳ تا ۵ سال سن دارد دنبال اسباب بازی هایبا كیفیت و خوب باشید. خودتان كه بهتر می دانید بچه ها در این سن دوست دارند اسباب بازی ها را پرت كنند و بزنند .
 
۸) مراقب باشید اسباب بازی های سمی نخرید. بعضی اسباب بازی های عطری و آنهایی كه مایعات شبرنگ دارند برای بچه ها مناسب نیست.
 

جعبه اسباب بازی

 
هر جعبه ای مناسب نگهداری اسباب بازینیست. جعبه های بدون در با دیواره های سوراخ دار مناسب نگهداری اسباب بازی اند. بچه ها ممكن است داخل جعبه بروند به همین دلیل جعبه باید جریان هوا و امكان نفس كشیدن داشته باشد. در صورتی كه جعبه اسباب بازی در داشته باشد، در باید سبك باشد و امكان قفل شدن هم وجود نداشته باشد. اگر چند فرزند دارید اسباب بازی فرزندان بزرگ تر را از اسباب بازی كوچك ترها جدا كنید.
 

اسباب بازی های سوارشدنی

 
بچه ها این نوع اسباب بازی های چرخ دار را كه كنترلش دست خودشان است خیلی دوست دارند. این اسباب بازی ها مهارت های جسمی بچه ها را تقویت می كند، اعتماد به نفس شان را بالا می برد و موجب می شود چیزهایی در مورد آدم بزرگ ها و اجتماع یاد بگیرند. سه چرخه، ماشین یا موتور مناسب سن ، اندازه و توانایی های فرزندتان خریداری كنید. دقت كنید كه ایناسباب بازی ها باید استحكام و تعادل داشته باشند. یادتان باشد بچه ها گاهی ممكن است خیلی تندتر از آن كه شما فكرش را بكنید سواری كنند به همین خاطر قبل از بازی، وسایل اضافه، لامپ های پایه دار و سیم ها را از سر راه بردارید.
 

اسباب بازی های باتری دار

 
این نوع اسباب بازی ها به طور معمول با چند باتری كار می كند. دقت كنید كه باتری ها باید یك نوع باشند مثلا باتری الكالاین و كربنه و یا باتری قابل شارژ و معمولی را با هم استفاده نكنید. این كار ممكن است باعث اكسیده شدن یا تولید گرمای زیاد شود و به كودك آسیب برساند. فقط باتری های قابل شارژ را شارژ كنید. شارژ كردن باتری های معمولی ممكن است باعث تركیدن و سوراخ شدن باتری شود. به كودك تان بگویید كه هروقت باتری ها را بیرون آورد به شما بگویند تا آنها را سر جایش بگذارید. به كودك تان اجازه ندهید این اسباب بازی هارا با خودش به رختخواب ببرد. باتری ها می توانند مسمومیت های شدید و خطرناك ایجاد كنند، اگر كودك تان باتری را قورت داد، به سرعت او را به پزشك ببرید یا با اورژانس تماس بگیرید.
 

اسباب بازی های صدادار

 
اسباب بازی های صدادار برای بچه ها مناسب نیست و ممكن است به شنوایی حساس آنها آسیب برساند. صداهایی كه به نظر ما بلند می آید، بچه ها خیلی بلندتر حس می كنند. محققان می گویند بچه ها مجازند حداكثر یك ساعت در روز با این اسباب بازی ها بازی كنند، آن هم در صورتی كه صدای این اسباب بازی ها كمتر از ۸۵ دسی بل باشد. به طور معمول بچه ها هنگام بازی این اسباب بازی ها را به گوش شان می چسبانند و آن موقع است كه صدایی بالاتر از ۱۰۰ دسی بل به گوش های كوچك شان می رسد.
 

دردسرهای بادكنكی

 
در چند مورد بادكنك های باد نشده و تكه های بادكنك های تركیده موجب بسته شدن راه های هوایی، خفگی و متاسفانه مرگ بچه ها شده است. از بادكنك فقط برای تزیین استفاده كنید و بادكنك های باد نشده و تكه های بادكنك های تركیده را دم دست بچه ها نگذارید. در مهمانی ها و جشن تولدها مراقب سوت سوتك های حلزونی باشید قسمت نی مانند آنها ممكن است جدا شود و راه های هوایی كودك را مسدود كند.
 
۹) بعد از اینكه اسباب بازیرا خریدید و به خانه آوردید به بچه ها یاد بدهید كه چطور با آنها بازی كنند. برای مثال اگر ماشینی خریدید كه با باطری كار می كند به او بگویید كه وقتی چرخ های ماشین می چرخد آن را به سمت موها و لباس هایش نبرد.
 
۱۰) بهتراست دفعه اول خودتان هم با او همبازی شوید تا مطمئن شوید كه یاد گرفته چطور بدون خطر بازی كند.
 
۱۱)برای پیشگیری از خطر خفگی، بسته بندی، مقوا و پلاستیك اسباب بازی را دور بیاندازید.
 
۱۲)هر هفته اسباب بازی ها را بررسی كنید. قسمت های شل شده را با چسب یا پیچ گوشتی محكم كنید و تعمیرات لازم را انجام دهید.
 
۱۳) به بچه ها بگویید كه باید با اسباب بازی های شكسته و غیرقابل تعمیر خداحافظی كنند..
 

 

به حداقل رساندن ترس در کودکان

براي به حداقل رساندن ترس در کودکان راهنمايي‌هايي برايتان دارم. قبل از هر چيز بايد بدانيد که هر ترسي سن و الگوي مخصوص به خود را دارد. به‌عنوان نمونه، ترس از صداهاي بلند در 2 سالگي به اوج مي‌رسد. اشياي بزرگ مانند قطار، وسايل پرسروصدا مانند جاروبرقي و... او را مي‌ترساند اما اگر ترس، شکل نمادين خود را داشته باشد، نيازي به ناديده گرفتن آن وجود ندارد. وقتي تشويش کودک آنقدر جدي است که جلوي توانايي‌هاي او را مي‌گيرد، مداخله والدين ضروري است.
 
 بسياري از کودکان خردسال 3، 4 يا 5 ساله از تاريکي مي‌ترسند اما اگر فرزند شما خواب راحتي در شب ندارد، مداخله شما مناسب و ضروري است. همان‌طور که ناديده گرفتن ترس‌هاي بچه‌ها منطقي نيست، هيچ‌گاه نبايد به ترس‌هاي آنها واکنش بيش از حد نشان دهيد. در واقع، پاسخ منطقي و رفتار متعادل شما مي‌تواند جلوي پيشرفت ترسرا بگيرد. مسخره کردن، عصباني شدن و انتقاد بي‌موقع، اضطراب کودک را افزايش مي‌دهد. براي نمونه، جملاتي نظير «چه بچه ترسويي!» يا «بچه گربه به اون کوچولويي که کاري با تو نداره!» تاثير منفي دارند چون کودک مجبور مي‌شود ترس خود را مخفي کند، نه اينکه آن را به فراموشي بسپارد.
 
 توجه و همدردي بيش از حد نيز نادرست است. اگر در پي بروز ترس او را در آغوش بکشيد و نوازش کنيد به او پيام مي‌دهيد که خطر واقعي است. مردي که هنوز از گربه‌ها مي‌ترسد، تاکنون فرصت مناسبي براي برقراري ارتباط صحيح با حيوانات نداشته است. والدين او، در زمان کودکي‌اش، احتمالا با نزديک شدن يک گربه، او را در آغوش مي‌گرفته و مي‌گفته‌اند: «نترس! نمي‌ذارم گربه نزديکت بشه!» و اين‌چنين ترساو را ريشه‌دار کرده‌اند. نکته‌ بعدي حمايت کردن از کودک است. به او اطمينان بدهيد هيولايي در زير تختخوابش نيست و او را تشويق کنيد در حضور شما زير تخت را نگاه کند. نيازي نيست در مورد هيولا نطق کنيد.
 
 کليد اصلي کمک به کودکان براي از بين بردن ترس آنها، تحسين و تشويق در انجام رفتارهاي جسورانه است. اگر او براي مواجه شدن با يک حيوان يا موقعيت جديد از کنار شما برمي‌خيزد، تشويق‌اش کنيد. او را در آغوش بگيريد و به او لبخند بزنيد تا از اين تاييد شما حس خوبي پيدا کند. يادتان باشد اگر ترسکودک، فعاليت‌هاي زندگي‌اش را مختل مي‌کند، تلاش شما بايد بيشتر باشد. کمک خواستن از افراد متخصص و کارشناس مي‌تواند راهگشا باشد.

 

گریه های ناگهانی و مداوم کودک در (حملات در خواب)

خواب به دو مرحله کلی تقسیم می شود: مرحله REM و مرحله عادی خواب یا غیرREM. مرحله عادی خواب به ۴ مرحله مجزا تقسیم می شود. حملات عصبی در خواب در گذار از مرحله ۳ الی ۴ اتفاق می افتند. درواقع این حملات عموما حدود ۹۰ دقیقه پس از خوابیدن کودک رخ می دهند.
 
حملات در خوابرا نباید با کابوس های معمولی اشتباه گرفت. کابوس در دوران REM اتفاق می افتد. ویژگی های اصلی حملات خواب گریه های ناگهانی و مداوم کودک و ترس او از خوابیدن است. حملات خواب مشکلی جدی است که می تواند آرامش کل خانواده را بر هم زند.
 
حدود ۶-۱ درصد از کودکان چنین مشکلی را تجربه می کنند. در این مورد جنسیت کودک تفاوتی نمی کند و دختران و پسران به یک اندازه در معرض ابتلا به این اختلال قرار دارند. حملات خواب با افزایش سن کودک به تدریج از بین می روند.
 
علل
 
حملات خوابعوامل مشخصی دارند:
 
    حوادث استرس زا در زندگی
 
    تب
 
     کمبود خواب
 
    مصرف داروهایی که بر سیستم عصبی مرکزی (مغز) تاثیر می گذارد
 
    تزریق داروهای بیهوشی به دلیل انجام جراحی
 

علائم حملات خواب

 
علاوه بر گریه های شدید و ترس از خواب، کودکانی که دچار این حملاتمی شوند ممکن است علائم دیگر را نیز تجربه کنند
 
 از جمله: افزایش ضربان قلب، تنفس و تعریق.
 
برعکس کابوس، کودکانی که در خواب دچار حمله می شوند روز بعد چیزی از این حمله به یاد نمی آورند و نمی دانند علت آن چه بوده است.
 
حملات خواب عموما ۹۰ دقیقه پس از خواب شروع می شوند. کودک بر روی تخت خود می نشیند و شروع به جیغ زدن می کند. او به نظر بیدار می آید اما درواقع ناهوشیار و گیج است. کودک به ظاهر هوشیار است اما درواقع او متوجه اطراف خود و حضور پدر و مادر در کنارش نیست.
 
 کودک در این حالت صحبت نمی کند و به اطرافیان که تلاش می کنند او را آرام کنند توجهی ندارد. اکثر این حملاتحدود ۱-۲ دقیقه طول می کشند اما ممکن است در برخی موارد طول مدت این حمله به ۳۰ دقیقه نیز برسد و پس از آن کودک به تدریج آرام شود.
 

درمان های خانگی

 
والدینی که فرزندشان دچار حملات خواب می شود بهتر است اقدامات زیر را انجام دهند:
 
-    ایجاد محیطی امن برای خواب کودک. این امنیت در اتاق خواب کودک از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا اگر اتاق امن نباشد، ممکن است کودک در طی حملهدچار آسیب شود.
 
-    حذف تمام عوامل برهم زننده آرامش در طول خواب.
 
-    ایجاد برنامه منظم برای خوابیدن و بیدارشدن.
 
 

چه زمانی باید به دنبال درمان تخصصی بود؟

 
در سال های اولیه زندگی کودک، اختلال در خواب او یکی از مهم ترین نگرانی های والدین است. حدود نیمی از کودکان در سال های اولیه دچار نوعی اختلال در خواب هستند که والدین برای حل آن مجبور به مراجعه به متخصصین می شوند. با مراجعه به پزشک، او می تواند به دلایل اصلی اختلال در خواب کودک پی ببرد و برای رفع آن اقدامات موثر را انجام دهد. برای تشخیص عللحملات خواب، ممکن است پزشک آزمایشات مختلفی را تجویز کند. همچنین آگاهی از گذشته کودک و حوادثی که تاکنون برای او رخ داده است نیز ضروری است. از جمله این آزمایشات می توان به موارد زیر اشاره کرد:
 
•    آزمایش موج نگاری مغز (EEG). این آزمایش فعالیت مغز را اندازه گیری می کند.
 
•    آزمایشات مربوط به تنفس. در این مجموعه از آزمایشات، نحوه تنفس کودک اندازه گیری می شود زیرا ممکن است اختلال در خواب او ناشی از مشکل در تنفس باشد.
 
•    آزمایشات سی تی اسکن و ام آر آی عموما ضروری نیستند.
 

درمان های تخصصی

 
متاسفانه هنوز درمانی قطعی برای این اختلال وجود ندارد. تنها اقدام موثری که می تواند انجام داد، آگاه کردن اعضای خانواده از این اختلال و نحوه برخورد با آن است. اما اگر شدت این حملاتزیاد باشد و فعالیت های روزانه کودک (از جمله عملکرد او در مدرسه و روابط او با سایر اعضای خانواده) تحت تاثیر قرار گیرد، پزشک ممکن است داروهایی خاص از جمله داروهایی ضدافسردگی تجویز کند. اما توجه داشته باشید که این مشکل با افزایش سن کودک به تدریج و خود به خود از بین می رود.
 

پیشگیری

 
اگر فرزند شما در خواب دچار حمله می شود،  می توانید برای پیشگیری از این حملات از این راهکار استفاده کنید:
 
-    ابتدا لازم است بدانید فرزند شما چه زمانی و پس از چند دقیقه از خواب دچار این حمله می شود.
 
-    پس از مطلع شدن از زمان دقیق حمله، ۱۵ دقیقه پیش از حملهفرزندتان را از خواب بیدار کنید و او را ۵ دقیقه بیدار نگه دارید، بهتر است او را به دستشویی ببرید تا با تخلیه مثانه، آرامش بیشتری بگیرد.
 
-    این کار را به مدت یک هفته ادامه دهید.

 

ویتامین d و رژیم غذایی مربوط به آن

کودک من دچار کمبود ویتامین d است. پزشک توصیه کرده تا از قرص مکمل ویتامین d استفاده کنه. می‌خواستم بفهمم چه میزان ویتامین در روز نیاز داره؟ آیا می‌تونم از قطره ad استفاده کنه؟ چون خوردن قرص براش سخته

 
پاسخ: میزان نیاز به ویتامین Dبر اساس نتایج آزمایش و نظر کارشناس تغذیه یا پزشک است. در مورد نوع مکمل دریافتی با پزشک خودش مشورت نمایید. ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است و برای جذب کلسیم و در نتیجه رشد و استحکام استخوان ‏ها و دندان‏ ها در بدن لازم است. همچنین برای انعقاد خون و عملکرد مطلوب غده تیروئید مهم است.
 
مهم ترین راهکار برای افزایش جذب مکمل ویتامین D، دریافت آن همراه با وعده های غذایی است، چون ویتامین محلول در چربی بوده و برای جذب نیاز به چربی غذایی دارد. دریافت ویتامین D با وعده اصلی و بزرگ تر (مانند ناهار) بهتر است.
 
رعایت توصیه های زیر نیز برای افزایش جذب مکمل ویتامین D مفید خواهد بود:
 
۱- مکمل ویتامین D را همراه با کلسیم بخورید.
 
۲- از مصرف روغن ‏های معدنی همراه با مکمل ویتامین ویتامین Dخودداری کنید، زیرا با جذب ویتامین D تداخل می‏ کنند.
 
۳- از مصرف بیش از حدّ داروهای آنتی اسید خودداری کنید، زیرا آن ها نیز با جذب ویتامین D تداخل می‏ کنند. اگر دچار ناراحتی معده دائمی هستید، در مورد مصرف داروهای آنتی اسید با پزشک خود مشورت کنید.
 
۴- داروهای مصرفی خود را بررسی کنید. بعضی از انها با جذب ویتامین D تداخل می‏ کنند، مثل کورتیزون و سایر داروهای استروئیدی.
 
۵- هنگام مصرف داروهای دیورتیک (ادرار‏اور) مراقب باشید، زیرا این داروها نسبت ویتامین Dبه کلسیم را در بدن به هم می ‏زنند.
 
۶- اگر بیماری کبدی، کیسه صفرا یا معدی روده‏ای دارید، مقدار نیاز خود به ویتامین D را مشخص کنید، زیرا این بیماری ها با جذب ویتامین D تداخل می‏ کنند.
 
تذکرات:
 
۱- ویتامین D در مواد غذایی مختلفی مانند زرده تخم مرغ، روغن کبد ماهی، کره حیوانی، ماهی های چرب، خامه، شیر و لبنیات غنی شده با ویتامین D و جگر وجود دارد.
 
۲- سبزیجاتی مثل جعفری، یونچه، دم اسبی و گزنه، دارای ویتامین Dهستند.
 
۳- مقدار دوز مصرفی مکمل ویتامین د، ۴۰۰ واحد بین‏المللی در روز است.
 
۴- کپسول روغن کبد ماهی، منبع غنی ویتامین D است که می توانید تحت نظر پزشک ان را مصرف کنید.
 
۵- برای تامین ویتامین D به طور طبیعی، سه بار در هفته و هر بار حداقل به مدت ۱۵ دقیقه در معرض تابش نور مستقیم خورشید قرار بگیرید. برای این کار قبل از ساعت ۱۰ صبح و بعد از ۲ بعداز ظهر بیرون بروید، ولی بین ساعات جلوی افتاب نروید، چون شدت تابش اشعه‏های خورشید زیاد است.
 
۶- خورشید زمستان ممکن است قدرت کافی را برای ساخت ویتامین Dمورد نیاز نداشته باشد، مخصوصاً اگر در مناطقی از زمین زندگی می ‏کنید( مناطق شمالی)که طول مدت روز در آن جا کوتاه است.
 
۷- مقادیر بالای مکمل ویتامین D را مصرف نکنید، مگر تحت نظر پزشک، زیرا دریافت مقادیر زیاد ویتامین D، در بدن شرایط سمی (مسمومیت زا) ایجاد می کند و عوارض دارد.
 
۸- اگر هر نوع سوال یا نگرانی در این باره داشتید، قبل از اینکه هر نوع اقدامی در رابطه با سلامتی یا تغذیه خود انجام دهید، با یک پزشک یا متخصص تغذیه، مشورت کنید. اطلاعات بالا نمی ‏تواند، جایگزین توصیه ‏ها یا درمان‏ های پزشکی شود.

 

مروری بر سبک اقتدار گرا در تربیت کودکان

سه سبک تربیتی وجود دارد :اقتدار طلب، تساوی گرا و آسان گرا . ما در این مقالات ، نوع برخورد هر سه سبک را با سه نوع نوجوان به شما نشان می دهیم . منظورمان از سبک ، نوع تربیت و نوع برخورد ما در هنگام بروز مشکلی خاص با نوجوانمان می باشد.
 

سبک اقتدار گرا / فرزند سرکش

 
اگر سبک تربیت فرزند شما بیشتر اقتدارگر است و یکی از فرزندانتان سرکش است ،جدال بزرگی در پیش دارید . این حقیقتی مطلق است که چنین والد و فرزندی امکان دارد ناکام ترین رابطه را در خانواده داشته باشند . اغلب جدالها در رابطه میان فرزند و والد بر سر قدرت است . هم والداقتدارگرا ، هم کودک سرکش در پی کسب قدرت و تسلط بر دیگری هستند . هر دو سعی می کنند با بی اندازه سلطه گر بودن یا منطقی نبودن عنان اختیار همه روابط را در دست بگیرند. فرزندان سرکش به روشهای گوناگون در پی کسب قدرت هستند که شامل بدرفتاری ، ایجاد شور و هیجان ، مصیبت آفرینی ( از کاهی کوهی ساختن ) و جلب توجه می شود . این کودکان وقتی بر اوضاع مسلط اند و به آنان توجه می شود ، احساس مهم بودن می کنند .
 
 دوست دارند پدر و مادر را به جان یکدیگر بیندازند و با این کار احساس قدرت و اثر گذاری در پدر و مادر می کنند . کودکان سرکش نسبت به پدر و مادرها و قدرت با ( فریاد کردن ، گریه کردن ، تف کردن غذا یا دیگر کارهایی که اراده شان را به شما تحمیل کنند ) آماده جنگ می شوند.افزون بر این ، چنین افرادی امکان دارد تهاجمی و منفعل باشند . در حالی که در درون ممکن است در مورد چیزی خشمگین یا ناراحت باشند ، بگویند همه چیز خوب است . قوانین زیاد ، این کودکان را ناراحت می کند و ممکن است به قوانین بی توجهی نشان دهند.
 
می توانم به شما اطمینان دهم که با والدی اقتدارگرا و فرزند سرکش کشمکش ها کیفیت ستیزه جویانه به خود خواهد گرفت . نیروی بالقوه صحنه ی باخت در برابر باخت است ، چون والد اقتدارگرا و کودک سرکش مشکل را حل نمی کنند ، بلکه با هم برخورد می کنند . شما هیچ وقت کاری انجام نمی دهید ، زیرا پیوسته در حال سرکوب کردن هستید . اگر بحث می کنید ، مسئله را حل نمی کنید . هر چه شما فشار وارد آورید فرزندتان بیشتر فشار می دهد.
 
 برای اینکه به وظیفه خودتان ادامه دهید، جلوتر بروید و مشکل را حل کنید بایستی:
 
-از تبادل کلامی خشمگین ، بالا بردن صدا و اتمام حجت کردن بپرهیزید.
-با حوصله گوش بدهید و مطمئن شوید فرزند شما هم می شنود مکالمه دو طرفه زندگی بخش است.
-تا جایی که ممکن است با بدرفتاری ها به آرامی برخورد کنید.
- به سوی سبک تساوی گرای تربیت فرزند بروید تا فضای روحیه جمعی را فراهم کنید که در آن فرزند شما بتواند از نیروی جنگیدن به فعالیت های سازنده ای همچون بازی ، برنامه ریزی ، ورزش ، کار منزل یا خواندن و دیگر چیزها رو بیاورید . شما در حل مشکل بسیار کارآمدتر خواهید شد.
-یاد بگیرید چگونه سازش کنید و به سوی احترام متقابل ، همکاری و سهیم شدن در تصمیم گیری بروید.
-با حوصله و پابرجا بمانید.
 

  سبک اقتدار گرا / فرزند یاری رسان

 
اگر با کودک یاری رسان از سبک اقتدارگرا استفاده کنید منتظر کمی بگو مگو باشید ، چون این کودکان از تقسیم قدرت و شرکت در تصمیم گیری خانواده و حل کردن مشکل لذت می برند . برای مثال ، شاید روی کلمه آخر پافشاری کنید و باعث دلسردی کودک خود شوید . کودکان یاری رسان همچنین از اینکه به آنان مسئولیت داده شود خوشحال می شوند ، که پدران و مادران اقتدارگرا اغلب از دادن مسئولیت اکراه دارند.
 
 برخی توصیه های مهم
 
-به سوی سبک تساوی گرا بروید و به فرزندتان مسئولیت تصمیم گیری بیشتری را بدهید. برای مثال ، می توانید از فرزندتان بپرسید دوست دارد پیش یا پس از شام استحمام کند . دادن حق انتخاب میان دوچیز به آنان فرصت می دهد که استقلال پیدا کنند؛ اما به شما امکان می دهد تا اندازه ای اختیار اوضاع را در دست داشته باشید.
-دخالت خودتان را در زندگی چنین فرزندی افزایش دهید . چنین کودکانی به دخالت زیاد پدر و مادر در زندگی شان واکنش خوبی نشان می دهند . این امر به اشکال متفاوتی می تواند صورت گیرد : شرکت در بازی آنان ، با هم به سینما رفتن ، رسیدگی به تکالیف مدرسه ، انجام دادن برنامه هایی با هم ، آماده حرف زدن با یکدیگر بودن . نکته اینجاست که روشهای بیشتری برای انجام دادن کارهایی با همدیگر پیدا کنید ، آن هم به شکل اشتراک مساعی.
 
- به عقاید فرزندتان بیشتر گوش کنید و بگذارید آنان نیز در مورد حل مشکلات چیزی بگویند.
 
- به این رابطه با حالت تشویق کننده برخورد کنید . از کامیابی های فرزندتان بیشتر خبر بدهید و پاداش مناسبی برای انجام دادن کارها در نظر بگیرید و به شیوه پشتیبان رفتار کنید . شما فضای پرورشی بیشتری به وجود می آورید چیزی که در آن کودک یاری رسان شکوفا خواهد شد.
 

 سبک اقتدارگرا / فرزند منفعل

 
در جایگاه والدی اقتدارگرا با فرزندی منفعل ، تناسب خوبی دارید . این کودک به پدر و مادری نیاز دارد که به او بگوید چه بکند. پدر و مادر اقتدارگرا با د یدگاه به عهده گرفتن کارها به فرزندشان می گویند چه بکند. یعنی سازگاری کامل میان سبکها . با کودکی که منفعل است بایستی بسیار آمرانه رفتار کنید ، زیرا این کودکان خود آغازگر نیستند و به راهنمایی ، واکنش خوبی نشان می دهند . برای مثال، ممکن است ناگزیر باشید با فرزندتان بنشینید و فهرست کارهایی را که باید انجام گیرد بررسی کنید یا می توانید بگویید :« پسر ، تو نیاز به برنامه و پایبند بودن به آن داری. این برنامه ای است که باید با آن جلو بروی ...» بعد شرح مختصر شده ای از نکته به نکته آنچه او به انجام دادن آن دارد بدهید.

 

کابوس شب ادراری

با اینکه شب ادراری از جمله مشکلاتی است که به مرور زمان بهبود مناسبی دارد اما بسیاری از والدین را درگیر می کند و می تواند باعث بروز مشکلاتی برای کودک و البته والدین شود. در کودکانی که به سن پیش دبستان می رسند معمولا دیگر این مشکل حل شده اما در مواردی همشب ادراری همچنان ادامه دارد. بد نیست برخی از باورهای مختلف درباره این مشکل بچه ها مرور کنیم
 
باور اول: 
 
شب ادراری به دلیل آموزش نادرست توالت رفتن به وجود می آید.
واقعیت: بی اختیاری ادرار به دلیل آموزش نادرست کودک ایجاد نمی شود و نباید این را به عنوان شکست برای والدین و کودک درنظر گرفت. وقتی چیزی در اختیار و کنترل کودک نیست دیگر نمی توان آموزش نادرست دستشویی رفتن را دلیل آن دانست. توصیه کلی تقویت مثبت کودک در شب هایی است که او رختخوابش را خشک نگه داشته است ولی به هیچ عنوان نباید در شب هایی که کودک دچار بی اختیاری ادرار شده او را تنبیه کنید.
 
باور دوم: 
 
کودکانی که دچار شب ادراری می شوند قبل از خواب مایعات زیادی می خورند.
واقعیت: با اینکه درست است که نوشیدن مایعات 2 ساعت قبل از خواب می تواند باعث بی اختیاری ادراری شود، این موضوع تنها علت شب ادرارینیست. با این حال متخصصان توصیه می کنند کودکان مصرف مایعات شبانه را محدود کنند هرچند این موضوع به تنهایی نمی تواند شب ادراری را کاهش دهد.
 
باور سوم:
 
 کودکی که دچار بی اختیاری ادرار شبانه می شود برای رفتن به دستشویی تنبل است.
واقعیت: آنچه اغلب افراد درک نمی کنند این است که کودکی که برای خشک ماندن در شب آموزش ندیده باشد طبیعی است که دچار شب ادراریشود. کودک شما تنبل نیست چون تا به حال شب ها خشک نخوابیده است. او مثانه کوچکی دارد و نمی تواند تمام طول شب ادرارش را نگه دارد. همچنین هنوز به این آگاهی نرسیده است که بدن او در چنین مواقعی باید بیدار شود.
 
باور چهارم:
 
 یکی از ابزارهای مفید برای قطع شدن شب ادراری تنبیه است.
واقعیت: کودکی که شب ها جایش را خیس می کند هیچ کنترلی بر آنچه انجام می دهد، ندارد. مثل اینکه کسی را برای خروپفش سرزنش کنند. تنبیه کودک به دلیل شب ادراری تنها اعتماد به نفس او را خدشه دار خواهدکرد و این احساس در او ایجاد می شود که شما را با کاری که کنترلی بر آن نداشته ناراحت کرده است.
 
باور پنجم: 
 
شب ادراری به دلیل استرس ایجاد می شود.
واقعیت: شب ادراری به دلیل استرس ایجاد نمی شود. مهم ترین دلیل شب ادراری تاخیر در بلوغ مثانه، مثانه کوچک، ژنتیک (والدینی که سابقهشب ادراری داشته اند بیشتر احتمال دارد کودکشان دچار شب ادراری شود) و خواب سنگین است که فرد را نسبت به مثانه پر آگاه نمی کند.
 
باور ششم: 
 
پسرها بیشتر از دخترها دچار شب ادراری می شوند.
واقعیت: نتایج پژوهش های نشان می دهد پسرها بیشتر از دخترها به شب ادراری مبتلا می شوند زیرا آنها دیرتر از دخترها توالت رفتن را یاد می گیرند. بنابراین دیرتر می توانند کنترل خشک بودن در شب را داشته باشند، اما این دلیل کافی نیست که دختران را نسبت به این موضوع ایمن کنند.
 
باور هفتم:
 
 بیشتر کودکانی که شب ادراری دارند، دچار مشکلات پزشکی هستند.
واقعیت: به طور معمول دلیلی برای نگرانی در مورد کودکان زیر 6 سال که دچار شب ادراری می شوند وجود ندارد.اگر کودکی برای 6 ماه جایش را خیس نکند اما دوباره دچار شب ادراری شود باید در این مورد با پزشک مشورت کنید. برخی دلایل پزشکی برای شب ادراری ناگهانی می توان درنظر گرفت که از جمله آنها می توان به عفونت ادراری، دیابت و مثانه غیرطبیعی اشاره کرد.
 
باور هشتم: 
 
داروها شب ادراری را درمان می کند.
واقعیت: دارو باید آخرین راه درمان شب ادراری در کودکان باشد. بهترین درمان برای شب ادراری کودکان این است که والدین صبور باشند و اجازه دهند کودک بزرگ شود. البته اگر فکر می کنید کودک به دلایل پزشکی دچار شب ادراری است حتما خیلی سریع با پزشک در این باره مشورت کنید.
 
باور نهم:
 
 بهترین تاکتیک این است که صبر کنید.
واقعیت: این درست است! اگر کودکی زیر 6 سال دارد و هنوز دچار شب ادراری است بهترین برنامه برای والدین این است که کمی به فرزندشان زمان بدهند. بهتر است او را شب ها پوشک کنند. زمانی که کودک از پوشک خسته و برایش ناراحت کننده می شود، انگیزه مناسبی برای قطع شب ادراری در او ایجاد خواهدشد.

 

ویتامین های مهم موجود در شیر مادر

دکتر حامد شفق، فوق تخصص گوارش کودکان: تامین نیازهای تغذیه ای مادر و شیرخوار در دوران شیرخواری با تمرکز بر تغذیه مناسب و متنوع برای مادر آغاز می شود. تغذیه ای انحصاری با شیر مادر که در شش ماه اول عمر توصیه شده، نیازهای تغذیه ای برای رشد و تکامل مطلوب دوران شیرخواری را فراهم می کند؛ با این حال مادران در این دوران باید دقت بیشتری نسبت به تغذیه خود و شیرخوارشان داشته باشند.
 

ویتامین آ

آغوز، مشخصا غنی از ویتامین آ است. میزان ویتامین آ در شیر مادر به ذخیره مادر وابسته است. چنین تخمین زده می شود که ویتامین آ دریافتی یک شیرخوار در مدت شش ماه تغذیه با شیر مادر حدود 60 برابر میزانی است که در دوران جنینی دریافت می کند. به هر حال غلظت ویتامین آ در پلاسما و شیر مادرانی که از منابع غذایی دارای ویتامین آ کمتری مصرف می کنند، پایین است.
 

ویتامین های گروه ب

 
ویتامین ب 1، ویتامین ب 2، ویتامین ب 3، ویتامین ب 6 و ویتامین ب 12 ذخیره نمی شوند بنابراین لازم است روزانه در رژیم غذایی مادر وجود داشته باشند. این ویتامین ها به سهولت از طریق غدد پستانی به داخل شیر منتقل می شوند اما رژیم های غذایی حاوی غلاتی که با ویتامین های گروه ب غنی نشده اند، استفاده کم از منابع حیوانی یا بیماری هایی که بر وضع ویتامین ب 12 تاثیر می گذارند ممکن است سبب غلظت پایین ویتامین های گروه ب در شیر مادر شود.
 

ویتامین ث

 
بعضی مطالعات ارتباط بین ویتامین ث رژیم غذایی مادر را با غلظت آن در شیر مادر نشان داده اند. در مطالعات دیگری که با استفاده از مکمل یاری در رژیم غذایی مادر بود، ارتباط مستقیمی با غلظت آن در شیر مادر وجود نداشت. با این وجود مادران باید تشویق شوند غذاهای سالمی را که غنی از ویتامین ث است مصرف کنند.
 

ویتامین دی

 
برخلاف سایر ویتامین ها که از طریق غذا تامین می شوند، قسمت اعظم ویتامین دی در نتیجه سنتز آن در پوست به دنبال تابش اشعه ماوراء بنفش تولید می شود. تنها قسمت کمی از نیاز روزانه این ویتامین از ریق غذایی است مانند روغن ماهی، جگر، تخم مرغ و قارچ.
 

اسیدهای چرب

 
اسیدهای چرب توسط غدد پستان ساخته می شوند اما میزان این اسیدها در شیر مادر به میزان بسیار زیادی به تغذیه مادر و ذخایر بدن وی بستگی دارد. برای جلوگیری از کمبود اسیدهای چرب ضروری در مادر و شیرخوار، وجود امگا 6 لینولئیکاسید و امگا 3 لینولنیک اسید در رژیم غذایی الزامی است.
 
مطالعات متعدد نشان داده است مصرف اسید چرب امگا 3 توسط مادر سبب افزایش میزان آن در شیر می شود، در نتیجه با دریافت این اسیدهای چرب ضروری توسط شیرخوار، عملکرد مغزی و شناختی وی بهبود می یابد.
 

ید

 
میزان «ید» موجود در شیر مادر به شدت تحت تاثیر وضعیت «ید» مادر است. «ید» برای فعالیت تیروئید و عملکرد تکاملی بدن ضروری است. خوشبختانه غدد پستانی قادرند حتی زمانی که مادر کمبود «ید» دارد، میزان کافی «ید» را در شیر فراهم کنند. برای اطمینان یافتن از عدم کمبود «ید»، مادران روزانه 250 میکروگرم ید در طول دوران شیردهی دریافت نمایند.

 

بیماری های کودکان3

 

1- چشمان صورتی

gallery_201512233470092589192
 
ترشح اشک، قرمزی چشم، خارش چشم و سفت شدن مژه ها همه جزو علائم ورم ملتحمه است که به نام چشمان صورتی خوانده می شود.
غالبا به علت عفونت ویروس سرماخوردگی ایجاد می شود.
چشمان صورتی به سرعت در مدارس و مهدکودک ها پخش می شود.
به نزد پزشک متخصص اطفال بروید تا مراقبت های لازم را دریابید.
این بیماری در بیشتر موارد بعد از 4 تا 7 روز بهبود می یابد.
 

2- عفونت گوش

gallery_201512237679828892064
 
کودکان مستعد ابتلا به عفونت گوش می باشند، چرا که آنها دارای شیپور استاش کوچکی می باشند. این شیپور (مجرا) گوش میانی را به گلو متصل می کند.
هنگامی که سرماخوردگی باعث التهاب می شود، این شیپور مسدود می شود و موجب می شود که مایعات زیادی در گوش میانی و در پشت پرده گوش جمع شوند.
این تجمع مایعات، اجازه ورود میکروب ها را می دهد.
علائم شامل: تب، ایراد گیری و نق نق زدن و پر بودن گوش می باشد.
بیشتر عفونت های گوش در نتیجه ویروس ها می باشد و به خودی خود از بین می روند.
واکسیناسیون دوران کودکی می تواند از عفونت های گوش جلوگیری نماید.
آسپیرین در کودکان و نوجوانان موجب ایجاد سندرم ری می شود
 

3- چسب گوش

gallery_201512239238134233554
 
تجمع مایع در گوش میانی (با درد و یا بدورن درد) می باشد که به نام اوتیت میانی با ترشح خوانده می شود.
غالبا، با یک عفونت گوش حاد و یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی همراه می شود.
مایع معمولا در عرض چند هفته از بین می رود.
به هر حال، اگر مایع چسبناک و ضخیم باشد، می تواند با شنوایی کودک تداخل ایجاد کند.
پس بهتر است نزد پزشک بروید تا با لوله ای مایع داخل گوش کودک را خارج کند.
بیماری دست و پا و دهان در کودکان
 

4- بیماری دست، پا و دهان

gallery_201512235559065848356
 
این بیماری باعث تب همراه با تاول در داخل دهان، کف باسن و پاها می شود.
یک ویروس باعث این بیماری می شود.
این ویروس در تابستان و اوایل پاییز شروع به گسترش می کند.
بیشتر موارد شدید و جدی نیست و در مدت یک هفته تا 10 روز خوب می شود.
 
 

5- بیماری پنجم

 
gallery_201512237337973285223

بیماری پنجم گاهی به نام سیلی زدن به گونه خوانده می شود.

این بیماری باعث بثورات قرمز روشن بر صورت می گردد.
این بثورات ممکن است بر نیم تنه، بازوها و یا پاها ظاهر شود.
مقصر این بیماری یک نوع ویروس است.
این ویروس قبل از ظهور بثورات، باعث علائمی شبیه سرماخوردگی خفیف می شود.
پس از ظهور بثورات، این بیماری مسری نخواهد بود.
غالبا بثورات بعد از 7 تا 10 روز ناپدید می شوند.
 

6- بیماری کاواساکی

gallery_201512233903150723364
 
این بیماری بسیار نادر و مرموز در کودکان زیر 5 سال می باشد.
علائم شامل: تب بالا، بثورات تکه ای، ورم و قرمزی دست ها و پاها، چشمان خونی و لب های قرمز و شکاف دار می باشد.
اگر کودک درمان نشود، این بیماری به قلب آسیب می رساند و کشنده می باشد.
پزشکان هنوز نمی دانند چه چیزی باعث این بیماری می شود.
 

7- آبله مرغان

gallery_201512235360079340917

در حال حاضر این بیماری توسط واکسن، قابل پیشگیری می باشد.
در حقیقت، به خاطر تاول های قرمز و ناخوشایند، واکسن می زنند.
آبله مرغان می تواند باعث عوارض خطرناکی در نوزادان، بزرگسالان و زنان باردار شود.
قبل از کشف واکسن آبله مرغان،، تعداد بسیاری از مبتلایان به بیمارستان منتقل می شدند.
 

8- سرخک

gallery_201512233347448237553
 
اگر کودک واکسن سرخک را زده است، شما نباید نگران بیماری سرخک باشید.
این بیماری با تب، آبریزش از بینی و سرفه شروع می شود.
در زمانی که این علائم ناپدید شوند، بثوراتی در تمام بدن ظاهر می شود.
بیشتر کودکان بعد از دو هفته بهتر می شوند، اما در برخی دیگر ذات الریه و یا دیگر مشکلات ظاهر می شود.
 
 

9- سرخجه

gallery_20151223730650523802

یک ویروس خفیف که معمولا باعث مشکلات جدی نمی شود.
به هر حال، این ویروس می تواند برای جنین زیان آور باشد، لذا باید مراقب زن باردار بود.
علائم شامل: تب خفیف و بثوراتی که از صورت به سایر نقاط بدن گسترش می یابد.
واکسن  MMR در برابر سرخک، اوریون و سرخجه محافظت می کند.
 
 

10- تب مخملک

gallery_201512232861880221873
 
بثورات سفت و قرمز رنگ همراه با گلودرد چرکی می باشد.
در ابتدا، بثورات بر روی قفسه سینه و شکم ظاهر می شود و سپس در تمام بدن پخش می شود.
زبان توت فرنگی و تب بالا نیز از علائم این بیماری می باشد.
اگر کودک درمان نشود، این بیماری می تواند منجر به تب روماتیسمی شود و در موارد نادر، به قلب صدمه می رساند.
به همین خاطر، در قدیم، تب مخملک یک بیماری کشنده کودک بود. اما در حال حاضر، به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می شود.
 
 

11- عفونت استافیلوکوک ( MRSA)

gallery_20151223423600760389
 
MSRA نوعی از عفونت استافیلوکوکی می باشد که با آنتی بیوتیک درمان نمی شود.
به عقیده پزشکان، MSRA یکی از بزرگترین علت های عفونت های پوستی می باشد.
این عفونت معمولا به شکل زخم و یا جوش ظاهر می شود و ممکن است شبیه گزش عنکبوت باشد.
MSRA یا عفونت گوش، بینی و گلو در کودکان رو به افزایش است.
 

12- زرد زخم

gallery_201512231729916516704
 
یکی دیگر از عفونت های باکتریایی پوست، زرد زخم می باشد.
این عفونت باعث خوشه هایی از تاول کوچک بر روی پوست می شود و این خوشه ها تراوش می کند و به شکل یک پوسته طلایی درمی آیند.
دست زدن به مایع تراوش کرده، موجب پخش کردن این عفونت به سایر نقاط بدن می شود.
غالبا زرد زخم به علت باکتری استافیلوکوک می باشد، اما می تواند به علت باکتری استرپتوکوک نیز باشد.
این نوع زرد زخم بیشتر در کودکان 2 تا 6 ساله شایع است.
اگر این بیماری با آنتی بیوتیک درمان شود، زخم ها بهبود می یابند، بدون آنکه جای آنها بر پوست باقی بماند.
 
 

13- عفونت قارچی

gallery_201512239378463816171
 
یکی دیگر از عفونت های پوستی، عفونت قارچی می باشد.
این عفونت باعث ایجاد حلقه های فلس دار و قرمز رنگ بر روی پوست و یا تکه ای از پوست سر می شود.
این عفونت به راحتی از یک کودک به کودک دیگر منتقل می شود.
بنابراین به اشتراک گذشتن شانه، برس، حوله و لباس ها می تواند خطرناک باشد.
عفونت قارچی با داروهای ضد قارچ درمان می شود.
 
 

14- بیماری لایم

gallery_201512235780280871699
 
در حدود 1 تا 2 هفته بعد از گزش کنه، بثوراتی مانند جای تیر ظاهر می شود.
این بثورات همراه تب، لرز و بدن درد همراه است.
مقصر این بیماری، باکتری حمل شده توسط کنه می باشد.
اگر فرد درمان نشود، این بیماری بر مفاصل، سیستم اعصاب و قلب اثر می گذارد.
 

15- مننژیت

gallery_20151223427903586188
 
التهاب و یا عفونت بافت اطراف مغز و نخاع می باشد.
در نوجوانان و بزرگسالان، مهم ترین علائم شامل: سردرد، تب و سفتی گردن می باشد.
کودکان ممکن است دارای علائمی مانند: سرماخوردگی باشند و یا به شدت بی قرار شوند.
مننژیت ویروسی غالبا خفیف است، اما مننژیت باکتریایی بسیار شدید است.
اگر مننژیت درمان نشود، عوارض جدی و خطرناکی خواهد داشت.
در حال حاضر، واکسن ها برای جلوگیری از مننژیت باکتریایی موجود است.
 

16- سندرم ری

gallery_201512236530286587023

شما هم شنیده اید که به کودکان و نوجوانان، آسپیرین ندهید؟
به علت اینکه آسپیرین در کودکان و نوجوانان موجب ایجاد سندرم ری می شود.
علائم این سندرم عبارت است از: تغییرات رفتاری، تشج و کما.
در حال حاضر با اعلام ندادن آسپیرین به کودکان، سندرم ری کمتر شده است.
 

17- روتاویروس

gallery_201512233982527551464
 
قبل از شناخت یک واکسن موثر، روتاویروس علت مرگ‌ومیر کودکان مبتلا به اسهال بود.
مهم ترین علامت آن، استفراغ و اسهال آبکی است و کودک را دچار کم آبی شدید بدن می کند.
در حال حاضر دو واکسن روتاویروس برای نوزادان موجود می باشد.
 
 

 


برچسب‌ها: ایران گردیپزشکیپزشکی کودکان17 مورد از بیماری های مهم در کودکان
+ نوشته شده در  جمعه چهارم دی ۱۳۹۴ساعت 2:8  توسط مجید صیادزاده |  نظر بدهید
 

 هر پدر و مادر طبیعی ای فرزند خود را دوست دارند. براساس یک ضرب المثل قدیم، پدر و مادر تحمل فرو رفتن یک خار را در فرزند خود ندارند اما حاضرند جای آن یک خار ،شمشیر به پای خودشان اصابت کند اما نتیجه این افراط و تفریط ها باعث می شود والدین فرزندی را تحول جامعه دهند که تنها به درد خودشان و اطرافیان خیلی نزدیک مانند خاله، عمه و مادربزرگ و پدربزرگ بخورد اما اجتماع قادر به تحمل این کودک نیست.
 

وقتی پشتتان صفحه می گذارند

 
برای اینکه فرزند سرخودی بار نیاورید باید از سنین 2-1سالگی فرزندتان را به اصطلاح بار بیاورید تا فرزند صالحی نیز تربیت کنید. برای مثال وقتی یک کودک طبیعی را به مهمانی می برید به صورت طبیعی دوست دارد در قسمت های مختلف خانه سرک بکشد و به وسایل اطراف دست بزند. گاهی اگر کودکی در خانه میزبان وجود داشته باشد او ممکن است اسباب بازی کودک را به زور از دستش بکشد یا حتی او را هل بدهد.
 
اگر این عمل چندان تکرار نشود میزبان به شما خواهدگفت چیز مهمی نبوده و از روی بچگی این رفتار از فرزند شما سرزده است. اما مطمئن باشید اگر رفتار فرزندتان تکرار شود دیگران پشت فرزند شما صفحه خواهند گذاشت به صورتی که در غیاب شما خواهندگفت شما توانایی تربیت یک کودک را ندارید و یک فرزند بی تربیت بار آورده اید. در این شرایط فرزندتان به عنوان یک کودک لوس، ننر و سرخود توصیف می شود که نگران کننده است.
 

کودک یک ساله معنای «نه» را می فهمد

 
عده ای از والدین تصور می کنند یک کودک 1 یا 2 ساله قادر به درک امر و نهی والدین نیست و به همین دلیل کودکان را باید از سنین بالاتر تربیت کرد اما این تصور درست نیست و شما از سن 1 سالگی باید فرزندتان را با توجه به قوانین خانواده و اصول تربیتی بار بیاورید. در مثالی که قبلا ذکر کردم وقتی فرزندتان کودک دیگری را هل داد. باید با نگاه یا به عبارت ساده تر چشم غره به فرزندتان بفهمانید کار نادرستی انجام داده و با این کار او را به عقب برگردانید. با گفتن جمله «دیگر نبینم...» به فرزندتان نشان داده اید کار نادرستی انجام داده است.
 

بهترین روش، چشم و ابروی والدین است

 
بهترین ابزار انضباطی و تنبیهی در مورد کودکان همان چشم و ابروی والدین است خصوصا در سنین پایین. این عمل باید هرچه نزدیک تر با عمل ناشایست کودک انجام بگیرد یعنی اگر بعد از یک مهمانی فرزندتان را بابت رفتارهای نادرستی که انجام داده سرزنش کنید تاثیر چندانی ندارد اما اگر توانسته باشید در همان زمانی که فرزندتان کار نادرستی انجام داده با یک چشم  غره او را از ادامه کارش منع کنید تاثیر بیشتری در تکرار نکردن رفتار ناشایست فرزندتان خواهدداشت.
 

پدر و مادر با یکدیگر هماهنگ باشند

 
والدین باید در زمینه تربیت فرزندان در یک مسیر با یکدیگر توافق داشته باشند و به این صورت نباشد که هرکدام حرف متفاوتی بزنند. برای مثال کودک کسی را می زند اما مادر یا پدر در دفاع از کارش می گویند او هنوز بچه است. در حالی که زدن کودک دیگر بدترین کاری است که می تواند از یک کودک سر بزند و باید مانع آن شد چون برای والدین کودک دیگر قابل تحمل نیست چون آنها نیز همانند شما روی فرزندشان حساس هستند.
 

امان از مادربزرگ ها و پدربزرگ ها

 
متاسفانه در بسیاری مواقع دلیل سرخود بار آمدن و لوس شدن بچه ها صحبت های افراطی مادربزرگ و پدربزرگ هاست. بسیاری از والدین از این موضوع شکایت دارند که گاهی مادربزرگ و پدربزرگ مانع اعمال برخی روش های تنبیهی مانند همان چشم غره و امر و نهی به فرزندشان می شوند. درواقع مادربزرگ و پدربزرگ با دوست داشتن های افراطی خود یک فرزند لوس تحویل مادر و پدر می دهند.
 
حتی متاسفانه وقتی کلمه زشتی از دهان کودک بیرون آمد آنها به دلیل محبت زیاد از این کار کودک چشم پوشی می کنند. گاهی اوقات نیزکودکان بازیچه دست فامیل مثل عمو، دایی و... می شوند. به این صورت که ممکن است آنها حرف نادرستی را به کودک یاد بدهند و با این کار سرگرم شوند شاید بشود گفت منشاء بعضی از حرف های زشتی که بچه ها به زبان می آورند در مهدکودک و مدرسه نباشد و کودک از زبان یکی از فامیل های نزدیک خود چنین کلمات زشتی را آموخته باشد.
 

تربیت کتک زدن بچه نیست

 
برای جلوگیری از تمامی نتایجی که حاصل تربیت غلط است، والدین باید از سنین پایین اقدام به اجرای اصول تربیتی در مورد فرزندشان کنند و امر و نهی کودک را از همان سن 1 سالگی شروع کنند. باید توجه داشت کتک زدن در تربیت فرزندان به هیچ وجه ابزار خوب و علمی ای نیست چون علم روان شناسی از قدیم با آن مخالف بوده است.
 

فرزندتان را باعرضه تربیت کنید

 
والدین باید فرزندانی تربیت کنند که نه اجازه زورگویی به کسی بدهند و نه خودشان به کسی زور بگویند. برای مثال اگر بچه دیگری اسباب بازیفرزندتان را به زور از دست او کشید، فرزندتان باید بتواند از خودش دفاع کند و با گفتن «این اسباب بازی برای من است.» اجازه زورگویی به کسی ندهد.
 
مهدکودک ها بهترین مکانی است که روی رفتارهای متقابل کودکان با یکدیگر کنترل خوبی دارند اما یکی از موضوعاتی که به مذاق والدین خوش نمی آید این است که مربی مهد به والدین بگوید فرزندشان در مهد حرف زشتی به زبان آورده یا برای کودک دیگری مشکل ایجاد کرده است. در حالی که اگر رفتار سرخود کودکان به موقع اصلاح و درمان نشود به اختلالات رفتاری می انجامد که از طریق سیستم های توانبخشی و رفتار درمانی قابل درمان است.
 

بچه عین موم نیست

 
اگر روی اصول تربیتی و انضباطی تاکید داریم به این معنا نیست که کودک باید عین موم در دستان ما نرم باشد. ما انتظار یک رفتار طبیعی را داریم یعنی کودک مفهوم بله و نه را درک و اجرا کند. یادمان باشد اولین درمانگرهای بشر، اول مادر و بعد پدر است.
 
در زمینه درمان کودکان حتما باید آن را استفاده کرد. متاسفانه بعضی از والدین با این موضوع مشکل دارند و تصور می کنند والدین خوب کسی است که به فرزند خود دارو ندهد. والدین دقت کنند اگر در مواردی متخصص، دارویی را برای بهبود رفتار فرزندتان تجویز کرد لازم است این کار را حتما انجام دهید.

 


برچسب‌ها: ایران گردیروان شناسیروان شناسی کودکپدر و مادرانی که بچه لوس بار می آورند
+ نوشته شده در  جمعه چهارم دی ۱۳۹۴ساعت 2:2  توسط مجید صیادزاده |  نظر بدهید
 

همانند شما مادرانی هستند که اظهار می‌کنند، فرزندشان بیش از حد وسواس دارد و رفتارهایی که نشانه وسواس است در آن‌ها وجود دارد. بعضی والدین رفتارهایی مانند شست و شوی بیش از حد دست‌ها، عوض کردن مرتب و خیلی زیاد لباس، پاک کردن نوشته‌های مشق به خاطر احساس اینکه زیبا ننوشته‌اند یا غلط و نامرتب نوشته‌اند، حساسیت بیش از اندازه بر روی چیدن وسایل اتاقشان یا کتاب‌ها و دفتر‌ها در داخل کیف از سمت فرزندشان می‌بینند.
 

اضطراب بیش از حد یکی از عوامل وسواسی شدن

 
همه رفتارهای ذکر شده، نشانه یک وسواس و اضطراب است که وقتی خیلی پیشرفته و افراطی می‌شود، مشکلات زیادی را برای فرد به وجود می‌آورد. البته باید دانست که همیشه وسواس، دلایل و ریشه‌ای دارد و در بیشتر مواقع مشکلات و افسردگی و اضطراب بیش از حد فرد را به انجام رفتارهای وسواسی سوق می‌دهد. اگر میل شدید برای انجام یک رفتار یا عادت، خیلی قوی باشد و فرد نتواند در مقابل آن مقاومت کند آن وقت است که می‌گوییم این عادت به وسواس تبدیل شده است.
 

راهکارهای حل مشکل وسواسی بودن کودک

 
در بسیاری از موارد، وسواس در کودکان همانند بزرگسالان است ولی تشخیص و درمان آن سخت‌تر است. چنان چه این وسواس درمان نشود نه تنها باعث ناراحتی و استرس بیشتر کودک شده بلکه ممکن است موجب اختلالاتی در امور تحصیلی، روابط طبیعی اجتماعی و رشد عاطفی او شود. در ادامه این مطلب، راهکارهایی برای حل این مسئله به شما پیشنهاد می‌شود.
 
 *همان گونه که گفته شد دلایل بروز رفتارهای وسواسی در فرزندتان را بررسی کنید. زمانی می‌شود به کودک برای حل این مشکل کمک کرد که دلیل اصلی آن مشخص شده باشد.
 
 *چند روزی رفتارهای فرزند خود را زیر نظر بگیرید تا ببینید آیا رفتارهای وسواسی در مواقع خاصی بروز می‌کند یا نه. سپس در صورت امکان شرایطی را فراهم کنید که کمتر در وضعیت‌های وسواس آور قرار بگیرد.
 
 *گاهی این رفتار تقلیدی است. یعنی ممکن است شما یا یکی دیگر از اعضای خانواده این گونه باشند که در این صورت ابتدا باید مشکل خود یا فرد بزرگ‌تر خانواده را رفع کنید چراکه کودک ناخودآگاه و تقلید گونه آن رفتار را انجام می‌دهد.
 
*به فرزندتان بگویید حرف‌های مثبت را به خود تلقین کرده و مرتب تکرار کند. به طور مثال با خودش بگوید: دست‌هایم تمیز شده و نیازی به شست و شوی بیشتر نیست یا نوشته‌ام هیچ ایرادی ندارد و تمیز است.
 
*از آنجایی که یکی از دلایل اصلی وسواس، اضطراب است برای رفع آن روش‌های کسب آرامش را به فرزندتان بیاموزید. یکی از روش‌های مقابله با اضطراب کودکان، حرف زدن درباره نگرانی هاست. به طور مثال، اگر فرزند شما در مدرسه اضطراب و ترس زیادی دارد با او درباره شرایط مدرسه صحبت کنید و روش کنار آمدن با مشکلات احتمالی را نیز به او آموزش دهید.
 
 *فرزندتان را به خاطر پیشرفت‌هایش در رفع این مشکل تشویق کنید و به او جایزه دهید
 

 


برچسب‌ها: ایران گردیروان شناسیروان شناسی کودکوسواس کودکان را جدی بگیریم
+ نوشته شده در  جمعه چهارم دی ۱۳۹۴ساعت 2:1  توسط مجید صیادزاده |  نظر بدهید
 

رعايت دقيق مقدار مصرف دارو:

 
 مقدار دارويي كه پزشك تجويز كرده را بايد به به طور دقيق ( نه بيشتر و نه كمتر) به كودك داد و دارو را تا پايان دوره مصرف ادامه داد. هرگز خودسرانه دارو را به خاطر از بين رفتن علائم بيماري، قطع نكنيد.
 

خواندن دقيق نسخه:‌

 
 حتما به شيوه و زمان مصرف دارو توجه داشته باشيد. شيشه شربت سوسپانسيون را به خوبي قبل از مصرف تكان دهيد تا ذرات دارو كاملا حل شوند. از مسئول داروخانه بخواهيد تا در صورت نياز به نگهداري دارو در يخچال اين نكته را روي نسخه يادداشت كند.
 

اجتناب از خرد كردن قرص:

 
 هيچ وقت بدون تجويز پزشك قرص را نرم و كپسول را خالي نكنيد؛  زيرا اسيدهاي معده يا بعضي از مواد غذيي باعث تداخل در تاثير دارو مي شوند. همچنين روكش قرص يا كپسول مي تواند طعم ناخوشايند دارو را بپوشاند.
 

طعم نامطلوب دارو:

 
 اگر دارويي كه براي كودك تجويز شده بدطعم باشد، او روش هاي مختلفي را به كار مي بندد تا از خوردن دارو سرباز زد. در اين صورت شما بهتر است ابتدا تكه اي كوچك نان يا شيريني مربايي به او بدهيد تا پرزهاي زبان را بپوشاند و طعم دارو را كاهش دهد. ماليدن كمي يخ روي زبان نيز مي تواند پرزهاي زبان را بي حس كند. در مورد آخر دهان نيز شكلات يا آدامس نعنايي مؤثر است.
 

آموزش بلعيدن قرص:

 
 براي اينكه كودك بتواند قرص يا كپسول را ببلعد، از او بخواهيد در حالت نشسته يا ايستاده قرص را همراه با ليوان بزرگ آب قورت دهد. بطري آب از ليوان بهتر است زيرا نوشيدن از دهانه آن، كودك را مجبور به عقب بردن سر مي كند كه بلع را ساده تر خواهد كرد.
 

توجه در صورت استفراغ كودك:

 
 اگر كودك بعد از خوردن دارو استفراغ كرد يا پس از نيم ساعت قرص را از دهانش بيرون انداخت، با پزشك يا مسئول داروخانه مشورت نماييد تا متوجه شويد آيا نيازي به مصرف مجدد دو هست يا نه.
 

خوراندن دارو به كمك سرنگ: 

 
در صورتي كه شربت را به كمك سرنگ يا قطره چكان به كودك مي دهيد، سعي كنيد سر لوله را به جاي روي زبان به سمت گونه بچه نگه داريد. در اين صورت مايع بين لثه ها و گونه بچه پخش مي شود و بلع را راحت تر خواهد كرد.
 

شياف: 

 
قبل از استفاده، شياف را در يخچال يا ليوان آب سرد بگذاريد تا راحت تر وارد بدن كودك شود. به علاوه، كمي شير پاك كن يا كرم مرطوب كننده نيز روي پوست كودك بماليد تا اذيت نشود. اگر فقط نيمي از شياف كافي است، آن را از طول نصف كنيد.

 


برچسب‌ها: ایران گردیپزشکیپزشکی کودکاننکاتی در مورد مصرف دارو برای کودکان
+ نوشته شده در  جمعه چهارم دی ۱۳۹۴ساعت 2:0  توسط مجید صیادزاده |  نظر بدهید
 

یک روان شناس کودک گفت: نگرش خانواده باید نسبت به حرفهایی که کودک در حطيه خيال پردازیهایش میگوید مثبت باشد و خيال پردازی را یک امر منفی تلقی نکنند.
 
علی راکی در گفتوگو با خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان٬ با بيان اینکه دیدگاههای متفاوتی در خصوص موضوع خيال پردازی و یا تخيل در ميان روان شناسان و خانوادهها وجود دارد٬ اظهار کرد: 
 
 
برخی روان شناسان و خانواده‌ها معتقدند که خیال پردازی ممکن است منجر به این شود که فرد مسیر صحیح زندگی را طی نکند و همیشه به دنبال رویا پردازی باشد.
 
وی افزود: برخی دیگر از روان شناسان و خانواده‌ها معتقدند که رویا پردازی و خیال پردازی کمک بسیاری به ذهن در خلق ایده‌های نو و جدید می‌کند و خلاقیت فرد را افزایش می‌دهد.
 
این روان شناس کودک با بیان اینکه به نظر می‌آید که بر اساس تحقیقات نظر دوم به واقعیت نزدیک‌تر است، اضافه کرد: هر چه رویاها و خیال پردازی در افراد بیشتر باشد خلاقیت نیز در افراد بیشتر شکل می‌گیرد و معمولا در تکنیک‌های افزایش خلاقیت از رویا پردازی نیز استفاده می‌شود و از فرد خواسته می‌شود تمام رویاها و اهداف خود را به زبان بیاورد حتی اگر آن فکرها از نظر بسیاری خنده دار و بی‌معنا باشد.
 
راکی با اشاره به اینکه یکی از تکنیک‌های افزایش خلاقیت رویا پردازی است، گفت: رویا پردازی به شرطی می‌تواند به افزایش خلاقیت کمک کند که مثبت و جهت دار و رویاها در جهت خلق یک خلاقیت مثبت شکل گرفته باشد.
 
وی با بیان اینکه در برخی خانواده‌ها والدین درک درستی از نحوه برخورد با خیال پردازی‌های کودکان ندارند و با دید تمسخر آمیز با کودک خیال پرداز رفتار می‌کنند، ادامه داد: برخی والدین با یک دید منفی با این موضوع برخورد می‌کنند و به جای هدایت رویاها در مسیر رشد و افزایش خلاقیت کودک، او را از خیال پردازی منع می‌کنند.
 
این روان شناس کودک با بیان اینکه اگر خیال پردازی در جنبه‌های مختلف مثبت صورت گیرد می‌تواند موثر واقع شود، اضافه کرد: معمولا خیال پردازی‌ها زمانی به سمت توهم زایی می‌روند که فرد کمبودهای عاطفی داشته باشد.
 
راکی خاطر نشان کرد: برای نمونه ممکن است کودک تصور کند که پدر و مادر و یا شرایط دیگری دارد، این نوع خیال پردازی یک زنگ خطر و علامت هشداری برای خانواده‌ است و نشان می‌دهد والدین وظایف‌شان را نسبت به کودک درست انجام نداده‌اند.
 
وی افزود: کودک باید در حیطه‌های اجتماعی، عاطفی، تحصیلی و جسمی رشد مناسبی داشته باشند و اگر کودک در یکی از این موارد با مشکل روبرو شود و کمبودهایی را احساس کند به دلیل این ضعف، خیال پردازی می‌کند.
 
این روان شناس کودک با بیان اینکه این دسته خیال پردازی‌ها مشکل ساز است، تصریح کرد: والدین می‌توانند از این خیال پردازی‌های کودک پی به نقاط ضعف او ببرند؛ درصورتی که خیال پردازی جنبه رشدی داشت آن را برطرف کنند و اگر نشان از کمبودهای عاطفی کودک می‌داد، با برنامه ریزی آن را جبران کنند.
 
راکی با بیان اینکه نگرش والدین نسبت به خیال پردازی کودک باید مثبت شود و خیال پردازی را یک امر منفی تلقی نکنند، ادامه داد: خیال پردازیمی‌تواند به خصوص اگر خیال پردازی‌های شغلی باشد منجر به پیشرفت‌های شغلی شود، بنابراین والدین باید بسترهایی که کودک برای خیال پردازی نیاز دارد را فراهم کنند.
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
 

 


برچسب‌ها: ایران گردیروان شناسیروان شناسی کودکخیال پردازی کودکان و نظر روان شناسی
+ نوشته شده در  جمعه چهارم دی ۱۳۹۴ساعت 1:59  توسط مجید صیادزاده |  نظر بدهید
 

اگر چه شیر دادن به دوقلوها در تصور خیلی از افراد کار سخت و دلهره آوری است، اما بدن مادر می تواند شیر مورد نیاز هر دو نوزاد را تامین کند. از آنجا که بسیاری از دو قلوها زودتر از زمان موعد دنیا می آیند شیر مادر می تواند فواید زیادی برای آن ها داشته باشد و سیستم های دفاعی و ایمنی بدن آن ها را تقویت کند. شود دیگر تغذیه دوقلوها با شیر مادر این است که صرفه جویی در زمان صورت می گیرد زیرا پر کردن و آماده کردن دو شیشه شیر برای نوزادان زمان بر تر خواهد بود.
 
اگر دوقلوها ی شما زودتر از زمان موعد دنیا آمدند پس احتمالا از طریق لوله تغذیه می شوند که پیشتر در مورد آن توضیح دادیم. اما اگر نوزادان شما در حدود 37 هفتگی به دنیا آمدند، احتمالا با مشکلاتی روبرو هستند و به طور کامل نمی توانند سینه شما را بگیرند و از آن شیر بنوشند به همین دلیل توصیه می شود از فنجانهای شیرخوری نوزاد (که تقریبا با شیشه شیر کمی متفاوت است و نوزاد باید آن را بمکد تا شیر به دهانش بیاید و مکیدن از این فنجان ها کمی سخت از شیر خوردن از شیشه شیر است) استفاده شود، زیرا استفاده از این نوع فنجان ها کمک می کند زمانی که نوزادتان آمادگی پیدا کرد، سینه خود را جایگزین آن کنید.
 

  نظم در شیر دادن نوزادان:

 
شاید تصور کنید که برای شیردادن به هر نوزاد زمان بندی مختلفی در نظر بگیرید، کار خود را در برابر شیر دادن به دوقلوها راحت کرده اید، اما اگر بتوانید این کار را به طور همزمان برای هر دو انجام دهید زیرا که در این شرایط کار بسیار راحت تر خواهد بود. یا شما می توانید تغذیه کردن کودک را به زمانی که او گرسنه می شود، واگذار کنید و یا اینکه یکی از قل ها را بیدار کنید و به او شیر دهید و زمانی که سیر شد، دیگری را تغذیه کنید، که به این ترتیب هر دو هم زمان تغذیه می شوند.
احتمالا زمانی که در دوران شیردهی دوقلوها به سر می برید خیلی احساس گرسنگی خواهید کرد، حتما غذای کامل مصرف کنید و یک غذای ساده همیشه آماده داشته باشید تا سطح قند خون شما پایین نیاید. حتما آب و نوشیدنی و مایعات زیاد بنوشید زیرا بدن شما در شرایطی قرار دارد که آب زیادی از دست می دهد.
 
شاید نوزادان شما سینه ای را بیشتر ترجیح دهند، اگر هر دو آن ها یک وزن هستند هیچ اشکالی ندارد. سینه ای را که ترجیح می دهند، به وی بدهید، اما اگر وزنشان مساوی نیست بهتر است به صورت متناوب سینه خود را برای آن ها عوض کنید تا مطمئن شوید هر دو غذای کافی دریافت می کنند و روند تولید شیر به درستی انجام می شود.
 

 وضعیت شیر دادن به نوزادان:

 
اگر شما قصد دارید هر دو نوزاد خود را به صورت همزمان شیر بدهید، باید به موقعیت قرار گرفتن آن ها فکر کنید. شما می توانید از روش سنتی که پیشتر در مورد  وضعیت شیر دادن به نوزاد گفته شد برای یکی از آن ها  استفاده کنید. یعنی با دست های خود سر نوزاد را گرفته و با استفاده از بالشت ارتفاع آن را را تنظیم کنید تا زمانی که در موقعیت مناسب قرار بگیرد. در حالی که شما روی تخت دراز کشیدید در حالی که در زیر کمر شما بالشت قرار دارد تا آن را بالا نگه دارد، نوزاد دیگر را روی بازوی خود قرار دهید به طوری که پاهای او را پشت کمرتان دراز کنید. البته شیر دادن دو قلوها به طور همزمان مسلما کار راحتی نیست و شما نیاز به تمرین خواهید داشت تا بتوانید این کار را با موفقیت انجام دهید.  البته روزهای اول شما می توانید از همسر خود کمک بگیرید تا یکی از نوزادان را او با دستش نگه دارد، اما به تدریج شما به این کار عادت خواهید کرد و راحت تر و بدون کمک کسی آن را انجام خواهید داد.
 

 


برچسب‌ها: ایران گردیپزشکیپزشکی کودکانشیر دادن به نوزادان دوقلو
+ نوشته شده در  جمعه چهارم دی ۱۳۹۴ساعت 1:58  توسط مجید صیادزاده |  نظر بدهید
 

 

در این مطلب به ده نکته اصلی جهت آموزش مادران محترمه که دارای فرزند پسر هستند اشاره می شود:
 

1. بیضه نزول نکرده 

 
متاسفانه در حال حاضر تعداد قابل توجهی از نوزادان پسر که دارای بیضه نزول نکرده هستند، تشخیص داده نمی شوند و در کمال تعجب موقعی تشخیص داده می شود که پسر می خواهد به سربازی برود و توسط پزشک معاینه می شود. 
 
هنگام تولد هر دو بیضه باید در داخل کیسه بیضه قرار گرفته باشند. والدین باید حتما از پزشک متخصص اطفال که فرزندشان تحت نظر وی است بخواهند که فرزند آنها را از نظر بیضه نزول نکرده معاینه کند. گاهی بیضه نزول نکرده دو طرفه است و اگر به موقع درمان نشود، فرزند آنها در آینده قدرت باروری نخواهد داشت، ضمن اینکه بعلت داشتن ظاهر دستگاه تناسلی غیر طبیعی ناشی از خالی بودن کیسه های بیضه، از نظر روحی همیشه تحت فشار خواهند بود.
 
مادران باید بدانند که حداکثر سنی که ما می توانیم منتظر بمانیم تا بیضه ها در محل طبیعی خود قرار گیرند، 12 ماهگی است. در پایان 12 ماهگی این بیضه ها باید حتما توسط عمل جراحی پائین آورده شوند. در ضمن بیضه های نزول نکرده استعداد به سرطان زیاد دارند، حتی اگر به موقع جراحی شده باشند. بنابراین اینگونه پسرها باید تا آخر عمر از نظر احتمال ابتلا به سرطان بیضه تحت نظر باشند.
 

2. آب آوردن کیسه بیضه یا هیدروسل

 
در تعدادی از نوزادان پسر هنگام تولد کیسه بیضه متورم است و پس از بررسی مشخص می شود که کیسه بیضه دارای مایع یا همان هیدروسل است. هیدروسل در نوزادان پسر دو نوع است: ارتباطی و غیر ارتباطی. اکثر موارد نوع هیدروسل ارتباطی است، در نوع ارتباطی اگر کیسه بیضه به آهستگی با دو انگشت فشرده شود مایع داخل آن وارد شکم می شود و کیسه بیضه کوچک می شود، ولی بعدا دوباره مایع وارد کیسه بیضه می گردد. هیدروسل ارتباطی معمولا تا سن دو سالگی بعلت بسته شدن راه ارتباطی شکم با کیسه بیضه بهبود پیدا می کند و باید قبل از جراحی تا دو سالگی منتظر شد.
 

3. تنگی مجرای ادرار 

 
نوزادان پسر که در دوره شیر خوارگی ختنه می شوند بعلت برداشته شدن پوست محافظ کلاهک آلت تناسلی، اسید ادرار مجرای ادرار را سوزانده و کم کم مجرای ادرار تنگ می شود و گاها بقدری تنگ می شود که به آن مجرای ادرار سوزنی می گویند. در اینگونه پسر بچه ها باید با یک عملی که سرپائی است، مجرای ادرار تنگ شده باز شود، چون تنگی مجرای ادرار سبب افزایش فشار داخل مثانه و سبب فشار بر روی کلیه ها می شود.
 

4. ختنه 

 
اگر فرزند شما بیش از 2 ماه دارد و هنوز ختنه نشده است بهتر است از روش جراحی برای ختنه استفاده شود. والدین نباید ختنه را یک عمل ساده بدانند، انجام ختنه خوب یک هنر است. بهترین روش برای انجام ختنه، روش جراحی است که یک روش استاندارد دارد که توسط ارولوژیستها انجام می شود. 
 
شاید از هر 100 پسر بچه ای که ختنه می شوند حتی یک نفر آنها نیز به روش استاندارد ختنه نمی شود. استفاده از حلقه برای ختنه هم پر عارضه بوده و هم اینکه تمام پوست ناحیه ختنه گاه برداشته نمی شود. ختنه یک عمل جراحی است و نباید آنرا دست کم گرفت. اینکه یک نفر پای بچه و یک نفر دست بچه را می گیرد و بعد بچه ختنه می شود، بدترین کار است، و ضربه روحی آن تا آخر عمر در کودک باقی می ماند.
 

5. هیپوسپادیاس 

 
هیپوسپادیاس به معنای باز شدن سوراخ مجرای ادرار پائین تر از محل طبیعی در سطح تحتانی آلت تناسلی می باشد. در این کودکان باید ختنه را تا زمان اصلاح هیپوسپادیاس به تاخیر انداخت چون از پوست ناحیه ختنه گاه جهت ترمیم هیپوسپادیاس استفاده می شود.
 

6. عفونت ادراری 

 
اگر پسر بچه ای یک بار مبتلا به عفونت ادراری ثابت شده باشد، باید از نظر وجود احتمالی ریفلاکس (برگشت ادرار از مثانه بطرف بالا به حالب و کلیه ها) بررسی شود.
 

7. شروع بلوغ 

 
والدین باید فرزندان خود را از نظر شروع به موقع بلوغ تحت نظر داشته باشند. در فرایند بلوغ دو مشکل می تواند اتفاق بیفتد: شروع دیررس و عدم شروع. فاجعه موقعی اتفاق می افتد که بلوغ شروع نشود و والدین متوجه آن نشوند. اولین نشان بلوغ بزرگ شدن بیضه ها است. آن معمولا ما بین 13-12 سالگی اتفاق افتاده و حداکثر باید تا 14 سالگی اتفاق بیفتد.
 

8. چرخش آلت تناسلی 

 
اگر کودک شما کج ادرار می کند احتمالا دچار چرخش آلت تناسلی است و بهتر است با یک پزشک متخصص مشورت نمائید.
 

9. دستگاه تناسلی مبهم

 
در مواردیکه بچه با دستگاه تناسلی مبهم بدنیا آمده است (از روی دستگاه تناسلی نمی توان قضاوت کرد که کودک دختر است یا پسر) به هیچ وجه نباید بدون بررسی کودک را پسر تلقی کرد و او را مثل پسر بزرگ کرد.
 

10. بهداشت ناحیه تناسلی

 
تا زمانیکه کودک ختنه نشده است نگه داشتن بهداشت ناحیه تناسلی خیلی مهم است. باید با دست پوست ناحیه ختنه گاه هر چند وقت یکبار به طرف عقب رانده شود تا مابین پوست ختنه گاه و کلاهک آلت تناسلی چسبندگی ایجاد نشود، در ضمن باید از تجمع ترشحات ما بین پوست ختنه گاه و کلاهک آلت تناسلی جلوگیری کرد.

 


برچسب‌ها: ایران گردیپزشکیپزشکی کودکانآشنایی با مشکلات آلت تناسلی پسربچه ها
+ نوشته شده در  جمعه چهارم دی ۱۳۹۴ساعت 1:57  توسط مجید صیادزاده |  نظر بدهید
 

قصه گفتن برای کودک

 
 تاثیر قصه گویی و فواید قصه گویی بر تربیت کودک کمکی بزرگ به والدین است. کودک شما اختلالات رفتاری دارد که شما بعد از امتحان کردن هزار و یک راه متاسفانه گاهی به تنبیه رو می آورید اما بهتر است دست نگاه دارید و با اصول و روشهای درست تربیت کودک با قصه خواندن بیشتر آشنا شوید.
 
گاهی یک قصه می تواند تاثیری بر زندگی و آینده ی کودک بگذارد که ده ها آموزش از آن عاجز است....
 
 اختلال های رفتاری طبقه ای از رفتار کودک است. کودکانی که رفتارشان به این طبقه تعلق دارد از میزان شرارت و شیطنتی که ویژگی گروه سنی آن هاست پا را فراتر می گذارند. آن ها به طور جدی حقوق مسلم دیگران را زیر پا می گذارند و یا قوانین عمده اجتماعی را خدشه دار می کنند. گاهی بسیاری از کودکان از نظر هیجانی نیز با مشکل رو به رو می شوند و در معرض افسرده شدن قرار می گیرند. اختلالات هیجانی رفتاری به شرایطی اطلاق می شود که در آن پاسخ های هیجانی و رفتاری در مدرسه با هیجان های فرهنگی، سنتی، و قومی تفاوت داشته باشد؛ به طوری که در عملکرد تحصیلی فرد، مراقبت از خود، روابط اجتماعی، سازگاری فردی، رفتار در کلاس و سازگاری در محیط کار نیز تأثیر منفی داشته باشد. اغلب کودکان با اختلالات رفتاری احساسات منفی دارند و با دیگران بدرفتاری می کنند. در بیشتر موارد، معلمان و هم کلاسی ها آن ها را طرد می کنند، در نتیجه فرصت های آموزشی آنان کاهش می یابد. به رغم مشکلات فراوانی که این کودکان با آن مواجه اند، بیشتر آن ها تا سال ها پس از ورود به مدرسه شناسایی نمی شوند مگر این که اختلالات رفتاری و مشکلات تحصیلی آنان تشدید شود.
 
بسیاری از بزرگسالان تحمل رفتارهای کودکان با اختلالات رفتاری را ندارند و به تنبیه آنان نیز متوسل می شوند. این کودکان در مقایسه با همسالان بهنجار خود در جنبه های مهم زندگی محدودیت دارند و در تعاملات اجتماعی با مشکلات جدی مواجه اند. ناتوانی های این کودکان از رفتارهای آن ها ناشی می شود. قصه درمانی در سال های اخیر به صورت یکی از فنون بازی درمانی مطرح شده است. استفاده از قصه درمانی به مثابه یک فن درمانی فقط به درمان مشکلات روان شناختی کودکان منجر نمی شود. در قصه درمانی فرض بر این است که تغییر در زبان و ادبیات قصه های زندگی فرصت های جدیدی برای رفتار و روابط با دیگران ایجاد می کند.
 

تاثیر و فواید قصه خواندن برکودکان

 
کودکان از طریق داستان ها و افسانه ها با حقایق و تجربه های زندگی آشنا می شوند. تأثیرپذیری از شخصیت های قصه، تقویت قدرت فهم و بیان، پرورش خلاقیت، آموزش زبان و افزایش گنجینه واژگان کودکان نیز از دیگر تأثیرهای آموزشی و تربیتی داستان سرایی به شمار می روند. در واقع داستان خلاقیت گسترده ای است که با آن هر فردی می تواند عقاید به ظاهر نامعقول را بازیابی و آن ها را جایگزین و استفاده سازنده از آن ها را مطرح کند.
 
  داستان سرایی به مثابه تدبیری مداخله ای برای آموزش می تواند دانش آموزان را به کشف معنای منحصر به فرد بودن خود ترغیب کند و توانایی آن ها را برای برقراری ارتباط واقعی بین افکار و احساسات افزایش دهد. مهارت های کلامی متواند توانایی دانش آموزان را برای حل و فصل اختلاف بین فردی به صورت آرام و توأم با بحث و گفت و گو افزون سازد. بیان داستان و نیز گوش فرا دادن به آن دانش آموزان را به بهره گیری از تخیلاتشان تشویق می کند. این تخیل قوی می تواند اعتماد به نفس و انگیزش شخصی را در دانش آموزان افزایش دهد، زیرا آنان خود را برای نیل به امیال و آرزوهایشان شایسته و توانا تصور می کنند.
 

 تاثیر قصه گویی بر درمان مشکلات رفتاری کودکان

 
 قصه ها می تواند از نظر تربیت اجتماعی، عاطفی و اخلاقی در کودک نیز موثر واقع شوند
 
 قصه ها می تواند از نظر تربیت اجتماعی، عاطفی و اخلاقی نیز موثر واقع شوند و بسیاری از مقررات، هنجارهای اجتماعی و دستورالعمل های زندگی را منتقل کنند. چگونگی روبرو شدن با مشکل ها، حل آن ها و بسیاری از الگوهای رفتاری در گروه ها و طبقه های مختلف اجتماعی و سنی در داستان ها بیان می شود. اگر والدین یا درمان گران قادر به فهم افکار سری کودک یا شناسایی احساس های پنهان او باشند، هر اندازه تفسیرهای انجام شده نیز درست باشند، باز این فرصت از کودک گرفته می شود که خود از طریق شنیدن پی در پی داستان و تفکر درباره آن به احساس رویارویی موفقیت آمیز با مشکل خود دست یابد. به همین دلیل است که رویکردهای داستانی به روان درمانی تأکید دارد و قصه ها در چگونگی رفتار و واقعیت های کودکان نقش موثری ایفا می نماید. قصه ها به کودکان راه حل هایی ارائه می دهند که غیرمنتظره و شگفت انگیز و در عین حال شدنی و مثبت هستند. تلاش پژوهش گران و درمان گران منجر به استفاده از ادبیات و قصه و قصه درمانی شده است.
 برخی از مسائل کودکان با مشکلات عاطفی و رفتاری از ضعف آگاهی و بهره نبردن از مهارت های اجتماعی، الگوی کلامی صحیح، رفتارهای جامعه پسندانه، مهارت های ارتباطی و دوست یابی، مسئولیت پذیری، و غیره ناشی می شود؛ پس آموزش این مهارت ها به این کودکان ممکن است تا حدودی از بروز این مشکلات پیشگیری کند. درمان گران و روان شناسان کودک می توانند جدیت بیشتری برای استفاده از قصه در مداخله های درمانی کودکان و نوجوانان نشان دهند و والدین و معلمان بهتر است استفاده گسترده تر از قصه های هدف دار را در برنامه های آموزشی و تربیتی کودکان بگنجانند به خصوص که این امر در سنت تربیتی فرهنگ ما جایگاه خاص خود را هم دارد.
 
در این جا چند نمونه از راهبردهای مهارت های اجتماعی را ذکر می کنیم که مربیان می توانند برای آموزش آن ها از داستان استفاده کنند و برای این که کودک مطالب را بهتر درک کند از سوال های نیمه سازمان یافته نیز کمک بگیرند. این راهبردها به کودکان پرخاش گر کمک می کند تا تمایلات و رفتارهای پرخاش گرانه خود را مهار کنند.
 
- پیوستن به فعالیت های دیگر
- ابراز خشم با لحن آرام
- ترک صحنه
- نپذیرفتن تقاضاهای دیگران به شیوه ای مودبانه
- یادآوری سودمندی و مزایای رفتار مناسب
- نادیده انگاشتن رفتار نامطلوب دیگران
- استفاده از جمله های تلفیقی
- هم دلی کردن

برچسب‌ها: ایران گردیروان شناسیروان شناسی کودکقصه گفتن برای کودک
+ نوشته شده در  جمعه چهارم دی ۱۳۹۴ساعت 1:56  توسط مجید صیادزاده |  نظر بدهید
 

 کم پشتی موی نوزاد دلایل خاصی دارد که بخش از انها مربوط به تغذیه مادر در دوران بارداری و بخشی دیگر عواملی هستند که به طور طبیعی منجر به کم پشتی موی نوزاد می شوند.
 
برخی مادرها تلاش می کنند با عمل به توصیه بزرگ ترها در دوران بارداری مواد غذایی ای مصرف کنند که موی نوزاد را پرپشت و ضخیم می کند و برخی بعد از تولد نوزاد به دنبال راه هایی برای رسیدن به این هدف هستند. با دکتر علی ناصح، فوق تخصص نوزادان و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در رابطه با علل کم پشتی موی نوزاد، اینکه چطور می توان موی نوزاد را پرپشت کرد و توصیه های قدیمی ها در این باره گفت و گو کردیم.
 

 کم پشتی موی نوزاد طبیعی است؟

 
 کم پشتی موی نوزادان زمان تولد بسیار طبیعی است. جنس موی نوزاد بسیار نازک و لطیف است و همین موضوع باعث می شود در شرایط عادی از حالت معمول کمتر دیده شود. از طرف دیگر، این موضوع ژنتیکی است و از دوران نوزادی برخی نوزادان موی کم پشت تر و برخی موی پرپشت تری دارند.
 

 ریزش مو چطور؟

 
از 2 تا 3 ماهگی به بعد به تدریج موی نوزاد در ناحیه پس سر که در تماس سایشی با تشک و متکا قرار دارد دچار ریزش می شود و تا چند ماه این مسئله ادامه دارد. بعد از 8-7 ماهگی به تدریج موهای ریخته دوباه رشد می کنند.
 
 اگر  کم پشتی موی کودک تا سن 3-2 سالگی همچنان ادامه داشت، آن وقت باید نگران بود و برای درمان با تخصص مشورت کرد.
 

 کمبودهای تغذیه ای بدن مادر در دوران بارداری یا شیردهی می تواند عامل کم پشتی یا ریزش موی نوزاد باشد؟

 
 در شرایط زندگی شهری و توجه ویژه ای که اغلب والدین به تغذیه مادران دارند، بعید به نظر می رسد که کمبودهای تغذیه ای در دوران بارداری باعث کم پشتی یا نازکی موی نوزاد شود. خصوصیت فیزیولوژیک شیر مادر نیز این طور است که فقیر و غنی نمی شناسد و به بهای تضعیف مادر شیر کیفیت خوبی دارد پس شرایط زندگی مادر تاثیری در رشد موی شیرخوار ندارد و بیشتر مسئله ژنتیک در میان است.
 
 با این حال عفونت های پوستی از جمله درماتیت سبوروییک و اگزما و مسائل آلرژیک می تواند در کندی رشد مو یا ریزش آن تاثیر داشته باشد. کمبود برخی املاح نیز می تواند باعث ریزش مو شود اما در رژیم معمول این کمبودها بروز نمی کند و نیازی به دادن مکمل به شیرخوار نیست. گاهی متخصصان پوست برای تقویت موی شیرخواران مکمل هایی مثل بیوتین، سلنیوم، زینک و ویتامین های گروه B تجویز می کنند که چندان هم تاثیرگذار نیست.
 
شامپوهایی در داروخانه ها وجود دارد که گفته می شود پرپشت کننده موی کودک است. استفاده از آنها را توصیه می کنید؟
استفاده از این نوع شامپوها را در دوران نوزادی اصلا توصیه نمی کنم. کافی است در این دوران برای شستشوی سر و بدن کودک از شامپوهایی استفاده کنید که خاصیت اسیدی یا قلیایی ندارد.
 

 برخی مادران روی سر نوزاد کلاه نمی گذارند و می گویند برای آنکه فرزندشان موی خوبی داشته باشد باید سرش هوا بخورد. این باور چقدر درست است؟

 
  هواخوردن پوست هم در بحث سلامت پوست سر هم پوست سایر قسمت های بدن مهم است اما تحقیقی نشان نداده کلاه باعث کم پشتی یا ریزش موی نوزاد می شود. حتی توصیه می شود شب ها کلاه نخی نازکی سر نوزاد بگذارند تا از سر سرما نخورد.
 

 چرا بهتر است موی کودکان را کوتاه نگه داریم؟

 
 به طور متوسط بین 100 هزار تا 150 هزار مو روی سر وجود دارد. این موها در زمان جنینی درست شده و در بدو تولد وجود دارند. در بعضی به طور ژنتیکی تعداد موها کمتر و خود موها نازک تر هستند. موها در زمان نوزادی نازک ترند و به تدریج با افزایش سن ضخیم تر می شوند. در حال حاضر هیچ روش علمی و اثبات شده برای تقویت و پرپشت کردن موهای طبیعی زمان کودکی وجود ندارد. کوتاه کردن و تراشیدن موها هم در تقویت آنها موثر نیست، اما کوتاه نگه داشتن موهای بچه ها برای شستشوی آسان و رعایت مسائل بهداشتی پیشنهاد می شود. همچنین کوتاه کردن مرتب موها ظاهر آنها را پرپشت تر و زیباتر نشان می دهد.
 
به طور کلی موها نزدیک سر ضخیم ترند و هرچه قد آنها بلندتر می شود، نازک تر و آسیب پذیرتر می شوند. وقتی شما هر دو تا 3 هفته یک بار نوک موهای کودک را قیچی و کوتاه کنید؛ نوک های نازک و خراب حذف می شود و همه را به یک اندازه در می آورید. به این ترتیب موها زیباتر و پرپشت تر به نظر خواهندرسید. شانه کردن و برس زدن موها هم تقویت کننده آنها نیست.
 
 اگر موهای شیرخوار به راحتی شانه نمی شوند، استفاده از نرم کننده در حمام ضروری است و منعی ندارد و برخلاف تصور عموم نرم کننده هرگز باعث ریزش مود نمی شد. بهتر است برای بچه ها نرم کننده معمولی استفاده کنید و آن را به ساقه موها بزنید چون اگر به ریشه زدده شود، ریشه موهای کف سر نرم و روی هم خوابیده می شود و به این ترتیب موها کم پشت تر به نظر می رسند. ضمنا بستن موهای شیرخوار با کش یا گل سرهایی که باعث فشار و کشش مو می شوند به ریشه موها آسیب جدی و غیرقابل بازگشت می زند.
 

 توصیه های طب سنتی در دوران بارداری

 

 نظر طب سنتی درباره کم پشتی موی نوزاد

 
 در طب سنتی، کیفیت و کمیت موی نوزاد مرتبط با مزاج او است. تمام غذاهایی که مادر در بارداری مصرف می کند، باعث تغییرمزاج جنین می شود. نوزادانی که با مزاج سرد متولد می شوند، موهای روشن و  کم پشت و نوزادانی که مزاج گرم دارند، موهای مشکی و پرپشت و لخت و نوزادانی که مزاج خشک دارند، موهای مجعد و کم پشت دارند.
 
 گفتنی است مادرانی که در بارداری غذاهای گرم و تر زیاد می خورند، نوزادان مو مشکی با موهای پر و لخت دارند. اما اگر غذاهای ترش میل کنند، نوزادشان موهای کم پشت و مجعدی خواهدداشت چون مزاج تابعی از ژنتیک و تغذیه است و وقتی در دوران جنینی ایجاد شد، دیگر تغییرپذیر نیست.
 
 در دوران کودکی و بزرگسالینیز می تواند تاحدی مزاج را اصلاح کرد اما دوران جنینی اهمیت بسیار مهمی در شکل گیری مزاج دارد و بعد از آن به تدریج نقش تغذیه کمرنگ می شود. مادرانی که می خواهند نوزادشان در آینده موهای پرپشت و ضخیمی داشته باشد، باید غذاهای گرم و تر مثل سیب، کندر و مویز مصرف کنند.

 


برچسب‌ها: ایران گردیپزشکیپزشکی کودکاندانستنی هایی در مورد موی کودک
+ نوشته شده در  جمعه چهارم دی ۱۳۹۴ساعت 1:54  توسط مجید صیادزاده |  نظر بدهید
 

كودكان به روشهاى مختلف نسبت به مرگ واكنش نشان مى دهند:

اصلاً تعجب نكنيد اگر كودك ۲ ساله اى در آموزش مهارت توالت رفتن پسرفت كند يا كودك ۵ ساله اى نخواهد به مهد كودك هميشگى اش برود، چرا كه كودك در جست و جوى علت پريشانى و غمگينى بزرگترها است و مى خواهد بداند چرا برنامه روزمره اش تغيير كرده است. او با خودش فكر مى كند چرا به ناگهان جهان اطرافش اين همه نگران كننده شده است. از سوى ديگر، ممكن است كودكى هم باشد كه اصلاً واكنشى به مرگ نشان ندهد يا گاه گاهى در بين شادى و خوشحالى هاى كودكانه اش به ياد آن بيفتد كه اين هم كاملاً طبيعى است و دليل سنگدلى كودك نيست! اصولاً كودكان اين مفهوم را كم كم و به آهستگى درك مى كنند و نبايد انتظار داشت كه همه موضوع را در يك لحظه يا يك روز بفهمند و حتى بسيارى از آنها تا وقتى كه كاملاً احساس امنيت نكنند، به احساس غم خود اجازه ظهور نمى دهند، يعنى فرايندى كه ممكن است ماهها تا سالها به طول بينجامد، بخصوص اگر مرگ عزيزى را شاهد بوده باشند.بعضى از كودكان رفتارهايى انجام مى دهند كه به نظر عجيب مى رسد. مثل بازيهاى تشييع جنازه يا اداى مردن كسى را درآوردن. اين هم امرى طبيعى است، حتى اگر به نظر بزرگترها غير معقول باشد. بنابراين، اين روش ابراز احساسات در مورد مرگ را نبايد از كودك گرفت.
 
احساسات خود را در مورد مرگ توضيح بدهيد. سوگوارى يك قسمت بسيار مهم براى التيام غم مرگ عزيزان است و اين هم در مورد بزرگسالان و هم در مورد خردسالان صادق است كودك را نبايد با سوگوارى شديد، وحشت زده كرد، ولى از طرفى هم نبايد مسأله را بى اهميت جلوه داد. به كودك بايد توضيح داد كه بزرگترها هم نياز به گريه كردن دارند و اينكه ما به خاطر از دست دادن كسى ناراحت هستيم. در غير اين صورت، كودك كنجكاوانه تغييرات خلقى شما را درك مى كند و بخصوص وقتى حس كند مسأله اى وجود دارد، ولى شما سعى در مخفى كردن آن داريد، نگران تر مى شود.
 
به سؤالات كودك پاسخ دهيد. كنجكاوى كودكان درباره مرگ يك امر عادى است و نبايد از سؤالات آنها فرار كرد، بلكه بهتر است از فرصت پيش آمده استفاده كرده و به كودك كمك كنيم تا بتواند با مسأله از دست دادن ديگران روبرو بشود.
 
جوابهاى آسان و كوتاه عرضه كنيد. كودكان قدرت درك اطلاعات پيچيده و سنگين را ندارند. بنابراين سعى كنيد براى توضيح مرگ وارد جزئيات و بحثهاى پيچيده آن نشويد. آنچه براى كودكان بخصوص زير ۵ سال درك بهترى دارد، توضيح مرگ به عنوان توقف تمام كارهاى جسمانى است. مثلاً به او گفته شود مردن اين گربه يعنى اينكه او ديگر راه نمى رود يا غذا نمى خورد و چيزى را نمى بيند و هيچ دردى را احساس نمى كند و جسم آن ديگر كار نمى كند.
 
كودكان نياز دارند در مورد خودشان اطلاعاتى داشته باشند. ممكن است بپرسند كه «من كى مى ميرم؟» كه در جواب بهتر است گفته شود «هيچ كس نمى داند كه كى كسى مى ميرد، ولى بيشتر ما زمان خيلى خيلى زيادى زندگى مى كنيم. من مطمئنم كه تو تا وقتى كه خيلى پير بشوى، زندگى مى كنى.» يا ممكن است كودك بپرسد: «مامان، تو كى مى ميرى؟» اين سؤال معمولاً براى اوليا خيلى تكان دهنده است. عملاً منظور كودك از اين نوع سؤال اين است كه آيا تو از من مراقبت مى كنى و يا چه كسى بعد از اين از من مراقبت مى كند، بنابراين بهتر است به كودك گفته شود «مامان قوى و سالم است و خيلى خيلى وقت زيادى، پيش تو خواهد ماند.» حتى به كودكان زير ۵ سال توصيه مى شود اوليا بگويند «مامان نمى ميرد»، «بابا نمى ميرد».
 
بنابراين اگر اينگونه جواب بدهيم كه «فرزند عزيزم همه ما يك روزى مى ميريم» براى كودك مانند اين است كه بگوييم ما همين امروز مى ميريم.
 

واژه هاى مسأله ساز

 
در بخش نخست مقاله، به چگونگى نگاه كودكان به مقوله مرگ و اينكه آنها نمى توانند مفهوم هميشگى بودن مرگ را درك كنند و در عوض، آن را به عنوان يك اتفاق موقت و قابل برگشت در نظر مى گيرند، اشاره شد. و همچنين نكته هايى براى ايجاد ارتباط مناسب با كودكان مطرح شد. در بخش پايانى ، ساير نكات مهم در اين زمينه مورد بررسى قرار مى گيرد.
 
از عبارت هايى كه به يك امرخوب اشاره مى كند، پرهيزكنيد.عبارت هاى معمول بزرگترها درمورد مرگ مثل «درآرامش استراحت كردن» يا «خواب ابدى» يا «رفتن به يك جاى دور» براى خردسالان بسيارگيج كننده است.
 
پس نگوييد كه «پدربزرگ خوابيده است» يا «به يك جاى دوررفته است». كودك ممكن است با اين توضيحات از رفتن به تختخواب نگران بشود و فكركند كه او هم ممكن است بخوابد و ديگر برنگردد، يا اگر شما به خريد و كار برويد، فكركند كه شما هم برنمى گرديد. مرگ را هرچه قابل لمس تر براى او توضيح بدهيد مثلاً بگوييد: «پدربزرگ خيلى خيلى پيرشده بود و بدن اش قادر به كاركردن نبود» اگر پدربزرگ قبل از مرگ مريض بوده اطمينان حاصل كنيد كه كودك بفهمد مريض شدن مثل سرماخوردن معنى مردن نمى دهد. به او توضيح بدهيد كه اين مريضى ها نمى تواند كسى را بكشد.
 
درمورد كاربرد واژه هاى خداوند و بهشت با احتياط كامل رفتاركنيد.دقت كنيد اين مفاهيم را براى يك كودك ۵ساله يا حتى كوچكتر به كار مى بريد و هدف شما اين است كه او را آرام كنيد. پس مراقب باشيد او را بيشتر گيج و مضطرب نكنيد.
 
براى مثال اگر بگوييد «مادربزرگ الآن خيلى خوشحال است چون توى بهشت است» كودك فكرمى كند «چطور مادربزرگ واقعاً خوشحال است اگر همه كسانى كه دور و برمن هستند، اين همه ناراحتند؟!» يا مثلاً بگوييد كه «عمو آنقدر خوب بود كه خداوند او را پيش خودش برد.» كودك فكرمى كند اگر خدا عمو را پيش خودش برده چون خوب بوده پس ممكن است مامان، من يا هركس خوب ديگرى را نيز پيش خودش ببرد!!» يا «اگر من هم خيلى خوب باشم مى توانم برم پيش خداوند و بابابزرگ را ببينم» يا اينكه «سعى كنم كه بچه بدى باشم تا بتوانم بيشتر پيش بابا و مامان بمانم!» بنابراين عبارتى به كار ببريد كه او را نگران تر نسازد. مثلاً بگوييد: «ما خيلى ناراحتيم كه بابابزرگ ديگر پيش ما نيست و ما خيلى دلتنگ او مى شويم ولى اين خوب است كه بدانى او الآن پيش خداوند است.»
 
منتظر واكنش هاى مختلفى ازسوى كودك باشيد.كودكان علاوه بر احساس غم درباره مرگ، احساس گناه يا خشم نيز پيدامى كنند. بخصوص اگر متوفى يك فرد نزديك خانواده باشد.
 
مثلاً كودك ممكن است فكركند خواهرش به خاطر حسادت هاى او مرده است يا چون او خواهرش را كتك مى زده و اذيت مى كرده، مرده است و از اين احساس به احساس گناه شديد برسد.
 
گاهى ممكن است كودك نسبت به متوفى خشمگين بشود كه چرا او را ترك كرده و رفته، يا حتى نسبت به شما، پزشكان و پرستاران احساس خشم كند.
 
ازسوى ديگر كودك ممكن است با بروز رفتارى كاملاً بى تفاوت شما را متعجب كند مثلاً بگويد«حالا كه بابا پيش ما نيست، من راحت تر مى توانم بازى كنم!» از اينگونه عبارات تعجب نكنيد و آنها را به حساب ناتوانى كودك از درك مفهوم پيچيده مرگ بگذاريد.
 
كودكان نمى توانند آنطور كه بزرگترها معنى و اثر مرگ را درك مى كنند، اين موضوع را درك كنند، بنابراين چنين كودكانى سنگدل و بى احساس نيستند.
 
انتظار تكرار سؤالات كودك را داشته باشيد. سؤالات تكرارى درمورد مرگ و توضيح علائم غم و ناراحتى براى كودك ممكن است مدت ها به طور بينجامد. حتى با بزرگترشدن وى و رشد مهارت هاى شناختى او، سؤالات تازه ترى مطرح مى شود.
 
نگران نباشيد كه توضيحات شما ناقص بوده، چرا كه سؤالات تكرارى كودكان يك امر طبيعى است. تنها كارى كه بايد بكنيد اين است كه با صبر هرچه تمامتر به آنها پاسخ دهيد.
 
به كودك كمك كنيد خاطرات خوب فرد فوت شده را به ياد بياورد. صحبت از شيرينى با او بودن و اجازه تعريف از گذشته دادن به كودك خيلى آرامش مى دهد. كودكان به روش هاى قابل لمس براى سوگوارى نيازمند هستند، بنابراين به جاى شركت درمراسم تدفين، كودك زير۵سال مى تواند در خانه شمع روشن كند يا يك آواز براى فرد درگذشته بخواند، تصوير او را بكشد يا در مراسم ديگر سوگوارى شركت داده شود.
 
دادن يك وسيله از فرد فوت شده به كودك، براى ايجاد احساس آرامش در او بسيار مؤثر است؛ مثلاً مى توان يك گردنبند از مادربزرگ را دراتاقش گذاشت.
 
گاهى اوقات مادر به علت سقط جنين بيمار، دچار سوگ مى شود. دراين موارد كودك نيز نگران مادر مى شود حتى بدون اينكه بداند حاملگى و تولد چه معنى مى دهد. او ممكن است احساس گناه كند و يا به سوگ ازدست رفتن نقش خواهر يا برادر بزرگترشدن خودش بنشيند كه شما ازقبل به او وعده داده بوديد. دراين مواقع، كودك احتياج دارد مطمئن بشود اينگونه مرگ و مير خيلى نادر است، بخصوص اگر شما قصد باردارى ديگرى داريد. به كودك بايد توضيح داد «بچه فوت شده به اندازه كافى بزرگ نشده بود كه بتواند به دنيا بيايد و بيرون شكم مامان زندگى كند». به كودك خود اجازه بدهيد با كشيدن يك نقاشى يا درست كردن يك كاردستى دراين باره سوگوارى خود را نشان بدهد.
 
درمواقعى كه از تلويزيون يك حادثه را مشاهده مى كنيد، كودك شما اضطراب و نگرانى شما را درك مى كند. بنابراين به او بگوييد «از اينكه مردم ناراحت شده اند و با سختى روبه رو هستند من هم ناراحت هستم. ولى دركنار تو، كودكم، خواهم بود و از تو مراقبت خواهم كرد.»
 
سعى كنيد كه كودك هرچه زودتر به زندگى هميشگى و روزمره اش برگردد، فعاليت ها و برنامه هاى هميشگى به كودك كمك مى كند كه زودتر احساس امنيت و آرامش كند.
 
در شرايط دشوارى كه خود شما ازيك غم بزرگ دررنج هستيد، انتظار رفتاركامل و بدون اشكال ازخود نداشته باشيد. دراين مواقع، ممكن است شما جلوى كودك گريه كنيد يا جواب سؤالات او را در وهله اول نداشته باشيد كه اينها همه طبيعى است. بنابراين از دوستان و اقوام كمك بخواهيد و به ياد داشته باشيد هرچه شما به خودتان بيشتر كمك كنيد تا با مسأله سوگ كنار بياييد، به كودكتان نيز بيشتر مى توانيد يارى برسانيد.

 



درمان ریزش ابرو و بازگشت زیبایی آن

ابرو یکی از اجزا صورت است که در زیبایی صورت نقش مهمی ایفا می کند و در صورت ریزش ابرو دچار تغییر عمده می شود. افراد زیادی با ریزش موی ابرو روبه رو می شوند و این امر باعث نگرانی آنان می شود. ابرو ممکن است به صورت موقتی یا به صورت دایم دچار ریزش شود.ریزش ابرو نیز همانند ریزش موی سر دارای عوامل متعددی است.
 
-علل ريزش ابرو عبارتند از :
 
- بيماريهاي غدد درون ريز يا تغييرات هورموني 
- شيمي درماني
- سرطانهاي مهاجم 
- عفونت ها 
- بيمايهاي اتوايميون: از مهمترين آنها مي توان به لوپوس اريتماتو، آلوپسي آره آتا و ويتليگو اشاره كرد.
- التهاب ناشي از بيماريهاي معمولي پوستي از جمله سبوره، پسوريازيس، اگزما و درماتيت تماسي مي تواند در اثر خارش و خراشيدن منجر به ريزش موي ابرو شود.
- تومورهاي پوستي كه به سرعت روي پوست رشد مي كنند به اين دليل كه مو قادر نيست به درون اين لايه ضخيم نفوذ كند، قابليت رشد در اين تومورها را ندارد از جمله اين ضايعات پوستي مي توان به سبورئيك كراتوز، مول، هيپرپلازي غدد سباسه، زگيل و همانژيوم اشاره كرد.
- اختلالات انفيلتراسيون از جمله آلوپسي موسينوس، بيماريهاي اسكلروز و اسكار خصوصا كلوئيدهاي بزرگ
- داروهـــــا
- فلزات سنگين و مواد سمي: از جمله نقره، ارسنيك، تاليوم، يد و طلا
- مصرف بيش از حد ويتامين و مواد معدني: از جمله ويتامين B و مشتقات ويتامين A كه از جمله عوارض داروهاي اكوتان و اترتينات است.
- عوامل متفرقه: از جمله گازها هالوتان در بيهوشي عمومي، هيپرتري گليسيريدمي يا افزايش چربي خون، مصرف موضعي قطره هاي بتابلوكر چشمي موجب ريزش ابرو و مژه مي گردد، كه قابل برگشت است.
تريكوتيلوماتيا كه يك عادت رفتاري است كه با كندن مو همراه است. انجام مكرر آن باعث ريزش دائمي مو مي گردد. و كندن بيش از حد مو كه مي تواند باعث ريزش دائمي مو شود. فوليكول موي ابرو به كندن حساس است و بنابراين بهتر است كه فرم مورد دلخواه ابروي خود را در نظر بگيريد و از تغيير مداوم آن جلوگيري كنيد.
 
درمان ریزش ابرو 
 
در مواردی که ریزش ابرو به شکل دایمی ایجاد شده است بهتر است از روش های نظیر پیوند ابرو استفاده نمود.
 
از آنجا که فولیکول موی ابرو در اثر کندن مداوم، امکان جذب مداوم دارد.بنابراین افراد فرم ابروی مطلوب را انتخاب کرده و به منظور پیشگیری از ریزش دائم ابرو از تغییر مداوم و مکرر آن خودداری نمایند.
 
در موارديكه بيماري سيستميك يا موضعي وجود داشته باشد، بايد تحت درمان مناسب قرار بگيرند و در صورت كنترل مشكل داخلي، با استفاده از جراحي پيوند ابرو امكان ترميم وجود دارد.
 
در موارديكه علت ريزش ابرو بيماريهاي روانپزشكي از جمله تريكوتيلومانيا باشد، فرد بايد تحت درمان مناسب قرار بگيرد. چرا كه در صورت عمل جراحي يا مصرف دارو كندن مجدد آن امكان دارد.
در صورتيكه علت ريزش ابرو، اسكار جراحي، ترومايا سوختگي باشد، با استفاده از جراحي پيوند ابرو قابل ترميم مي باشد.
 
بعضي پزشكان از ماينوكسيديل موضعي در درمان ريزش ابرو استفاده مي كنند كه در صورتيكه فرضيه موثر بودن آلوپسي آندروژنيك بر موي ابرو را بپذيريم، مي تواند در كاهش ريزش ابرو مفيد باشد.
 

 

پودری برای جلوگیری از خون ریزی

پودری برای جلوگیری از خون ریزی

 
محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا پودری تولید کرده‌اند که بسرعت از خونریزی جلوگیری می‌کند. محققان در پیشرفتی بالقوه و بزرگ برای درمان تروما توانسته‌اند نخستین ذراتی را تولید کنند که بطور خودران قادر به انعقاد خون برای درمان خونریزی شدید است.
به گفته کریستین کستراپ، مولف این تحقیق، خونریزی قاتل شماره یک افراد جوان است و مرگ و میر مادران در اثر خونریزی بعد از زایمان در بیمارستان‌های دارای منابع محدود به میزان یکی از هر 50 نفر است.
هنگامی که منشا خونریزی در داخل بدن مانند رحم، سینوس یا شکم باشد، روشهای سنتی جلوگیری از خونریزی شدید بسیار تاثیری ندارند.
تاکنون صدها عامل تولید شده که می‌تواند باعث انعقاد خون شود اما مسئله موجود این است که نمی‌توان این درمان‌ها را برای جریان شدید خون استفاده کرد، بویژه برای شریان‌هایی که در دسترس نبوده و نمی‌توان از خونریزی آن‌ها جلوگیری کرد.
اکنون محققان برای اولین بار عاملی را پیدا کرده‌اند که می‌تواند این کار را انجام دهد.
 
کاستروپ با کمک تیمی از محققان، مهندسان بیوشیمی و پزشکان اورژانس توانسته‌اند ذرات ریز گازساز کربنات کلیسم را تولید کنند که می‌توان آن را به شکل پودر برای متوقف کردن خونریزی شدید بکار برد. این ذرات مانند قرص‌های ضد اسید معده از انتشار گاز دی اکسید کربن به عنوان نیروی محرک برای حرکت به سمت منبع خونریزی استفاده می‌کنند.
کربنات، ذرات ریز متخلخلی را ایجاد می‌کند که می‌توانند به یک عامل منعقدکننده موسوم به اسید ترانکسامیک پیوند خورده و آن را به درون زخمها و اعماق بافت آسیب‌دیده منتقل کنند.
 
پس از مطالعه و مدلسازی حرکت ذرات در شرایط آزمایشگاهی، محققان نتایج خود را با استفاده از دو مدل حیوانی اثبات کردند. حتی در یک سناریو که به تقلید از یک رویداد فاجعه‌بار مانند زخم گلوله در سرخرگ رانی انجام شد، ذرات در توقف خونریزی بسیار موثر بودند.
 
در حالیکه تا ورود این ذرات به بازار راه زیادی در پیش بوده و به تحقیق و مطالعه بیشتری نیاز است، این ذرات می‌توانند کارایی گسترده‌ای از عمل جراحی سینوس گرفته تا درمان جراحتهای جنگی داشته باشند.
جزئیات این دستاورد در مجله Science Advances منتشر شده است.
 

آزمایش خون بدون نیاز به خون گیری

 

تیمی از محققان به رهبری موسسه فناوری ماساچوست (MIT) در تلاش برای قابل تحمل‌تر کردن آزمایشات نظارتی خون، دستگاه آزمایش جدیدی طراحی کرده‌اند که بدون سوزن و تنها با اتصال بر روی نوک انگشتان به نمونه برداری از خون می‌پردازد.
پیگیری سطوح سلول‌های سفید خون در بیماران شیمی‌درمانی، وظیفه‌ای پیچیده اما بسیار حیاتی است. درمان می‌تواند به سرکوب سیستم ایمنی بدن و کاهش تعداد سلول‌های سفید خون منجر شده که به نوبه خود می‌تواند خطر عفونت‌ها و سایر عوارض جدی را افزایش دهد.
پر واضح است که برای زیر نظر داشتن همه چیز، بیماران موظف به انجام آزمایش خون منظم هستند، اما یک گروه بین‌المللی از دانشمندان یک روش جایگزین کمتر تهاجمی را برای این کار معرفی کرده‌اند. دستگاه آزمایش جدید leukometer با قابلیت شمارش سلول‌های سفید خون از طریق پوست در زمان واقعی، می‌تواند به منظور کمک به پزشکان برای تشخیص مناسب و درمان به موقع، به سادگی به نوک انگشتان متصل شود.
 
gallery_201510154098334168819
 
مزیت بزرگ leukometer نسبت به سایر روش‌های رایج نمونه‌گیری خون، فوری بودن آن است. به گفته محققان، نمی‌توان هر ساعت آزمایشات خون را بر روی بیماران شیمی‌درمانی انجام داد و همچنین ممکن است وضعیت بیمار در مدت کوتاهی وخیم‌تر شود. اگر بتوان کاهش تعداد سلول‌های سفید خون را بطور زودهنگام شناسایی کرد، می‌توان برای بازگشت آن‌ها به سطوح سالم، دارو تجویز کرده و اجازه مبارزه با عفونت را به بدن داد.
علاوه بر آن، اگر یک بیمار سریعتر از حد انتظار دوره نقاهت بعد از سرکوب سیستم ایمنی را بگذراند، می‌توان دارو را بر این اساس برای کاهش زمان بهبود کلی تنظیم کرد.
Leukometer عملکردی شبیه به پالس اکسیمتر (Pulse Oximeter) یا اکسیژن‌سنج خون دارد که با کمک آن می‌توان میزان درصد اشباع اکسیژن خون سرخرگ انسان را اندازه‌گیری کرد. این دستگاه با ردیفی از ‌LEDها و یک لنز کوچک، نور را منعکس کرده و تصاویر مرتبط با مویرگ‌ها را فقط در زیر سطح پوست جمع‌آوری می‌کند. همانطور که نور در فرکانس‌های خاص توسط هموگلوبین خون و نه سلول‌های سفید جذب می‌شود، آن‌ها حرکت ذرات شفاف را از طریق مویرگ نشان می‌دهند.
دستگاه سپس با استفاده از الگوریتم به تجزیه و تحلیل این تصاویر و برآورد غلظت سلول‌های سفید خون می‌پردازد. به گفته محققان، همه این‌ها در یک دستگاه قابل حمل متناسب با سلیقه کاربر که می‌تواند به نظارت بیماران بر شمارش سلول‌های سفید خون خود در خانه کمک کند، وجود دارد. چیزی که می‌تواند به ویژه در مناطق روستایی و یا کشورهای در حال توسعه با ارزش باشد.
کارلوس کاسترو، مهندس پزشکی در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و از اعضای این پژوهش اظهار کرد: همچنین امکان دارد که اندازه گیری‌ها به طور مداوم انجام شوند، و گزینه های درمانی که قبلا ممکن نبود به اجرا درآیند.
کاسترو و گروهش که شامل محققان دانشگاه بوستون، دانشگاه پلی‌تکنیک مادرید و مرکز تحقیقات ملی سرطان اسپانیا (CNIO) سه نمونه پیش‌ساخت ازدستگاه leukometer را توسعه داده‌اند. دستگاه اول، میکروسکوپ قابل حملی بود که روی نوک انگشت بیمار قرار می‌گرفت، در حالی که وظیفه دومین دستگاه، نظارت بر ارتقای انجام شده بر روی میکروسکوپ بود که منجر به کیفیت بهتر تصاویر می‌شد. سومین پیش‌ساخت با یک دوربین تلفن همراه کار می‌کند و تصاویر را برای تجزیه و تحلیل به یک سیستم مرکزی می‌فرستد.
محققان امیدوارند که محصول بتا بتواند در سال 2017 در دسترس عموم قرار بگیرد و اگربتوانند بودجه کافی جمع آوری کنند محصولی آماده فروش را تا سال 2019 در بازار داشته باشند.
 

علوم آزمایشگاهی و آنالیز آزمایشگاهی

علوم آزمایشگاهی شاخه ای از علوم پزشکی است که در ارتباط با آنالیز آزمایشگاهی خون مایعات و انساج بدن انسان به منظور تشخیص بیماری پیگیری درمان و حفظ سلامت افراد جامعه می باشد.
 

تاریخچه رشته و پیشرفتهای جدید:

 
این رشته که به نام مدیکال تکنولوژی در دانشگاه های جهان آموزش داده می شد در سال 1976 Credentialing Agency National آنرا به Medical Laboratory Sciences (MLS) تغییر داد به طوری که در حال حاضر این رشته به نامهای Medical Laboratory Sciencesو یا ClinicalLaboratory Sciences وجود دارد . اکثرا معتقدند که نام جدید وظایف حرفه ای شاغلین این رشته که به نام ClinicalLaboratory SciencesOfficer (MLSO)نامیده می شوند را بهتر بیان می کند .
 
در ایران دوره کارشناسی پیوسته علوم آزمایشگاهی از سال 1347 در دانشگاههای تهران شیراز اصفهان تبریز اهواز و.... تاسیس گردید که بعد از انقلاب فرهنگی به صورت کاردانی و کارشناسی ناپیوسته در آمد .
 
در این رشته به موازات پیشرفت علوم پزشکی و گسترش دامنه روشهای تشخیصی تجهیزات آزمایشگاهی نیز بسیار پیشرفت کرده بطوری که امروزه شاغلین این رشته از دستگاههای الکترونیکی و اتوماتیک بسیار دقیق و حساس برای انجام آزمایشات مختلف بهره میگیرند.
 
 

وظیفه اصلی رشته علوم آزمایشگاهی:

شناخت علل ایجاد بیماریهای مختلف و عوامل ایجاد کننده آنها می‌باشد. ابزاری که در تشخیص و درمان بیماری‌های مختلف بکار می‌رود تحت عنوان پاراکلینیک می‌باشد که می‌توان به رشته‌هایی از قبیل رادیولوژی، رشته‌های توانبخشی و پرستاری اشاره کرد.

در این رشته می‌توان به نکته مهمّی اشاره کرد و آن آزمایشگاه‌های مجهز است که طی سال‌های اخیر توسط بخش دولتی و خصوصی گسترش یافته و زمینه مناسبی را برای اشتغال در این رشته فراهم نموده در حال حاضر این رشته در دو مقطع کاردانی و کارشناسی ناپیوسته در اغلب دانشگاههای علوم پزشکی کشور دانشجو می‌پذیرد. 
 

 بخش‌های مختلف یک آزمایشگاه تشخیص طبی:

از آنجا که مهمترین محل اشتغال فارغ‌التحصیلان این رشته، آزمایشگاههای تشخیص طبی است، به معرفی بخش‌های مختلف یک آزمایشگاه تشخیص طبی پرداخته می‌شود.
بخش‌های موجود در یک آزمایشگاه تشخیص طبی عبارتند از:
 

    بخش پذیرش و جواب دهی.

    بخش نمونه برداری.

    بخش بیوشیمی.

    بخش هماتولوژی و بانک خون.

    بخش میکروب شناسی و قارچ شناسی.

    بخش انگل شناسی و ادرار.

    بخش هورمون شناسی.

    بخش سم شناسی و گاز‌های خونی.

    بخش پاتولوژی و ستیولوژی.

    بخش ایمونولوژی.

 

خطری که باید جدی گرفته شود(مصرف بیش از اندازه کورتون‌ها )

یکی از مسئولان سازمان غذا و دارو هشدار داد: مصرف بیش از اندازه و غیر منطقی کورتون‌ها عوارض جدی همچون پوکی استخوان، بروز آب مروارید چشم، التهاب، حساسیت و نازک شدن پوست افراد برجای می‌گذارد.
نوشین محمد حسینی افزود: کورتون‌ها گروهی از داروهای بسیار قوی به شمار می‌آیند که در بازار دارویی به اشکال قرص، آمپول، اسپری و پمادهای موضعی عرضه می‌شوند. کورتیکواستروئید‌ها (کورتون) در واقع همان موادی هستند که به صورت طبیعی در بدن و توسط غدد فوق کلیوی تولید می‌شوند که بجز در موارد خاص نیازی به تامین آن‌ها از خارج از بدن نیست. وی گفت: این موارد خاص می‌تواند شامل مواردی همچون فشار خون‌های ریوی، زمانی که سیستم ایمنی بدن در اثر بیماری علیه خودش فعالیت کند و یا تصادف شدید باشد.
 
محمد حسینی تاکید کرد که نحوه استفاده ومقدار کورتون باید با توصیه و نظارت پزشک صورت گیرد زیرا کورتون‌ها در صورت استفاده نابجا و غیرمنطقی می‌توانند عوارض جدی ایجاد کنند که پوکی استخوان، بروز آب مروارید چشم، التهاب، حساسیت و نازک شدن پوست از جمله این عوارض است. این مقام مسئول در سازمان غذا و دارو اظهار داشت: جابجایی چربی‌های بدن و تجمع آن‌ها در مناطق نابجا از دیگر مشکلات و عوارض غیرمنطقی کورتون‌ها است ضمن اینکه عدم استفاده صحیح این دارو می‌تواند کاهش حجم عضلات را نیز در بر داشته باشد.

 ادامه مطلب

منبع:www.irannema.com

کشف عامل ژنتیکی لکنت زبان

محققان موسسه ملی ناشنوایی و اختلالات ارتباطی آمریکا دریافته‌اند سه ژن مرتبط با نوعی اختلال سوخت و سازی کمیاب می‌تواند عامل بروز برخی موارد لکنت زبان باشد. این کشف می‌تواند به ارائه درمان‌های جدیدی برای بیماریهای گفتاری منجر شود.
دو مورد از این ژن‌ها در سلول‌های مغزی به عنوان بخشی از فرآیند بازیافت زباله مورد استفاده قرار می‌گیرد. ژن سوم نقش شناخته شده دیگری ندارد.
 
دکتر جیمز باتی، مدیر موسسه ملی ناشنوایی و اختلالات ارتباطی می‌گوید: این نخستین مطالعه و بررسی انجام شده‌ای است که نشان می‌دهد جهش‌های ژنی خاصی عامل بالقوه لکنت زبان است. به گفته وی، از حدود سه میلیون آمریکایی مبتلا به لکنت زبان، حدود پنج درصد پیش‌دبستانی و یک درصد بزرگسال هستند.

 ادامه مطلب

منبع:www.irannema.com

چگونه مي‌توانيم بگوييم مطلوب‌ترين سطح استرس براي ما كدام است؟

استرس چيست؟

 هر فرد نيازمند است كه در مقابل تغييرات دائمي كه پيرامون خود به وقوع مي‌پيوندد به تعادل برسد. در راه رسيدن به اين تعادل است كه بدن استرس را كه نوعي فشار رواني‌ست تجربه مي‌كند. استرس داراي اثرات جسمي و رواني است كه مي‌تواند احساسات مثبت و منفي در ما پديد آورد. به عنوان يك تأثير مثبت، استرس مي‌تواند ما را وادار به فعاليت و تحرك كند؛ اما تأثيرات منفي آن ممكن است باعث احساس بي‌اعتمادي، عصبانيت، بدگماني و افسردگي شود. افسردگي نيز به نوبة خود مي‌تواند باعث بروز ناراحتي‌هاي جسمي مانند انواع درد، مشكلات گوارشي، ناراحتي‌هاي پوستي مثل جوش‌ها، بي‌خوابي، فشار خون بالا، زخم معده و ناراحتي‌هاي قلبي شود.
 پس از هر رويداد مهم در زندگي مانند از دست دادن يك عزيز، فرزند‌دار شدن، ارتقاي شغلي، شروع يك ارتباط جديد و ...، نياز به كسب تعادل خواهيم داشت و حين رسيدن به اين تعادل، استرس را تجربه مي‌كنيم. متناسب با واكنش ما در دستيابي به ساختن زندگي، استرس مي‌تواند باعث پيشرفت ما و يا مانع از آن شود.
 

چگونه مي‌توانيم استرس را از زندگي خود حذف كنيم؟

  همان‌طور كه مي‌دانيد، استرس مثبت موجب پيشرفت و تحرك بيشتر در زندگي شده و جذابيت آن را در نظر ما مي‌افزايد. همه ما براي پيشرفت به مقدار خاصي از استرس نياز داريم (با وجود مقدار خاصي استرس مثبت است كه نياز به پيشرفت را احساس مي‌كنيم).
ضرب‌العجل‌ها، رقابت‌ها، رويارويي با مشكلات و حتي نا اميدي‌ها و غم‌ها به زندگي ما عمق و انرژي بيشتري مي‌دهند. هدف ما حذف استرس نيست، بلكه مي‌خواهيم بياموزيم چگونه آن را اداره نماييم و چگونه از آن استفاده نماييم تا براي ما سودمند باشند.
استرس ناكافي و يا فقدان استرس نيز مضر است و مي‌تواند احساس كسلي يا افسردگي به وجود آورد. از سوي ديگر، استرس زياد هم ممكن است باعث شود احساس كنيم مشكلات بسياري ما را احاطه كرده‌اند.
 بهترين راه حل براي رهايي از مشكلاتي كه ممكن است استرس زياد و يا فقدان استرس براي ما به وجود آورند اين است كه مطلوب‌ترين سطح استرس را بيابيم. مطلوب‌ترين سطح استرس آن است كه باعث تحريك و انگيزش ما براي پيشرفت شود اما احساس دلشوره و نگراني را در ما ايجاد نكند.

چگونه مي‌توانيم بگوييم مطلوب‌ترين سطح استرس براي ما كدام است؟

 هيچ سطح استرس واحدي براي همة افراد وجود ندارد. همة ما مخلوقاتي منحصر به فرد با نياز‌هاي خاص خود مي‌باشيم. بدين ترتيب، موضوعي كه باعث مضطرب شدن فردي مي‌شود ممكن است در فرد ديگري حس خوشحالي و نشاط را برانگيزد. حتي اگر بپذيريم موضوع خاصي براي همه نگران كننده است، هر كدام از ما تمايل دارد كه واكنش‌هاي متفاوتي نسبت به آن نشان دهد.
كسي كه عاشق بحث و جدل و كارهاي پرافت و خيز است و هميشه دوست دارد تغيير شغل بدهد در صورت داشتن شغلي ثابت و شرايطي پايدار و منظم دچار استرس خواهد شد و برعكس، فردي كه هميشه شرايط شغلي پايدار و منظمي داشته است در صورت رويارويي با شرايط شغلي پرافت و خيز و داراي محدودة وظايف گسترده دچار استرس خواهد شد.
مسائلي كه ما را دچار استرس مي‌كنند و مقدار استرسي كه در حالت اضطراب قادر به تحمل آن هستيم با افزايش سن تغيير مي‌يابد. مشخص شده است كه اغلب بيماري‌ها با استرس‌هاي مضمن و فرو ننشستة افراد در ارتباطند. اگر دچار علائم استرس مي‌باشيد از حد مطلوب استرس فراتر رفته‌ايد. در اين حالت بايد از استرس موجود در زندگي خود بكاهيد و يا توانايي خود را براي اداره نمودن آن افزايش دهيد.
 

چگونه مي‌توانيم استرس خود را بهتر اداره كنيم؟

ده نگرانی بی مورد والدین برای نوزادان

علائمی که در نوزاد باید جدی گرفته شوند

  دفع نکردن ادرار در ۲۴ ساعت اول تولد (تشخیص آن سخت است زیرا نوزاد پوشک دارد)
  دفع نکردن مدفوع در ۴۸ ساعت ابتدای تولد
  دمای مقعد بالای ۳۸ درجه سانتی گراد (۴/۱۰۰ درجه فار نهایت) یا کمتر از ۵/۳۶ درجه سانتی گراد (۵/۹۷ درجه فار نهایت)
  تنفس بالای ۶۰ عدد در دقیقه، بین هر دو تنفس نباید بیش از ۵ ثانیه مکث شود.
  رنگ پریدگی، اسهال و سرفه
  کاهش اشتها و قدرت مکندگی کودک
  خواب آلودگی بیش از حد نوزاد به طوری که نتوان او را برای شیرخوردن بیدار کرد.
  زرد شدن صلبیه چشم، سینه یا اندام ها
  خس خس سینه یا صدای سوت مانند هنگام تنفس
  بوی بد، ترشح یا خونریزی از بند ناف

 

معیارهاومعایب مصرف ژلوفن وایپوبروفن

اگر سری به جعبه داروی منزل بزنید، به طور قطع داروهایی پیدا خواهید کرد که بدون نسخه از داروخانه تهیه شده و برای روز مبادا نگهداری می‌شوند. پای ثابت این جعبه‌ها معمولا مسکّن‌هایی هستند که در مواقع درد مورد استفاده قرار می‌گیرند. ژلوفن یکی از قوی‌ترین مسکن‌هایی است که در این موارد به کار می‌رود.

در واقع، ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب‌های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می‌رود.

علاوه بر موارد کاربردی که برای ژلوفن (ایبوپروفن) اشاره کردیم، از این دارو در تسکین سردرد، دندان‌درد و دردهای عضلانی نیز استفاده می‌شود. در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز ژلوفن برای کاهش درد به کار می‌رود.

 ژلوفن و تأثیرات مثبت آن

ژلوفن مسکن ژله‌ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله‌ای بودن آن است. هر دوی این داروها مسکن‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت‌اند. مهم‌ترین عملکرد ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین (واسطه‌های شیمیایی مشابه کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح می‌شود) و احتمال جلوگیری از ترکیب یا عمل سایر مواد را به دنبال دارد،گیرنده‌های درد را نسبت به محرک‌های مکانیکی یا شیمیایی حساس می‌کند و به این صورت از فعالیت تکانه‌های درد جلوگیری می‌کند.
این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی با ممانعت از تولید مواد طبیعی خاصی که موجب بروز التهاب می‌شوند، درد و التهاب را در افراد کاهش می‌دهد و در نهایت تورم، درد و تب را کم می‌کند. ترشح پروستاگالاندین‌ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می‌شوند.

پزشکان توصیه می‌کنند افرادی که از برخی بیماری‌ها رنج می‌برند مانند مبتلایان به آسم، مشکلات کبدی، کلیوی، نارسایی‌های خفیف قلبی، فشار خون بالا، حملات و بیماری‌های قلبی، بیماری‌های عروق محیطی از قبیل باریک شدن عروق، مبتلایان به سکته و افرادی که سابقه خونریزی معده داشته‌اند، باید با احتیاط اقدام به مصرف ژلوفن و ایبوپروفن کنند.

خطراتی که شما را تهدید می‌کند

داروهای شیمیایی با وجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری‌ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می‌تواند جان مصرف‌کنندگان را به خطر بیندازد. ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند. اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء‌هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده‌ها جزو عوارض شایع این مسکن‌ها و ضد التهاب‌ها به شمار می‌رود
در کنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست، ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و برخی واکنش‌های حساسیتی و تشدید علائم آسم در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرف‌کنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم ‌می‌خورد. بیمارانی که دچار چنین علائمی می‌شوند باید بعد از قطع دارو به پزشک مراجعه کنند.
ولی علاوه بر عوارضی که برای مصرف ژلوفن و ایبوپروفن اشاره کردیم، سیاه شدن مدفوع و استفراغ خون‌آلود جزو عوارض بسیار نادری است که تنها در موارد خاص به چشم می‌خورد.
محققان در مطالعات خود به این نتیجه رسیده‌اند که زنان به دنبال استفاده طولانی‌مدت از ایبوپروفن دچار کاهش قدرت باروری می‌شوند ولی این مشکل با اقدامات سریع و آغاز راهکارهای درمانی قابل برگشت است و این گروه از زنان می‌توانند بارداری را تجربه کنند. از سوی دیگر، محققان توصیه می‌کنند افراد بعد از مصرف ژلوفن چنانچه با علائمی مانند خونریزی یا کبودی ساده، تغییر در میزان شنوایی یا زنگ زدن گوش، تغییرات روحی روانی و خلقی، تورم قوزک پا و نیز دست‌ها به طور ناگهانی و بدون دلیل، افزایش وزن بدون دلیل، سفت شدن ناحیه گردن، تغییر در حجم ادرار، تغییرات بینایی و خستگی غیرمعمول روبه رو شدند، حتما با پزشک مشورت کنند.
با مصرف ژلوفن ممکن است مشکل حاد و مهلکی چون بیماری‌های کبدی نیز رخ دهد. در صورت مشاهده هرگونه علامتی مبنی بر آسیب کبدی از قبیل تیره شدن ادرار، وجود حالت تهوع و استفراغ، کاهش اشتها، درد معده یا شکمی و زرد شدن پوست و چشم‌ها باید نسبت به اقدامات سریع پزشکی اقدام کرد.
البته معمولا واکنش حساسیتی بسیار شدید نسبت به این دارو بسیار نادر است، ولی با مشاهده هرگونه کهیر یا بثورات جلدی، خارش یا تورم در نواحی صورت، زبان یا گلو، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس حتما به درمانگاه مراجعه کنید چرا که ادامه این علائم می‌تواند جان شما را به خطر بیندازد.
مشکلات کلیوی جزو عوارضی است که به دنبال مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی از قبیل ایبوپروفن ممکن است رخ دهد.
البته اگر افرادی که آب زیادی از دست داده و مبتلا به بیماری‌های کلیوی و نارسایی‌های قلبی باشند، سالمند بوده و داروهای خاصی را به طور همزمان مصرف کرده باشند ممکن است بیشتر دچار عوارض ناشی از مصرف ژلوفن و ایبوپروفن شوند. از این رو، متخصصان توصیه می‌کنند افراد در طول روز به اندازه کافی آّب و سایر مایعات را مصرف کنند تا از کم‌آبی بدن جلوگیری شود.
علاوه بر این، این دو دارو معمولا در افرادی که ناراحتی معده دارند ممکن است خونریزی‌های معده را به دنبال داشته باشد، به همین دلیل محققان معتقدند استعمال دخانیات در ترکیب با ژلوفن و ایبوپروفن خطر خونریزی معده را بالا می‌برد. به همین دلیل پزشکان به این افراد توصیه می‌کنند کشیدن سیگار را کنار بگذارند.
مصرف ژلوفن و ایبوپروفن همچنین حساسیت به نور آفتاب را بالا می‌برد. از این‌رو، قرار گرفتن طولانی‌مدت در برابر خورشید می‌تواند احتمال آفتاب‌سوختگی را افزایش دهد که استفاده از ضدآفتاب‌ها و لباس‌های پوشیده می‌تواند خطر را کاهش دهد.

مصرف ژلوفن در کودکان


طبق گفته‌ محققان، تجویز ژلوفن یا ایبوپروفن تنها در کودکان بالای 3 ماه که بیش از 5 کیلوگرم وزن داشته باشند به منظور کاهش درد، التهاب و کنترل تب مجاز است.
ولی برخی پزشکان ممکن است در صورت لزوم این دارو را برای کنترل تب در کودکان زیر 3 سال نیز تجویز کنند.

تداخلات دارویی

بررسی‌ها نشان می‌دهد مصرف همزمان ژلوفن و ایبوپروفن با برخی داروها ممکن است باعث تداخلات دارویی و بروز عوارض جانبی ناخواسته‌ شود. یکی از این تداخلات، استفاده از داروهای ضد فشارخون است که معمولا بیماران مبتلا به فشار خون بالا استفاده می‌کنند.
در برخی موارد با وجود مصرف داروهای کاهنده فشار، ایبوپروفن می‌تواند این اثر را خنثی کرده و فشار خون بیماران را افزایش دهد که طبیعتا خطرات زیادی برای مبتلایان به دنبال خواهد داشت.
همچنین مصرف همزمان این دارو با آسپرین خطر خونریزی معده را بالا می‌برد. علاوه بر این استفاده از وارفارین در بیمارانی که مشکل انعقادی دارند، همزمان با ژلوفن اثر این دارو را کاهش داده و احتمال لخته شدن خون را بالا می‌برد.
در واقع، در این سنین دادن ژلوفن و ایبوپروفن تنها با دستور پزشک معالج امکان‌پذیر است. دانشمندان کانادایی دریافتند که ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن و کدئین‌ها مؤثرترین داروی مسکن برای کودکان مبتلا به جراحت‌های عضلانی اسکلتی به شمار می‌رود.

برگرفته از سایت ایران نما

دوران بارداری و اهمیت مراقبتهای آن

دوران بارداری جزو مهمترین دوران زندگی مادر و جنین میباشد

بارداری معمولا 280 روز یا 40 هفته بطول می انجامد، که بطور قراردادی از اولین روز آخرین قاعدگی شروع می شود. این دوران را می توان به سه "سه ماهه" بارداری تقسیم کرد که در هر یک وقایع خاصی اتفاق می افتد؛ سه ماهه اول از اولین هفته بارداری تا انتهای هفته 13، سه ماهه دوم از هفته 14 تا پایان هفته 27، و سه ماهه سوم از هفته 28 تا آخر هفته 40 است که عمدتا در این زمان ( کمی زودتر یا دیرتر) به زایمان و تولد نوزاد ختم می شود.
 
هر سه ماهه مشخصات مربوط به خود را دارد؛ در سه ماهه اول ضربان قلب جنین شنیده می شود، در سه ماهه دوم اولین حرکات جنین توسط مادر احساس می شود، و در سه ماهه آخر برخی از مادران انقباضات کاذب زایمانی موسوم به برکستون- هیکز را تجربه می کنند. بعضی از آزمایشات مانند نمونه برداری از پرزهای جفتی در سه ماهه اول و آمنیوسنتز در سه ماهه دوم انجام می شوند. برخی از مسائل مانند دیابت بارداری، در سه ماهه آخر تظاهر می کنند. در این دوران عواطف و احساسات شما نیز مانند بدنتان دستخوش تغییراتی می شود و شرایط زندگی برای خانواده بتدریج آماده پذیریی از کودک آینده خواهد شد.
 

 هشدار به زنان باردار

 
1- اگر دچار تهوع، کاهش اشتها، استفراغ، یرقان و یا خستگی همراه با خارش پوست شدید، با پزشک خود تماس بگیرید، زیرا این نشانه ها می تواند نشان دهنده مشکلات کبدی باشد.
 
 
2- اگر ورم بدن ناگهانی و شدید باشد و یا به سرعت افزایش وزن بیابید، با پزشک خود تماس بگیرید، زیرا این نشانه ها می تواند نشان دهنده پره اکلامپسی (مسمومیت حاملگی) و یا افزایش فشار خون بارداری باشد.
 

برگرفته از سایت ایران نما

آب مروارید چگونه درمان می شود؟

آب مروارید چیست؟

آب مروارید عبارت است از کدر شدن عدسی چشم که بصورت طبیعی شفاف است. مانند پنجره ای که بخار آب آن را تار کرده باشد، آب مروارید نیز باعث تاری دید می شود. عقاید غلطی درباره آب مروارید وجود دارد، اما باید گفت که آب مروارید:

پرده ای بروی چشم نیست
بر اثر استفاده بیش از حد از چشم بوجود نمی آید
سرطان نیست
از یک چشم به چشم دیگر سرایت نمی کند
سبب کوری قابل برگشت نمی شود

علائم شایع آب مروارید عبارتند از:


تار شدن دید چشم که بدون درد است
حساسیت به نور
تغییرات مکرر نمره عینک
دو بینی در یک چشم
احتیاج به نور بیشتر برای مطالعه
کاهش دید در شب
محو شدن یا زرد شدن رنگ ها
علل آب مروارید کدامند؟

شایع ترین علت آب مروارید افزایش سن است. سایر علل آن عبارتند از:


سابقه خانوادگی ابتلا به آب مروارید
مشکلات طبی مانند بیماری قند (دیابت)
ضربه به چشم
مصرف طولانی داروها مانند کورتن
قرار گرفتن طولانی مدت و بدون محافظت در مقابل نور آفتاب
سابقه جراحی چشم

چگونه آب مروارید تشخیص داده می شود؟

معاینه دقیق توسط چشم پزشک می تواند وجود و وسعت آب مروارید، همچنین هر گونه مشکل دیگری که باعث کاهش دید یا ناراحتی می شود را مشخص کند. ممکن است علل دیگری علاوه بر آب مروارید به ویژه مشکلات پرده شبکیه و یا عصب بینایی باعث کاهش دید شود. چنانچه این مشکلات وجود داشته باشد، بعد از عمل آب مروارید ممکن است دید کامل به دست نیاید. در صورتی که این مشکلات شدید باشد، حتی عمل آب مروارید نیز ممکن است باعث بهبود دید نشود. چشم پزشک می تواند به شما بگوید که چقدر احتمال دارد این مشکلات در چشم شما وجود داشته باشد.

آب مروارید با چه سرعتی ایجاد می شود؟

سرعت ایجاد آب مروارید نزد افراد مختلف فرق میکند و حتی ممکن است بین دو چشم نیز متفاوت باشد. اغلب آب مروارید هایی که با افزایش سن ایجاد می شوند در طی چند سال بتدریج بوجود می آیند. سایر آب مرواریدها به خصوص در افراد جوان و یا در بیماران مبتلا به بیماری قند ممکن است به سرعت و در طی چند ماه باعث کاهش دید شوند. بنابراین پیش بینی دقیق سرعت پیشرفت آب مروارید امکان پذیر نیست.

آب مروارید چگونه درمان می شود؟

تنها راه درمان آب مروارید جراحی است. به هر حال چنانچه علائم آب مروارید خفیف باشد تغییر نمره عینک ممکن است موقتاً مشکلات شما را حل نماید. هیچگونه دارو، روش تغذیه، ورزش یا وسایل نوری وجود ندارد که باعث درمان یا جلوگیری از آب مروارید شوند. دوری از نور خورشید ممکن است به جلوگیری یا کند شدن پیشرفت آب مروارید کمک کند. عینکهای آفتابی که نور ماورا بنفش را جذب می کنند یا عینکهای طبی با یک پوشش ضد اشعه ماورا بنفش باعث حفاظت چشم می شوند.

چه موقع بایستی جراحی آب مرروارید انجام شود؟

هنگامیکه آب مروارید به حدی باعث کاهش دید شود که مانع انجام فعالیتهای روزانه بشود. این عقیده که آب مروارید بایستی جهت عمل "رسیده" باشد درست نیست.
وقتی که آب مروارید ایجاد می شود عدسی چشم ضخیم و کدر می گردد. نور نمی تواند از آن به آسانی عبور کند و به این ترتیب باعث تاری دید می شود.
جراحی آب مروارید هنگامی که نیازهای بینایی شما آن را ایجاب کند می تواند انجام شود. شما باید ببینید که آیا دید شما در حدی است که بدون هیچ ناراحتی کارتان را انجام دهید یا خیر؟ بدون خطر رانندگی کنید؟ آیا می توانید براحتی بخوانید و تلویزیون تماشا کنید؟ آیا شما می توانید فعالیت های روزانه مثل پخت و پز، خرید، کارهای منزل، خوردن داروهایتان را بدون مشکل انجام دهید.
بر اساس مشکلاتتان، شما و چشم پزشکتان می توانید با هم تصمیم بگیرید که چه موقع جراحی لازم است.
در پایان باید بگوییم که:
آب مروارید علت شایع کاهش دید بخصوص در افراد مسن است اما قابل درمان می باشد. چشم پزشک علاوه بر اینکه می تواند به شما بگوید که آیا کاهش دید شما ناشی از آب مروارید است و یا علت دیگری دارد. در تصمیم گیری در مورد عمل جراحی نیز به شما کمک می کند.

برگرفته از سایت ایران نما

عوامل خطر برای التهاب زبان (گلوسیت ) چیست ؟

شرح بيماري

گلوسيت‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ حاد يا مزمن‌ زبان‌ در اثر علل‌ مختلف. گاهي‌ مسري‌ است‌ ولي‌ سرطاني‌ نيست‌.
گلوسيت مي تواند خود بخود يا در اثر ساير بيماريها رخ دهد. بعضي از علل التهاب زبان خطرناك و جدي هستند. نظيرآنمي پرنيشيوز و پمفيگوس و لگاريس و بعضي علل غير خطرناك نظير گاز گرفتن زبان .
باكترها، قارچها و ويروسها از علل گلوسيت هستند و از ديگر علل گلوسيت تماس با محركها و آلرژيهاي غذايي نظير غذاهاي گرم ، نوشابه ها، غذاهاي تند، تنباكو و الكل است و بالاخره داروها از علل مهم التهاب زبان هستند.
از عفونتها مهم عامل گلوسيت مي توان از عفونت تب خال، سيفليس، عفونت قارچي و عفونت استرپتوكوكي نام برد.
از آلرژي ها عامل گلوسيت ميتوان از موارد: فرآورده هاي بهداشت دهان نظير دهان شويه ها، نخ دندان ، محافظهاي دهان، خلال دندان، آلرژي هاي دارويي و غذايي نام برد.
از موارد تحريك كننده و تروما (ضربه) كه سبب التهاب زبان مي شود مي توان از الكل، گازگرفتگي زبان ، سوختن زبان ناشي از غذاي گرم يا تند و يا مايعات داغ، دندان مصنوعي و تنباكو نام برد.

علایم شایع:

هر يك‌ از موارد زير:
زبان‌ متورم‌ با رنگ‌ قرمز روشن‌
زخم‌ متورم‌ با رنگ‌ قرمز روشن‌
مويي‌شكل‌ شدن‌ زبان‌، گاهي‌ همراه‌ با سطحي‌ سياه‌
قرمز شدن‌ نوك‌ و گوشه‌هاي‌ زبان‌

علل:

عفوني‌ از جمله‌ هرپس‌

سوختگي‌

آسيب‌ ناشي‌ از دندان‌هاي‌ ناصاف‌، عدم‌ تناسب‌ دندان‌هاي‌ مصنوعي‌، تنفس‌ دهاني‌ يا گازگرفتگي‌ مكرر در حين‌ تشنج‌
سوء مصرف‌ الكل‌، دخانيات‌، غذاي‌ گرم‌ يا چاشني‌
سلامت‌ نامناسب‌ دندان‌
آلرژي‌ به‌ خمير دندان‌، دهان‌ شور (به‌ ويژه‌ دهان‌ شور حاوي‌ پراكسيد)، شيريني‌، رنگ‌ يا مواد مورد استفاده‌ در كارهاي‌ دندان‌پزشكي‌
كمبود ويتامين‌هاي‌ ب‌ در اثر پلاگر، كم‌خوني‌ كمبود ويتامين‌ ب‌12 يا كم‌خوني‌ كمبود آهن‌
واكنش‌هاي‌ مضر نسبت‌ به‌ داروها

از ديگر علل التهاب زبان:

آفت، كم خوني آهن، ليكن پلان ، پمفيگوس و لگاريس (بيماري خطرناك با تحريك سيستم ايمني خود فرد ) كم خوني ناشي از نقص در جذب ويتامين B12 ، سندرم شوگرن كه در آن دهان خشك است.

عوامل خطر برای التهاب زبان چیست؟

سن بالا( پيري)- مصرف الكل، دندان مصنوعي ، سابقه ابتلاء پدر يا مادر به التهاب زبان ، سوء تغذيه، بهداشت بد دهان، مصرف سيگار يا تنباكو جويدني و ضعف سيستم ايمني مي باشد.

چگونه خطر ابتلاء به التهاب زبان را كاهش دهيم:

1- اجتناب از مصرف مايعات داغ، غذاهاي تند
2- مصرف رژيم غذايي متعادل
3- استفاده از دندان مصنوعي مناسب بطوريكه باعث آسيب به دهان و زبان شود.
4- عدم مصرف الكل
5- رعايت بهداشت مناسب دهان نظير مسواك زدن و نخ دندان كشيدن
6- درمان عفونت هايي نظير سيفليس و عفونتهاي قارچي دهان
7- متوقف كردن استعمال دخانيات و يا تنباكو جويدني
8- تغذيه‌ نامناسب‌ به‌ ويژه‌ كمبود ويتامين‌ها
9- مواجهه‌ شيميايي‌ يا محيطي‌ با موارد شيميايي‌ تحريك‌كننده‌ يا خورنده‌
10- اضطراب‌ يا افسردگي‌
11- ديابت‌ شيرين

پیشگیری:

بهداشت‌ دهان‌ خوبي‌ داشته‌ باشيد. دندان‌ها و زبان‌ را حداقل‌ 2 بار در روز مسواك‌ بزنيد و هر روز از نخ‌ دندان‌ استفاده‌ كنيد. مرتب‌ چكاب‌ دندانپزشكي‌ داشته‌ باشيد.
سيگار نكشيد.
با استفاده‌ از محافظ‌ سر در ورزش‌هاي‌ تماسي‌ يا دوچرخه‌ سواري‌، از آسيب‌ زبان‌ پيشگيري‌ كنيد

عواقب مورد انتظار:


با درمان‌ معمولاً ظرف‌ 2 هفته‌ علاج‌پذير است‌

عوارض احتمالی:

التهاب‌ زبان‌ در صورت‌ عدم‌ درمان‌ كافي‌ مي‌تواند مزمن‌ شود

درمان:

آزمون‌هاي‌ تشخيصی مي‌توانند شامل‌ بررسي‌هاي‌ آزمايشگاهي‌ خون‌ يا بيوپسي‌ براي‌ تشخيص‌ هر گونه‌ اختلال‌ زمينه‌اي‌ باشند.
درمان‌ متوجه‌ علت‌ زمينه‌اي‌ در كنار ابزارهاي‌ كمك‌ به‌ خود خواهد بود.
بررسي‌ كنيد كه‌ آيا بين‌ خوردن‌ غذاهاي‌ خاص‌ و التهاب‌ زبان‌ همراهي‌ وجود دارد يا خير. غذاهاي‌ تحريك‌كننده‌ مي‌توانند شامل‌ شكلات‌، مركبات‌، غذاهاي‌ اسيدي‌ (سركه‌، ترشي‌جات‌)، آجيل‌ شور يا چيپس‌ سيب‌ زميني‌ باشند.
روزانه‌ 3 بار يا بيشتر دهان‌ خود را با محلول‌ نمك‌ (نصف‌ قاشق‌ چايخوري‌ در 250 سي‌سي‌ آب‌ معادل‌ يك‌ بطري‌ نوشابه‌) بشوييد.
اگر التهاب‌ زبان‌، ناشي‌ از يك‌ دندان‌ يا دندان‌ مصنوعي‌ خراب‌ باشد، با دندانپزشك‌ خود مشورت‌ كنيد. تا زمان‌ رفع‌ علت‌، التهاب‌ بهبود نخواهد يافت‌.

داروها:

براي‌ درد خفيف‌ مي‌توانيد از داروهاي‌ بدون‌ نياز به‌ نسخه‌ مثل‌ دهان‌ شوهاي‌ بي‌حس‌كننده‌ يا استامينوفن‌ استفاده‌ كنيد.
ممكن‌ است‌ براي‌ عفونت‌ و درد، آنتي‌بيوتيك‌ها يا بي‌حس‌كننده‌هاي‌ موضعي‌ تجويز گردند.
فعالیت در زمان ابتلا به بیماری:

محدوديتي‌ وجود ندارد

رژیم غذایی:

غير از پرهيز از غذاهايي‌ كه‌ التهاب‌ را تشديد مي‌كنند، رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ ندارد. در طول‌ بهبودي‌ در حدامكان‌ از مايعات‌ فراوان‌ و رژيم‌ غذايي‌ كاملاً متعادل‌ استفاده‌ كنيد. براي‌ به‌ حداقل‌ رساندن‌ درد، مايعات‌ را با ني‌ بنوشيد. غذاهايي‌ كه‌ درد كمتري‌ ايجاد مي‌كنند، عبارتند از شير، ژلاتين‌ مايع‌، ماست‌، بستني‌ و فرني

درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟


ايجاد تب‌
عدم‌ بهبودي‌ علايم‌ ظرف‌ 3 روز علي‌رغم‌ درمان‌
اگر درد غير قابل‌ تحمل‌ شود و با درمان‌ تسكين‌ نيابد.
ظهور بثور پوستي‌
كاهش‌ وزن‌
اگر زبان‌ متورم‌ شود و مانع‌ بلع‌ گردد.

برگرفته از سایت:www.irannema.com